Παρατηρούμε πολλές φορές, πως ένας κλασσικός πολυλογάς άρτι αφιχθέντας από το Μπλαμπλαντές, ένας φασαριόζος, ένας τύπος που κάνει έντονη την παρουσία του από όπου περνάει, ένας τύπος που κάνει τον κόσμο μαλλιά κουβάρια, να πέφτει σε φάσεις ηρεμίας και αδράνειας, χωρίς να υπάρχει κάποια εξήγηση.

Tο πράγμα μας φαίνεται ασυνήθιστο. Στο μακρόκοσμό μας μπορούμε να αναφωνήσουμε: «Τι γίνεται; Kανένας φούρνος γκρέμισε;» Στο σλανγκικό μικρόκοσμο θα μπορούσαμε αντίστοιχα να πούμε: «Τι γίνεται; Έγραψε οθονιά ο κάβουρας;» Ασυνήθιστα πράγματα. (Τριγκάρω τον καβουρα;)

Με δυο λόγια: Εκπλησσόμαστε. Κάτι δεν πάει καλά λέμε. Ανησυχούμε κιόλας. Όχι μόνο για αυτόν αλλά και για την αίσθηση της ανατροπής της αντίληψης που έχουμε για τη λογική των πραγμάτων. Λέμε τώρα!

Και, θες από ενδιαφέρον, θες από ανάγκη για να κουτσομπολέψουμεκαι λίγο, βρε αδελφέ, ρωτάμε κάποιον απ' τον περίγυρό του, για να μας φωτίσει σχετικά. Αλλά... ω του σεναρίου... ούτε αυτός δεν ξέρει. Ωστόσο όμως μας απαντά με χαμόγελο, λέγοντάς μας πως ο τυπάς, φορτίζει.

Τι θέλει να πει ο εθνικός ποιητής;

Απλά. Λέει πως ο τύπος βρίσκεται σε φάση φόρτισης. Αποθηκεύει δηλαδή ενέργεια (λες κι είναι κινητούμπα, λάπιτόπι, κλπ) για να τη χρησιμοποιήσει αργότερα. Άρα, σου λέει, μην ανησυχείς. Επιστρέφει Δημήτριος για να κάνει το.... λεκτικό τσουνάμι κι όλα τα άλλα που αναφέρονται στην πρώτη παράγραφο.

- Τι γίνεται ρε; Ο Κώστας έπεσε σε αγρανάπαυση; - Γιατί το λες;
- Μια ζωή μας γανώνει το μυαλό στο μπίρι μπίρι και τώρα αυτό το ντούρασελ πολυλογίας και ξερολισμού λουφάζει στη γωνιά του. Τι παίζει; Νηστεύει λόγια;
- Φορτίζει, φίλε μου. Φορτίζει. Ένα σου λέω μόνο. Υπομονή. Τα χειρότερα έρχονται... χε χε χε.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία