Ο φιλόσοφος, νομικός, κοινωνιολόγος, επικοινωνιολόγος, θεατρικός συγγραφέας, κριτικός, καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και εσχάτως ποιητής Γιώργος Βέλτσος, αποτελεί ένα απο τα πλέον αμφιλεγόμενα πρόσωπα της ελληνικής δημόσιας σκηνής. Διαθέτει φανατικούς φίλους και εξίσου φανατικούς εχθρούς.

Μαθητής του καμπόσου Jacques Derrida, αποτελεί τον καθ' ημάς Απόστολο της Ποστίλας και της Μεταμοντερνιάς, φιλοσοφικών τάσεων ακμαζουσών εν τη Εσπερία. Απίστευτα εκκεντρικός και ιδιόρρυθμος, μορφή υπερτεράστια, παμμέγιστη, κυριολεκτικά ανύπαρκτη. Όπως άλλωστε κι ο ίδιος λέει: «ο Γιώργος Βέλτσος δεν υπάρχει, υπάρχει μόνον ο αντι-Βέλτσος ή αλλιώς ο μη-Βέλτσος». Κι ό,τι καταλάβατε, καταλάβατε.

Σλανγκικώς, το όνομα του Γιώργου Βέλτσου χρησιμοποιείται με δύο κυρίως τρόπους:

  • Ο φωτεινός παντογνώστης, ο υπερεγκέφαλος, η κινούμενη εγκυκλοπαίδεια, ο ειδικός επί παντός επιστητού, ο άνθρωπος με τις απεριόριστες θεωρητικές ικανότητες, ο άνθρωπος που σίγουρα δε θες να παίξεις τρίβιαλ μαζί του. Χαρακτηρισμός κατά βάση θετικός.

- Πώς σου φανήκαν τα θέματα των εξετάσεων ρε φίλε;
- Νταξ, μια χαρά παλεύονταν. Δε χρειαζόταν να είσαι και Βέλτσος για να γράψεις.

  • Ο αμπελοφιλόσοφος, ο αερολόγος, αυτός που έχει προσβληθεί από οξεία λογοδιάρροια κι όλο μιλάει χωρίς να λέει τίποτα, ο ματαιόδοξος και ψευτοκουλτουριάρης διανοούμενος που πουλάει τρέλα παπαρολογώντας ακατάσχετα και ακαταλαβίστικα, ο πολυπράγμων σε βαθμό μαλακίας. Βεβαίως, το σκώμμα και ο μυκτηρισμός κατά των πάσης φύσεως θεωρητικών και θεωρητικολογούντων, δεν είναι κάτι καινούργιο, ανάγεται τουλάστιχον στην αρχαϊκή εποχή των Ελλήνων (βλ. Θαλής που περπατούσε αφηρημένος και σαβουριάστηκε στο πηγάδι, Νεφέλες του Αριστοφάνη όπου τρώει κράξιμο ο αιθεροβάμων Σωκράτης, Ηράκλειτος που έκραζε την «πολυμαθίην κακοτεχνίην» του Πυθαγόρα κλπ). Χαρακτηρισμός λοιπόν ξεκάθαρα αρνητικός.

