με το κεφάλι ψηλά

– Βρέ καυλώς τονε τον άντρα!...
– Έλα ρε, τί λέει;
– Εσύ πες ρε μαλάκα, τί έγινε χθές; Το βοσκήσαμε το χορτάρι;... Το ματώσαμε το δόρυ;... Τ' ανοίξαμε το δίφυλλο το παραθύρι τελοσπάντωνε;...
– Άσε με ρε σύντροφε, άσ' τα. Τζίφος.
– Γιατί ρε κόπανε; Έτοιμο ήταν το μωρό 'ταν έφυγα αφού...
– Καλά, έτσι έλεγα κι' εγώ.
– Ε και γιατί στράβωσ' η φάση;
– Γιατί 'ταν παραπάνω απο έτοιμο το μωρό, γι' αυτό. Θυμάσαι, τόσες ώρες στο χαμούρεμα ημασταν, και διάλειμματα για μπίρες. Πρέπει νά 'πια έξι μπίρες μαλάκα χθές, μόνο όσο έπαιζα με τη μικρή.
– Γι' αυτό στράβωσε ρε; Δέν μπορούσες να σηκώσεις τη σημαία;
– Ίσα ρε βλάκα, που δέν θα μπορούσα εγώ να σηκώσω τη σημαία για λίγες μπίρες... Απλά, μού 'ρθε τ' απίστευτο κατούρημα πάνω που θα φεύγαμε. Έ, είχε και του κώλου την ουρά στην τουαλέτα, μου πήρε κάνα τέταρτο να ρίξω ένα πουτσοκάτουρο ρε πούστη μου...
– Και λοιπόν;
– Και λοιπόν, με το που ξαναβγαίνω, πάω πληρώνω τα ποτά ο αρχιμάλακας και πάω μετά και τη βρίσκω να χαμουρεύεται με Μπάμπη και Μεμά.
– Ταυτόχρονα;!
– Ε τί λές, να το παίρνανε με βάρδιες; Είχανε ανέβει πά' στη μπάρα και χορεύανε σε στάση σούβλας ρε μαλάκα...
– Κι' εσύ τί έκανες;
– Πήρα άλλη μία μπίρα και περίμενα κι' έβλεπα το σόου, ώσπου την ήπια και δέν άντεξα κι' έφυγα.
– Ά χα χα χα χα χα!... Μπράβο μαλάκα. Και της πλήρωσες και τα ποτά έ; Και κερατάς και δαρμένος!... Ζημιάρηηη... Χά χα χα χα...
– ...
– Έλα ρε, μή μασάς ρε. Τουλάχιστον έφυγες με το κεφάλι ψηλά ρε... Μπουά χα χα χα χα χα...