κάνε χωρίστρα κι έρχομαι

(Χιουμοριστικόν): Προειδοποιητική έκφρασις, περί επικειμένης τιμωρίας, θριάμβου ή και αδιαφορίας τινός, δια την οποίαν οφείλει και να προετοιμασθεί ο αναμένων ανταπόκρισιν, κατόπιν διατυπώσεως τινός θέσεως ή ερωτήματός του.

Ο Γκίμπονς έλεγεν ότι η ελληνική γλώσσα, προσφέρει σώμα εις τας επιστημονικάς αφαιρέσεις και ψυχήν εις το αντικείμενον των αισθήσεων (ή κάτι τέτοιο). Η εικών έχει ως εξής:

1. Διατυπώνει ερώτημα-θέσιν κάποιος και τουρλώνει τον κώλον του, ταυτοχρόνως χτενίζων τας τρίχας, προς διευκόλυνσιν εισδοχής πέους, αναμένων απάντησιν.

2. Ο αποδέκτης αντιτίθεται και απαντά με την εν λόγω έκφρασιν, δηλαδή είτε «έρχομαι να σε γαμήσω» είτε «θα μου τα κλάσεις».

Με την θαυμασίαν ταύτην έκφρασιν, εις αμφοτέρους περιπτώσεις, η πρωκτική διείσδυσις καθίσταται αναπόφευκτος.

Δηλαδή έχομεν το νοητικόν σχήμα: Θέσις - αντίθεσις - σύνθεσις.

Εξυπονοείται ότι η έκφρασις τυγχάνει εφαρμογής μόνον εις τους μαλλιαροκώλους άρρενας και ουχί εις τους σπανοκώληδες ή τας γυναίκας (παρεκτός κι αν έχωσιν πρόβλημα ανεπιθυμήτου τριχοφυΐας).

Προέρχεται από παλαιόν σχολικόν πείραγμα μεταξύ αρρένων συμμαθητών, εκ των πλείστων κολομπαρίστικων εν Ελλάδι (όπερ χρήζει εθνο-ψυχολογικής διατριβής), κατά το οποίον ο πονηρός συμμαθητής, ερωτούσεν δήθεν αφελώς συμμαθητήν του τινά, περί της αναπτύξεως τριχοφυΐας του απηυθυσμένου του (= Έχει τρίχες ο κώλος σου;).

Εις περίπτωσιν θετικής απαντήσεως, ο πονηράκιας έλεγεν: Κάνε χωρίστρα κι έρχομαι!

Εις περίπτωσιν αρνητικής απαντήσεως, ο ανωτέρω έλεγεν: «Είδες τί ωραία ξυρίζει ο πούτσος μου;»

Δηλαδή, μηδαμώς αφήκεν εις το θύμα έξοδον διαφυγής (αγγλιστί: catch 22).