Μουσική σλανγκιά: περιγράφει μια ρυθμική ποιότητα της μουσικής, συνήθως με σταθερό ή/και αργό τέμπο, που εκφράζει υπόγεια συναισθήματα υποβόσκουσας έντασης αλλά και επικοινωνία βασισμένη στη μυστικιστική ρυθμικά επανάληψη (ως λούπα) που σταδιακά κορυφώνει χωρίς ουσιαστικές αλλαγές στα μουσικά μοτίβα, αλλά σε εναλλαγές ήχων και ριφ.

Αναφέρεται συνήθως στη μαύρη μουσική, τζαζ, φανκ, σόουλ, λάτιν, χιπ χοπ κ.ά.

Εδώ υπάρχει σαφής διαφοροποίηση από το «γκρουβ» όπως χρησιμοποιείται στην αγγλική. Η «γκρούβα» είναι ελληνική έκφραση και όπως όλα τ’ άλλα, εμείς οι ελληναράδες μουσικάντηδες νοσταλγοί των σέβεντηζ, την πήραμε και της γαμήκαμεν τα πρέκια, όπως άλλωστε της αρμόζει.

- Καιρό είχαν να ακούσω τόσο άνετη μπάντα. Φαίνεται καθαρά ότι ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν και γκρουβάρουν άψογα. Η «γκρούβα» 'ηταν ανέκαθεν δύσκολο πράγμα για τους Μεσόγειους. Οι δικές μας μπάντες έχουν (και είχαν) πολύ καλούς μουσικούς αλλά από γκρουβ είναι πάντα σφιγμένοι. (εδώ)

- Υπαρχουν διαφορετικα ειδη groove,ο σωστος μεταλ ντραμμερ θα γκρουβαρει και αυτος,οπως γκρουβαρει και ο κρουστος της Συμφωνικης του Βερολινου... Wink,οπως γκρουβαρει και ο ντραμμερ του Μακη,οπως πρεπει να γκρουβαρει καθε μουσικος (και τραγουδιστης),γκρουβ δεν απαιτει μονο το shuffle & το funk.
εδώ

- Παίξε μια γκρούβα απ' τα παλιά ρε Γιώργη να θυμηθούμε τα νιάτα μας που χτυπιόμαστε στα πατώματα με τον Τζέιμς Μπράουν...

Για πολλούς η απόλυτη γκρούβα... (από VAG, 23/07/12)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Vrastaman

Αυλακώδες!

#2
vikar

Ωραίος, μόνο που διαφωνώ με την τρίτη παράγραφο του ορισμού, και το γιατί φαίνεται στα πρώτα δύο παραδείγματα: στην ουσία πρόκειται για παραδείγματα πάνω στη χρήση του ρήματος γκρουβάρω που έχει, απ' όσο ξέρω κι' ακούω εδώ και όσα χρόνια, ακριβώς την ίδια μουσική έννοια με το αγγλικό to groove (και το αντίστοιχο ουσιαστικό groove).

Το ρήμα το είχαμε πιάσει απ' την απέξω σε κείνο τον ορισμό του Μίστερ, στα σχόλια. Θά 'λεγα, επεκτείνοντας κυρίως την πρώτη παράγραφο του ορισμού, οτι το γκρουβάρω έχει νόημα σχετικά ανεξάρτητο απ' το εκάστοτε στίλ της μουσικής, και αναφέρεται σε κείνο το δέσιμο της μπάντας που δέ σέβεται μόνο το τέμπο, αλλα και το φίλ του κομματιού (λέιντ μπάκ βέρσους όν τόπ). Άν ας πούμε στην μπάντα ο ντράμερ παίζει πίσω ενώ ο μπασίστας την έχει δεί φανκιό ή ντισκόβιος σε φάση, τότε τσάο-τσάο γκρουβάρισμα, κι' ας παίζουνε κι' οί δύο με μετρονόμο τζάστ.

Λέω πάντως «σχετικά ανεξάρτητο», γιατι ο όρος όντως πρέπει να προέρχεται απο τη μαύρη μουσική, και ένας παρωπιδομεταλάς ας πούμε χλομό να τον έχει ακούσει, ακόμη κι' άν το ζήτημα μπορεί να του είναι οικείο (χωρίς ομως νά 'χει τού 'χει βρεί όνομα).

#3
vikar

Έχει κι' άλλα να πεί κανείς για το γκρουβάρω, μιά και χρησιμοποιείται και απο μή μουσικούς που δέν ξέρουν απαραίτητα για διακρίσεις μεταξύ διαφορετικών φίλ. Έχω την εντύπωση οτι ο μή μουσικός θα πεί «η μπάντα γκρουβάρει» μόνο όταν παίζει έτσι ωστε να τον κάνει να θέλει να σηκωθεί πάνω και να χορέψει, να χτυπηθεί, ότι.

Πράγμα βέβαια που και πάλι έχει να κάνει με το φίλ: άν δεν έχεις τέτοιο δέσιμο, δέν πείθεις τον άλλο εύκολα να χορέψει. (Ντάξ', εκτός κι' αν είναι σουρωμένος, η γκόμενά σου, κουφός που όμως αναγνώρισε οτι παίζεις τη διασκευή του αγαπημένου του κομματιού κι' ότι θυμάται χαίρεται, και λοιπά ανάλογα...)

#4
VAG

Από μένα 5+5 στα σχόλιά σου βικ!