Οταν μιλάμε για καφέ της παρηγοριάς, αναφερόμαστε στον καφέ που σερβίρεται μετά την κηδεία, από καφενεία, που βρίσκονται συνήθως, πλησίον της περιοχής του νεκροταφείου. Η μαζικότητα της παραγωγής καφέδων, η ταχύτητα ετοιμασίας τους (περιμένουν κι άλλα μνημόσυνα για αργότερα) καθώς και το δαιμόνιο της κομπίνας που διακατέχει την πλειοψηφία αυτών των καφετζήδων (λίγη ποσότητα καφέ σε κάθε φλιτζάνι), οδηγεί σε κακής ποιότητας υπηρεσίες (νεροζούμι σερβιρισμένο σε μισοπλυμένα φλυτζάνια).

Οταν εδώ μιλάμε για καφε της παρηγοριάς εννοούμε:

1) Έναν καφέ που φτιάχνεται στα πρόχειρα, ή που φτιάχνεται από Σπαγκάι Λάμα μ' αποτέλεσμα να 'ναι για τα πανηγύρια. (βλ. παρ. 1).

2) Ο φραπέσε φραπενείο της συμφοράς. (βλ. παρ. 2).

3) Η αντίληψη της φραπεδιάρας για τον φραπέ που μπορεί να φτιάξει κάποιος μόνος του και κάποια που δεν είναι φραπεδιάρα. (βλ. παρ. 3).

4) Ο φραπέ που κερνάει μια εύθυμη χήρα κατά τη σοφή σκέψη του Βραστάνδρα. Φραπέ που αντίθετα με τις αναφερόμενες περιπτώσεις μπορεί να ' ναι ασύγκριτης ποιότητας. (βλ. παρ. 4).

Σπέκια για την ασίστ σε Jonas & Vrastaman

  1. - Πώς τον έφτιαξες έτσι τον καφέ; Χάλια τον έκανες. Δεν είναι καφές αυτός. Καφές της παρηγοριάς είναι.

  2. - Θα πάμε σε καλό στριπτηζάδικο αυτή τη φορά, που φτιάχνουν καφέ μ' αρχίδια, κι όχι καφέ της παρηγοριάς, σαν αυτόν που πρόσφερε εκείνο το καφέ της συμφοράς που πήγαμε τις προάλλες.

  3. Η Γιωργία που είναι φραπεδιάρα, λέει σε ένα φίλο της.
    - Ο φραπέ που κάνω εγώ, δε συγκρίνεται με τους καφέδες της παρηγοριάς, που κάνουν όσες δεν είναι φραπεδιάρες.

  4. - Κάθε που θα φύγουν οι παρηγορητές από το σπίτι της χήρας, πάει ο Νώντας για να την παρηγορήσει κι αυτή του φτιάχνει τον καφέ της παρηγοριάς. Δε βάζει ζάχαρη μέσα. Σπέρμα βάζει.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Hank

Επίσης:

Όταν έχεις κάνει μεγάλο λογαριασμό σε ευαγές ίδρυμα, κι αφού η κορασίς σε έχει γδύσει σε πουτά-χουρούς, σου προσφέρει στο τέλος έναν καφέ της παρηγοριάς για να σε παρηγορήσει για τα λεφτά που ξόδεψες για πάρτη της. Μάλλον πρόκειται για πρωινό φραπέ.

Επίσης, πολύ άσχημη φραπεδιάρα, που δεν βλέπεται και δεν εμπνέει προσφέρει φραπέ για να σε παρηγορήσει για την κατάντια της. Η κωλομπαρική αριθμητική λέει ότι ομορφιά κορασίδος και ποιότητα φραπέ είναι κατά κανόνα ποσά αντιστρόφως ανάλογα.

#2
GATZMAN

Σοφή παρέμβαση. Στην παρ.1: Ισως το φραπέ που σε κερνάει να είναι και κίνητρο για να ξαναρθεις

#3
Hank

Τελικά, οι συνήθεις τρεις καμπαλέρος (GATZMAN, Vrastaman, Hank) έχουμε ζυμωθεί από την μαλακία του φραπέ που μας δέρνει και μας δένει με την καλή έννοια (quote: Vrasta). Δεν βλέπω κανέναν άλλο να ενθουσιάζεται με τα φραπεδολήμματα, αλλά εμείς ακάθεκτοι τους έχουμε γαμήσει την μάνα των φραπεδολημμάτωνε και ψόφησε.

Νιώθω περήφανος που μετά την λημματομάνα φραπέ, το του Βράστα συνετέλεσα στην έκλυση της λημματοστιβάδας με τα ηρωικά μου λήμματα ντεκαφεϊνέ και περσόνα νον φράπα (persona non frappa) σε καιρούς χαλεπούς, όταν η σλανγκική σεξουαλική έννοια του φραπέ ήταν κάθε άλλο παρά εμπεδωμένη και όσα λήμματα για φραπέ υπήρχαν στο σάιτ αναφέρονταν κοντόφθαλμα στο κανονικό ρόφημα και το πώς αποτελεί αρχέτυπο για την ραστώνη του Νεοέλληνα κτλ. Οποία έλλειψη σλανγκικής φαντασίας τότε!

#4
Vrastaman

Οι τρεις φραπαλέρος: Ευφραπαίς, Ευφραπούς και Ευφράπουστ

#5
Hank

Τίγρης και Ευφράπους! Οι δυο φλοκοπόταμοι που αρδεύουν την μερακλήδικη σεξουαλικότητα!

#6
GATZMAN

Ηank: Θα μας κάνεις τους τρείς φραπεδάρχες; (κατά το τρεις ιεράρχες). Υπάρχει κι απολυτίκο για αυτούς....χε χε χε

Σπέκια και για τα ποταμια της μεσοφλοκοποταμίας (Τίγρης/Ευφράπους)
Επ... βγήκε το όνομα της mes.....