Χαρακτηρισμός για τον ξεχασιάρη άθρωπα, αυτόν που δεν θυμάται τί έφαγε χτες και γενικώς δεν θυμάται τίποτα.
Η φράση «μνήμη χρυσόψαρου» υποδεικνύει ότι ο χαρακτηριζόμενος πάσχει από μερική αμνησία, η οποία μπορεί να είναι η (πολύ συμφέρουσα συνήθως) επιλεκτική (παρ. 2), ή γενικής μορφής. Παίζει σκέτη ή ως παρενέργεια καψίματος RAM από διάφορες αιτίες ή καταστάσεων Έμενταλ, Αϊζεν(χ)άουερ, D.A.D.A. κ.λπ.
Τώρα πώς προέκυψε, τί να σας πω, ένας διεθνώς διαδεδομένος αστικός μύθος (όπως επιβεβαιώνει η Βικούλα), θέλει τα χρυσόψαρα να έχουν μνήμη 3-8 δευτερολέπτων. Εξ ου και ακούς κάτι συμβουλές για τον νέο κάτοικο της γυάλας σου σε φάση «μην το ταΐζεις πολύ, η μνήμη τους κρατάει μόνο μερικά δευτερόλεπτα, ξεχνάνε ότι έχουν φάει και τρώνε συνέχεια και σκάνε». Μια μάλλον μη επιστημονική θεωρία που δεν είναι και απίθανη, λέει ότι η παρανόηση μπορεί να οφείλεται σε μικρή δυνατότητα συγκέντρωσης του ψαριού, αφού «βαριέται πολύ εύκολα με οτιδήποτε δεν χωράει στο στόμα του» (εχμ, εγώ τώρα δεν σχολιάζω), εξ ου και με κάποιο περίεργο τρόπο η έλλειψη προσοχής έγινε αντιληπτή ως έλλειψη μνήμης.
Η άχρηστη γιαλομιά της ημέρας: Το να 'ναι κανείς χρυσόψαρο παίζει να είναι και κακό και καλό.
- Δεν θυμάται τα λάθη που έκανε ή ποιος τον πλήγωσε, σο καταλήγει να ζει μια θλιβερή μέρα της μαρμότας. Κακό.
- Δεν θυμάται τίποτα δυσάρεστο, σο ποιος χέζει, σαν να μην έγιναν, ποτέ κανείς δεν τον στενοχώρησε ποτέ δεν αισθάνθηκε άσχημα, η ζωή του υπήρξε μια απόλυτη ευτυχία και του 'ρχεται και τσάμπα, εν αντιθέσει με τις αμφεταμίνες. Καλό.
- Τέλος, όταν δεν θυμάται κανείς, μπορεί να ρωτά συνέχεια τα ίδια και τα ίδια πράγματα και να παίρνει τις ίδιες και τις ίδιες απαντήσεις κι αν κάνει προσεκτική επιλογή ερωτήσεων, χαίρεται συνέχεια με τα ίδια χαρούμενα πράγματα (βλ. Παράδειγμα 1). Επίσης καλό.
Σο, χρυσόψαρο καλό - κακό: 2-1, χρυσόψαρο 'ν'ν' κακό..., χρυσόψαρο ρουλζ. Ετς.
Ασίστ: patsis - ειδική μνεία στον Vrastaman για το τελευταίο μπούλετ.
Παράδειγμα 1 (θετικό):
-Παιδάκι μου ποιος είσαι εσύ;
-Αχ βρε γιαγιά... Ο εγγονός σου ο Κώστας είμαι.
-(Ευχάριστη έκπληξη) Εγγονός; Τί λες!; Έχω εγγονό;
-Εδώ και 23 χρόνια γιαγιά, πάλι δεν με θυμάσαι;
-(Γιούπι γιούπι σε φάση - γυρνάει στην εγγονή) Ακούς; Έχω εγγονό!
Μετά από μισή ώρα:
-Παιδάκι μου ποιος είσαι εσύ;
-Χρυσή μου γιαγιά... Ο εγγονός σου ο Κώστας είμαι.
-(Ευχάριστη έκπληξη) Εγγονός; Τί λες!; Έχω εγγονό;
(Σ.ς. Η γιαγιά έχει μνήμη χρυσόψαρου και είναι χαρούμενη).
Παράδειγμα 2 (θετικοαρνητικό):
-(Αγκαλιά, ψιθύρισμα γούτσικο στο αυτί) Κατερίνα μου... Ήταν τόσο όμορφα χτες...
-Μμμ! ναι... Τι σ' άρεσε;
-Παλιοκόριτσο χε χε θες περιγραφές πάλι;
-Έλααα, πεςςςς
-(Η φωνή χαμηλώνει περισσότερο) μμμ, όταν με πήρες στο στόμα σου... όταν άρχισες να μου μιλάς πρόστυχα...
