Ρητορική ερώτηση εμφορούμενη από οργή για το θράσος του συνομιλητή, που προσπαθεί να μας εξαπατήσει και, είτε να μας πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, είτε να το παίξει παναγία γι’ αυτά που έχει κάνει και να μας πουλήσει παραμύθι ότι δήθεν, ντεμέκ, και καλά, το μαύρο είναι άσπρο, το κόκκινο είναι πράσινο και η Χαλκιδική με τη Χαλκίδα είναι το ίδιο πράγμα. Εμείς όμως ξέρουμε πώς άλλα τα μεγέθη σε μαύρο και άλλα σε άσπρο, δεν σκοπεύουμε να σκοτωθούμε στο επόμενο κόκκινο φανάρι, και, φυσικά, σαν την Χαλκιδική δεν έχει φιλαράκι...
[© εν μέρει: Νίκος Παπάζογλου, Douglas Adams]
ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΑΘΗΝΑ 2004:
Για μάλακες ψάχνετε; (Γραμμένο σε τοίχο της Θεσσαλονίκης την περίοδο πριν τους ολυμπιακούς)- Και δε μου λες μωρό μου, μ’ αυτόν τον «vaggelis69» ανταλλάσσατε χαριτωμενιές μόνο μέσω chat;
- Ναι, αγάπη μου... Ζηλεύεις βρε κουτό; Αφού η φάση μ’ αυτόν τελείωσε αιώνες πριν τα φτιάξουμε εμείς οι δύο!
- Α, μάλιστα. Αιώνες. Και τα χθεσινά μηνύματα στο κινητό σου τι είναι; Ταξίδι στο χρόνο; Γράμμα που παράπεσε; Για μαλάκες ψάχνεις; - Δεν το πιστεύω! Άπλωσες χέρι στο κινητό μου;
- Εδώ άλλοι απλώνουν χέρι στο μουνί σου, αυτό σε πείραξε; Πουτάνες...- Ημιυπόγειο στου διαόλου τη μάνα, χωρίς θέρμανση, με κατσαρίδες σαν αρούρια, και το θες τόσα λεφτά; Για μαλάκες ψάχνεις;
0 σχόλια