«Περισσότερο από φιλοσοφία του υποκειμένου και της συνείδησης, μετά τό στρουκτουραλισμό και μετά τή διαλεκτική – ακόμα και στην αρνητική αντορνική εκδοχή της που απορρίπτει τις «συνθέσεις» των κοινωνικών επιστημών – μετά και από κάθε θεωρία της κοινωνίας που επαγγέλλεται τη χειραφέτηση είτε ως ριζική κριτική της γνώσης, είτε ως κριτική της ιδεολογίας και πάντως ως συνολική κριτική της κοινωνίας εν ονόματι ένός κανονιστικού και ουτοπικού ιδεώδους, κυρίως εναντίον κάθε «συνολιστικής αρχής» πού υποθετικά ενοποιεί ό,τι ουδέποτε πραγματικά θεματοποιείται από τον ακατονόμαστο βιωμένο κόσμο και τέλος με τη βεβαιότητα της εγγενούς αλήθειας του όλου και τη γνώση του αμφιβόλου αποτελέσματος της υπέρβασης, η μη-κοινωνιολογία, χωρίς την προκατάληψη του «αρνητισμού», την αισιοδοξία του «καθολικού προγραμματισμού» ή την υποκρισία του κάθε «ανθρωπολογισμού» αλλά με διάθεση αποκαταστατική της αυτοδιαψευσμένης νεοτερικότητας, ούτε ανακατασκευή του μαρξισμού, ούτε κριτική του κοινωνικού εξορθολογισμού αλλά ούτε και θεωρία της επικοινωνιακής δράσης στο αγγελικό πεδίο ενός δι-υποκειμενικού, κατανοητικού και ηθικού διαλόγου υπέρ του καθολικού consensus, αναδεικνύεται αποσπασματικά εκεί όπου η ενδο-υποκειμενική εννόηση έχει το λόγο ως γραφή σ’ ένα διαρκώς ανολοκλήρωτο έργο: το κείμενο, κατεξοχήν σημείο του καντιανού Υψηλού, δείγμα γραφής της μετα-μοντέρνας εποχής μας και πεδίο αυτού που ήδη υπάρχει μετα-γραφόμενο».

Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από την εισαγωγή του πονήματος του Γ. Βέλτσου «Η Μη-Κοινωνιολογία». Ίσως μερικοί από μας να βγάζουν κάποια άκρη, όμως τέτοια παρόμοια κείμενα, που φαντάζουν αλαμπουρνέζικα για τους πολλούς, έχουν εδραιώσει την παραπάνω αρνητική εικόνα για τον καθηγητή.

Π.χ. - Ο Θανασάκης από τότε που πέρασε στη σχολή, πολύ έχει κουλτουρέψει ρε αδερφάκι μου. Κοκάλινο γυαλάκι, υφάκι βαθυστόχαστο, ατημέλητο και καλά λουκ, άσε που κυκλοφοράει συνέχεια μ' ένα βιβλίο φιλοσοφίας και το μοστράρει.
- Ναι ο μαλάκας, την έχει δει Βέλτσος κι έτσι. Νομίζει πως μ' αυτές τις δηθενιές θα βγάλει γκόμενα... Ανάθεμά με κι αν καταλαβαίνει κι ο ίδιος αυτές τις παπαριές που λέει.

(Ακολουθούν ορισμένες ανεκδοτολογικού τύπου ιστορίες / αστικοί μύθοι, που κυκλοφορούν για τα πεπραγμένα του Γιώργου Βέλτσου. Όποιος θέλει ας τα διαβάσει, όποιος δεν θέλει μπορεί να τα προσπεράσει. Εννοείται πως ο γράφων δεν λαμβάνει θέση επί της βασιμότητάς τους, απλώς παραθέτει)

  1. Κάποτε είχε πάρει την πάκα με τα γραπτά εξετάσεων που έπρεπε να βαθμολογήσει και είπε πως θα τα πετάξει όλα στον αέρα, και όποια «κάτσουν» με τη «μούρη», δηλ. απο τη μεριά που είναι γραμμένο το όνομα του φοιτητή κλπ, θα περάσουν. Όσα «κάτσουν» με την «όπισθεν», δεν πιάνουν τη βάση.

  2. Άλλο που είχε πει κάποτε: «όποιος πάει και περάσει τη Συγγρού από πάνω, πηδώντας δηλ. το διαχωριστικό, και όχι από την υπόγεια διάβαση, θα του βάλω 10 στις εξετάσεις».

  3. Όταν κάποιος φοιτητής δεν την πάλεψε με τα θέματα των εξετάσεων και του ζωγράφισε στην κόλλα αναφοράς ένα πέος, ο Βέλτσος του έβαλε 10!