-(Ψιλοενοχλημένη) Εγώ; Σε πήρα στο στόμα μου; Έλα βρε μωρό μου, τί είναι αυτά που λες...
-(Γλάρωμα) Πω πω, όταν μου είπες εκείνο το «γάμα μου το στόμα» έχασα τον κόσμο...
-(Θυμός) Θανάση! Τί λες! Λέω εγώ τέτοια πράματα!; Για ποια με πέρασες; Τί νομίζεις ότι κάνεις λέγοντάς μου αυτές τις αηδίες τώρα;
Γκλουπ.
-Κατερίνα μου... Πραγματικά δεν θυμάσαι;!
-Τί να θυμηθώ; Δηλαδή όσο γκαυλωμένη και να είμαι δεν το χάνω και τελείως, τι σκατά, τσόντες έβλεπες μετά;
-Γαμώ την πουτάνα μου, με χρυσόψαρο τα χω φτιάξει, ρε Κατερίνα!... Χμμμ εδώ που τα λέμε δε γαμιέται, κάν' τα εσύ, πες τα εσύ και μην τα θυμάσαι μετά, τα θυμάμαι εγώ.
(Σ.ς. Η Κατερίνα το φχαριστιέται, αλλά δεν το θυμάται, γιατί όταν καυλώνει δεν βλέπει μπροστά της κι έχει μνήμη χρυσόψαρου - τύψεις δεν έχει απέναντι στην μάνα της και στην εκκλησία, νιώθει καλό κορίτσι, αλλά δεν το θυμάται το καλό, καλό είναι αυτό τώρα;)
11 σχόλια
Galadriel
Ε, ναι λοιπόν, δεν θυμάμαι τίποτα και είμαι καλά :-P
Hank
Η Κατερίνα είναι προφάνουσλυ χρυσόψαρο και με την έννοια ότι «βαριέται πολύ εύκολα με ο,τιδήποτε δεν χωράει στο στόμα της», καταπώς λένε οι επιστήμονες για τα χρυσόψαρα.
Μπράβο, που εν μέσω μοδιστρικών υπερωριών βρήκες την όρεξη για σεντόνι!
johnblack
Το παράδειγμα βου όλα τα γιουάν! Βγαλμένο απ' τη ζωή, χαλαρά! Είναι αυτή η επιλεκτική αμνησία που έχετε σεις οι γυναίκες, φαντάζομαι μόνο στο Ελλάδα συμβαίνει σε τέτοια έκταση γαμώ το ψευτοσυντηρητισμό μου μέσα γαμώ. Άσε που μας καύλωσες και μεσημεριάτικα.
acg
To 'ξερα οτι θα συμφωνουσαμε και σε κατι ρε Μαυρογιαννε. Παμε για μια μπυρα να κουλαρουμε...
Galadriel
Κάποια διευκρίνηση για το σε τί συμφωνείτε εσείς οι δύο; Ότι οι ελληνίδες είναι ψευτοσυντηρητικές; Ή ότι το παράδειγμα ήταν καυλωτικό;
Θεγκζ για τα αστέρια και τα καλά τα σχόλια, τώρα ξέρω πώς θα πάω #1 στην λίστα, ένα «καυλωτικό» παράδειγμα σε κάθε ορισμό κι έξω από την πόρτα... (αν και εδώ που τα λέμε σιγά την καύλα, μια σκηνή καυγά περιέγραψα, όμως δεν έλαβα υπόψη το αντρικό μάιντσετ). 'Ν'ν' κακό.
Hank
Εγώ θα συμφωνούσα και στα δύο, ήτοι ότι ο ψευτοσυντηρητισμός των Ελληνίδων είναι καυλωτικός!
johnblack
Έτς ακριβώς, απ΄ τη μια κλαιγόμαστε που οι ελληνίδες είναι όλο ήξεις αφήξεις και καμώματα και μας σπαν τ' αρχίδια, κι απ' την άλλη όλα αυτά μας φτιάχνουν. Ότι έμαθε κανείς μικρός δεν ξεμαθαίνεται, κι η μαζοχιά είναι στο αίμα του έλληνος.
Hank
Εγώ εννοούσα ότι υπάρχουν τουλάχιστον δύο τύποι που είναι πιο ντεκαυλέ από την ψευτοσυντηρητική Ελληνίδα: 1. Αυτή που εξαρχής τα κάνει όλα και το δείχνει, αλλά με την κακή έννοια. 2. Αυτή που εξαρχής δεν κάνει όσα θα ήθελες, και επίσης το δείχνει. Από εκεί και πέρα, δεν αποκλείω να υπάρχει και καλύτερος γυναικότυπος από τις τοιαύτες Ελληνίδες.
Galadriel
Πώς το δείχνει αυτή που τα κάνει όλα; (slang.edu)
Vrastaman
Βλ. και την φοβερή Dory στο Ντισνεϊκό Νέμο ;-)
Galadriel
χαχαχαχα ναι!!!