Παροιμίες της πιάτσας, περιγραφικές και αξιολογικές ανθρώπων, δύο αντίθετες μορφές της ίδιας διανοητικής σύλληψης.

Η [i]πρώτη[/i] σημαίνει: Προκομμένος άνθρωπος, εργατικός, ταλέντο στον τομέα της δουλειάς του, ατσίδας, τσακάλι και, κυρίως, ιδιαίτερα αποτελεσματικός. Αυτός που έχει την ικανότητα να αναλάβει ένα δύσκολο έργο, μια χαμένη υπόθεση και να ανατρέψει τα προγνωστικά.

Σίγουρη είναι η επιρροή από τον μύθο του Μίδα, του ανθρώπου που μετέτρεπε σε χρυσό ό,τι άγγιζε, διατυπωμένη με έναν λιγότερο λόγιο τρόπο.

Η [i]δεύτερη[/i], χωρίς να πλατειάζουμε, σημαίνει το αντίθετο: Αυτός που παίρνει μια ακμάζουσα κατάσταση (εταιρεία κλπ) και την οδηγεί στην οικονομική καταστροφή, στο φούντο.

  1. - Έπιασε η πιτσαρία ε;
    - Τι περίμενες; Το πήρε πάνω του ο Σπυράκος, καθάρισε η φάση.
    - Τόσο καλός επιχειρηματίας ο Σπύρος;
    - Και γαμώ. Ξέρεις ότι έχει ανοίξει τρία μαγαζιά σε δύο χρόνια και όλα πάνε καλά; Και ενώ τριγύρω υπάρχουν χίλιες-δυο ταβέρνες και πιτσαρίες. Όλοι του λέγανε «πρόσεχε», «θα μπεις μέσα» και τέτοια, αλλά αυτός εκεί, είναι μεγάλος παιχταράς, σκατά πιάνει, χρυσάφι γίνεται.

  2. - Δεν μπορώ να καταλάβω ρε πούστη μου πώς συνεχίζει και βρίσκει δουλειά αυτός ο καραγκιόζης! Τώρα είναι λέει M.I.S. manager σε τράπεζα. Σε μας του είχανε δώσει ένα πρότζεκτ και τά 'κανε μπουρδέλο, μετά ντεμέκ στέλεχος σε ναυτιλιακή τους τό 'κλεισε το μαγαζί...
    - Από μούρη όμως πρώτος ε; Τί να πεις, κανείς δε χάνεται.
    - Ναι, αλλά αυτός είναι περίπτωση. Χρυσάφι πιάνει, σκατά γίνεται!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Vrastaman

Πατση δεν σε πρόλαβα ρε πστ χθες!

#2
GATZMAN

Ετς...Γιουβέτς

#3
baznr

Ο χρυσοχέρης και ο σκατοχέρης...

#4
patsis

Vrastaman έπρεπε να φύγω. Έχω αφήσει όμως την αναφορά μου για τις δύο συναντήσεις στο σχολιασμό τού «10.000 λήμματα». Στην επόμενη συνάντηση (νά 'μαστε καλά) κοίτα να έρθεις νωρίτερα και να φύγω αργότερα!