  4. Μια φορά μπήκε στο αμφιθέατρο και διέταξε: «σηκωθείτε όλοι όρθιοι, τώρα!». Αφού όλοι υπάκουσαν, τους είπε: «είστε ζώα, είστε άβουλα πρόβατα, γιατί να με ακούσετε και να σηκωθείτε;»

  5. Είχε βάλει θέμα εξετάσεων με μοναδική ερώτηση «γιατί;» και ο μόνος που πέρασε ήταν αυτός που έγραψε «γιατί όχι;»

  6. Ο Γιώργαρος μπήκε μια φορά στο αμφιθέατρο και άρχισε να φωνάζει: «φέρτε μου εδώ ένα τούβλο! Δεν κάνω μάθημα αν δε μου φέρετε αμέσως ένα τούβλο μπροστά μου!».

  7. Λέγεται πως τριγυρνά στη Μύκονο μονίμως μεθυσμένος, αγκαλιά με βελτσοκρουσμένες φοιτήτριές του.

  8. Λέγεται πως ζητάει τον αριθμό εμφανίσιμων φοιτητριών του, τις οποίες κατόπιν παίρνει τηλέφωνο και τους λέει πάνω κάτω: «Γεια σου, είμαι ο Γιώργος ο Βέλτσος. Θες σε μία ώρα να βρεθούμε στο τάδε ξενοδοχείο και να κάνουμε έρωτα;».

  9. Θέμα βελτσικών εξετάσεων: «το αυγό». Μόνο μια λέξη, χωρίς καμιά απολύτως διευκρίνιση κι ότι καταλάβατε, καταλάβατε.

  10. Αντι-θέμα βελτσικών εξετάσεων: «Διατυπώστε μόνοι σας ένα οποιοδήποτε θέμα και απαντήστε το».

  11. Μια φορά χτύπησε το κινητό του Βέλτσου την ώρα που έκανε μάθημα. Όταν άκουσε κάτι που προφ δεν του άρεσε, σηκώθηκε κι έφυγε σιχτιρίζοντας, αφήνοντας τους φοιτητές σύξυλους. Τι είχε συμβεί; Το τηλεφώνημα ήταν από τα ΝΕΑ και του ανακοίνωνε την ακύρωση δημοσίευσης ενός κειμένου του.

  12. Δείπνο με τον τότε πρωθυπουργό Σημίτη σε κυριλάουα ρεστοράν. Σε μια δόση, όλοι βλέπουν έναν Βέλτσο εκτός εαυτού να ωρύεται προς τα γκαρσόνια και τους υπεύθυνους του εστιατορίου: «ΝΤΡΟΠΗ, Ο ΣΟΛΩΜΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΨΗΜΕΝΟΣ»!!!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
allivegp

Περισσότερα βέλτσοςfacts τώρα!

#2
Hank

Προτείνω τα αυτοαναφορικά λήμματα να ονομαστούν βελτσικώς ως «μη-σλανγκ».

Αλήθεια, έχει γκρούπιζ ο Βέλτσος;

#3
jesus

για το 1ο φακτ βλ κ ανεμιστήρας

#4
johnblack

@ Χανκ: 1. εκπληκτική η πρόταση, ακριβώς αυτή η αυτοαναφορικότητα, η κυριαρχία του σημαίνοντος έναντι του σημαινομένου, είναι η ουσία (χα) του μεταμοντέρνου. Μάλιστα όταν διάβαζα με κομμένη την ανάσα εκείνη τη συζήτηση που είχατε κάνει στη στύση του Νίκα σας είχα χωρίσει - κατά πάγια τακτική μου - σε δύο κατηγορίες, τους «μοντέρνους» και τους «μεταμοντέρνους», αυτούς δλδ που δε πολυγουστάρουν λεξικλασίες και αυτοναφορικά και αυτούς που είναι του στιλ «everything goes», «όλα είναι όμορφα» όπως έλεγε ο Warhol...

