Αρκετά casual προσφώνηση σε κάποιο πολύ κοντινό και αγαπητό σε εμάς πρόσωπο (σχετ. αγγλ. my man). «Φορέθηκε» πολύ στα 80's, αλλά σήμερα η χρήση του παρουσιάζει κάμψη, αφού η νεολαία προτιμά άλλες προσφωνήσεις σε αντικατάσταση αυτού. Παρ' όλα αυτά παραμένει κλασικό, αφού γαλούχησε μια ολόκληρη γενιά.
Συναντάται σπανιότερα και στη πιο «μάγκικη» μορφή: «δικένε μου»
Πού 'σαι δικέ μου; Δε σε είδαμε στη ντίσκο χτες...
11 σχόλια
Jonas
Ευχαριστώ τον/την acg για την ασσίστ μέσω ΔουΠου :)
Hank
Μπράβο! Πολύ σωστά το εντοπίζεις στα ηρωϊκά '80ς, την δεκαετία του Χάρρυ Κλυνν, που χρησιμοποιούσε κατά κόρον και το «ο δικός/η δικιά σου δικέ μου».
Λ.χ. - Και τι μου λέει τότε, ο δικός σου, δικέ μου;
GATZMAN
Ε ναι
PUNKELISD
Άραγε το «δικέ» (όπως και δικός, δικιά, δικό, δικά) μόνο του, χωρίς μου-σου-του, πως μπορεί να στέκει; πια η ετυμολογία του;
jesus
θα έλεγα από τη ρίζα του δίκ-αιος, δικ-αιούμαι, δικ-αίωμα, φάκα, φυσαλίδα...
knasos
Α φήτα; Φι;
jesus
κάνεις κ συ το ίδιο;
knasos
Εμ τι; Νόμιζες ότι μπορείς να μου ξεφύγεις έτσι;
jesus
επιτελώ έργο αυτή τη στιγμή, μπορείς να μου κάνεις μήνυση.
HODJAS
Στο άστυ της Κρήτης, οι νεαροί ήδη έχουν αρχίσει απο 20ετίας να σκώπτουν την τοπική προφορά, αλληλοπροσφωνούμενοι με επιτήδευση «διτσέ μου»...
Khan
Λολ