  1. Και βέβαια έχει γκρούπις ο Βελ, από που νομίζεις τα έχω ξεσηκώσει όλα αυτά, δεν υπάρχουν στο νετ.

@ αλίβε και γενικά όποιος έχει όρεξη και χρόνο για σκότωμα ας επισκεφθεί αυτό εδώ το φόρουμ, όπου έχει παπαρολογήσει και η αφεντιά μου.

#5
johnblack

@ τζίζα: η διαφορά της βέλτσειας μεθόδου διόρθωσης με τη μέθοδο του ανεμιστήρα, είναι πως ο ανεμιστήρας πιάνει δουλειά στο γραφείο του καθηγητή, στα άδυτα των αδύτων, εν κρυπτώ και παραβύστω, ενώ ο Βελ το κάνει αυτό παρουσία των φοιτητών, για να ομιλήσει εμπράκτως για την τυχαιότητα και την ενδεχομενικότητα που μας διέπουν.

#6
poniroskylo

Θεός και εσύ! Αν και θύμισες οικεία κακά.

#7
johnblack

Πες μου ρε σκυλοπόνηρε οτι τον είχες καθηγητή να τρελαθώ!

#8
Hank

Πάντως, βρε Γιάννη, δεν πρέπει να είναι πρωτότυπος στοχαστής, έτσι; Τελικά, ποια η αξία του;
«Εκλαϊκευτής» με την κυριολεκτική έννοια δεν είναι, αφού είναι πιο δυσνόητος από αυτούς που «εκλαϊκεύει». Τελικά, μήπως η αξία του έγκειται στο ότι «μετακενώνει» έναν τρόπο του φιλοσοφείν, στον οποίο ανήκουν και τα τούβλα κ.τ.λ.; Κι αυτό είναι αξία ή μη-αξία; :-Ρ

#9
iron

ένα είναι το οφθαλμοφανές με τον Βέλτσο, το ότι έχει κυκλοφορήσει με κάτι γκόμενες άλλο πράμα. Τώρα πείτε εσείς τα δικά σας, ζηλιάρηδες, πείτε!!!

#10
knasos

Τζονμπλακ το βλογιο που παραθετεις είναι απλά από τα διασκεδαστικοτερα πράματα που έχω δει ποτέ μου! Δεν ήξερα ότι υπάρχουν «τοιαυτης μορφής υπέρμαχοι της ανώτερης αλλά αυστηρής διανόησης εν μέσω της πολιτισμικής θύελλας της απαξίωσης, του πρωτογονισμου και της ιδεατης μορφής μιας μηχανής του χρόνου με χαλασμένο το μοχλό για μπροστά και καταδικασμένη να μας επιβάλλει την δικτατορία του παλαιού (πεθαμενου και ήδη αποσυντεθημενου θα συμπλήρωνε κάποιος στο ίδιο μήκος κυμματος πάντα) ώστε να αποτρέψει τον νουν (ω ναι!) από την ατελεσφορη και τις περισσότερες μορφές ματαιοπονη (ίσως όπως μετά βδελυγμιας παρατηρείται και φυγοπονη) αναζήτηση του εσωτερικού γίγνεσθαι μιας και μόνον αυτός αποτελεί «καραβι που τρικυμιες δεν χωρεί, αμπάρι με αντίβαρο ιδέες» για να μνημονευσουμε και τον ποιητή.»

Το πιο σημαντικό είναι «τα μεγάλα νοήματα» να τα κάνεις όσο το δυνατόν πιο κατανοητά στον «βάρβαρο» κόσμο. Άσχετα αν μπορέσουν να καταλάβουν ή όχι.

#11
johnblack

Bλέπω πουλιά μου διαβάσατε τελικά το Λίβελλο, πολύ χαίρομαι!

Χανκ, όπως γράφω κι εκεί, η εκλαΐκευση μπορεί κτγμ να νοηθεί υπό μια ευρύτερη έννοια... Εγώ πάντως τον απολαμβάνω τον Βελ και την τρέλα του, ιδίως όταν κάνω τις συγκρίσεις με την αρτηριοσκλήρωση που επικρατεί σε μας στο Καποδιστριακό..

Λυπάμαι όμως, διότι έχω την υποψιούλα πως υπάρχει η τάση το λήμμα να βαθμολογείται ανάλογα με το αν γουστάρει κανείς το Βέλτσο ή όχι. Εξ ου και το θάψιμο. Έχει ξανασυμβεί αυτό ουκ ολίγες φορές με λήμματά μου, πραγματικά το θεωρώ χαζό να κάνουμε εδώ ιδεολογική αντιπαράθεση. Πρόκειται για καθαρή σλανγκ, το έχω ακούσει επανειλημμένα απο φοιτητοπαρέες.

#12
Galadriel

Θάψιμο;

#13
Hank

Ο ορισμός αξίζει οπωσδήποτε 5. Το λήμμα (παρ'όλο που εγώ έβαλα πενταράκι) δεν αξίζει κατ' ανάγκη πέντε, γιατί μπορεί να μην έχουν όλοι τα δικά σου ερεθίσματα, και να μην το θεωρούν σημαντικό, κττμγ.

#14
johnblack

Συμφωνάω απολύτως με Kublai. Αναφερόμουν στα δύο διπλά τριαράκια που άρπαξα.

#15
Hank

Κι εγώ συμφωνώ ότι είναι πίκρα να έχεις το κατακόκκινο τ πεντάρι και μετά να πέφτει αίφνης σε τεσσάρι, επειδή του άλλου του καύλωσε να βάλει 3-2-1 (Αντέννα)...

#16
allivegp

Aν μπορούσα να ξαναβαθμολογήσω, θα ξαναέβαζα 10άρι!

#17
allivegp

Πώς θα ετοποθετείτο στο ερώτημα «πετάει ο γάιδαρος;» και συνακόλουθα «Χέζουν οι αρκούδες στο δάσος;»;

#18
Fotis Nitsiopoulos

Περισσότερο από φιλοσοφία του υποκειμένου και της συνείδησης, μετά τό στρουκτουραλισμό και μετά τή διαλεκτική κτλ κτλ
-Παίδες, η ελληνική γλώσσα είναι τόσο πολυσήμαντη που και σε μια απλή ανάλυση οι λέξεις χρειάζονται προσεκτική επιλογή από τον γράφοντα λόγω των εννοιών που περιέχουν. Ο δε αναγνώστης πρέπει να κάνει και δευτερη ανάγνωση (αν το κείμενο είναι κάπως δύσκολο) και να αποκρυσταλλώσει μέσα στο μυαλό του την έννοια-σημασία της κάθε λέξης, για να αισθανθεί το κείμενο, βοηθούμενος από τα συμφραζόμενα. Τα συμφραζόμενα, είναι λέξεις-κλειδιά, των οποίων η σημασία είναι ξεκάθαρη σαν κρύσταλλο. Τα κείμενα του Βέλτσου έχουν τόσες πολυσήμαντες λέξεις που χάνεις τη μπάλα. Μπορεί να διαβάσουν δυο άτομα το κείμενό του και να βγάλουν διαφορετικά συμπεράσματα. Ή να αντιληφθουν στο φινάλε το κείμενο ανάλογα με την κοσμοθεωρία του ο καθένας. Και να τσακωθούν στο τέλος, όχι το τάδε εννοούσε ο συγγραφέας, το δείνα θέλει να πει ο ποιητής και τρέχα γύρευε. Κουλτούρα να φύγουμε ένα πράμα. Εκτός κι αν αποσκοπεί στο μπάχαλο ο τύπος και δεν ενδιαφέρεται να δώσει το στίγμα του. Ότι καταλάβατε καταλάβατε, εμένα στ' αρχίδια μου, γράφω τις παπαριές μου, είμαι και καθηγητής, γαμώ και τον αφρό ( ο αφρός είναι όμορφος στην εμφάνιση αλλά στην τελική είναι φούσκες) και πάτε κουρεύεστε. Κατα την ταπεινή μου πάντα γνώμη αγαπητοί σλάνγκοι, και την καταθέτω εδώ ευκαιρία δράττων, θεωρώ ότι ο τύπος είναι αερολόγος. Μπορεί σαν άτομο να είναι και γαμώ για παρέα, αλλά για συγγραφέας δε μου κάνει

#19
Khan

Παρεμπίπταμπλυ το 5 το έχω ακούσει σε πολλες διαφορετικές χώρες και κάποιοι συνομιλητές μου έχουν βεβαιώσει ότι κυκλοφορούσε τουλάστιχον απ' το 1970. Μπορεί να το έκανε και ο Βέλτσος.

#20
Galadriel

Κύριε Νιτσιόπουλε, τον αφρό ανεβασματάκι;

#21
Vrastaman

Άλλο ένα λήμμα που έχει αδικηθεί βαθμολογικά, κττμγ!

#22
zervinho

Με τιμεί που έλεγα στον αδερφό μου να μου λέει μερικές πίπες του Βέλτσου για να με πάρει ο ύπνος όταν έπαιρνα κάτι δυναμωτικά και με κραταγαν ξύπνιο 2 μέρες;;

#23
johnblack

Πες τα ρε Βράστα γμτ μου!

@ αγαπητέ Φώτη, δεκτά τα όσα λες, έχω όμως την αμυδρά εντύπωση πως ορισμένοι βαθμολόγησαν το εν λόγω λήμμα με βάση τη συμπάθεια / αντιπάθεια που τρέφουν για το πρόσωπο του καθηγητή. Ακόμη κι αν τα λεγόμενά μου φανέρωναν προκατάληψη / προτίμηση υπέρ Βέλτσου (πράγμα που δεν συμβαίνει στο παραμικρό, διότι τηρώ κτμγ ακριβοδίκαια τις αποστάσεις), δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος αντιμετώπισης...

Κι αν θέλεις να συζητήσουμε εφ' όλης της ύλης περί Βέλτσου, ρητορικής γραφής κλπ, μπορείς θαυμάσια να μου απευθυνθείς μέσω πμ.

#24
jesus

#25
HODJAS

Ο διανοουμενισμός είναι μια απο τις άμυνες του Εγώ, αλλά απαντάται συνήθως στην εφηβεία (και κόβεται μαζί με τη μαλακία)...

#26
patsis

Κόβεται η μαλακία; Τ’ είν’ αυτό καινούριο; Τα λένε αυτά ρε παιδιά.

#27
allivegp

@patsi: Κόβεται, αλλά σε λίγους (<10%). Το κριτικό όριο είναι γύρω στα 40. Δλδ αν δεν την έχεις κόψει ως τότε, παραμένεις στο 90%.

#28
vikar

Ποιός ηταν ρε παιδιά ο φιλόσοφος που δήλωσε πως «η μαλακία συνεχίζεται και μετά θάνατον»;...

#29
Nahias

Ο βελτσισμός θα μπορούσε να καταχωρηθἠ και σαν επιτομή του πνευματικού ναρκισισμού που φάινεται να φυσάει τώρα τελευταία εις την ημετέραν πατρίδαν. Να θέλεις να διδάξεις σε πρωτοετείς φοιτητές κοινωνιολογία και να έχεις σαν βιβλία αναφοράς τα πονήαμτα του Βέλτσου........

#30
johnblack

Στο Πάντειο ο Βέλτσος δεν διδάσκει Κοινωνιολογία αλλά Θεωρία Επικοινωνίας. Μάθε πρώτα σε τι διαφέρουν ως γνωστικά αντικείμενα και μετά αν θες ξαναμιλάμε για ναρκισισμούς και αποπροσανατολισμένα πρωτοετάκια.