Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η λέξη που απαντά στον ελληνικό προφορικό λόγο με τη μεγαλύτερη συχνότητα είναι η λέξη μαλάκας και τα παράγωγά του. Το slang.gr έχουν κοσμήσει πλήθος σλανγκιστές με εκτενή λημματογραφία σχετικά με τον όρο, ενώ υπάρχουν και καλές καταγραφές ρέοντος λόγου που φανερώνουν ότι η πληθωριστική χρήση του είναι χαρακτηριστική speech acts με κύρια λειτουργία την πλήρη απίσχνανση του νοήματος, κι ενδεχομένως έπειτα την αναστολή της περαιτέρω γλωσσικής συνδιαλλαγής είτε με την την ανάληψη μη γλωσσικής δράσης είτε με την πλήρη διακοπή της διαντίδρασης.

Λ.χ. δες της ironick το

[I]- Ασταδγιάλα ρε μαλάκα [...]! Μαλάκα, ε μαλάκα!
- Ποιον είπες μαλάκα ρε μαλάκα;
- Εσένα είπα μαλάκα!
- Εγώ μαλάκας; Συ μαλάκας! Μαλάκας με κεφαλαίο κιόλας! ...που θα με πεις εμένα μαλάκα...[/I]

και το του γράφοντος

[I]- Ε, είσαι μαλάκας
- Όχι, εσύ είσαι μαλάκας...
- Εσύ είσαι μαλάκας
- Ε, είσαι μαλάκας.....[/I]
(λούπα).

Τα παραπάνω απ' το θεμελιακό λήμμα Συ Μαλάκας)

Υπάρχει κάτι περισσότερο να ειπωθεί σχετικά με το μαλάκα; Και για να το πούμε αλλιώς: υπάρχει κάτι που μπορείς να πεις μετά το μαλάκα; Ασφαλώς ένα σωρό ύβρεις: ωστόσο, τι κάνει το «μαλάκα» τόσο εμβληματικό, κεντρομόλο, οριακό (βλ. και το «μα με είπε μαλάκα!»). Ώστε να μπορούμε να υποστηρίξουμε ίσως χωρίς να ξέρουμε κι εμείς οι ίδιοι τι ακριβώς εννοούμε και με μια δόση τσάμπα μεταμοντερνιάς ότι μετά το «μαλάκα» δεν υπάρχει τίποτα, δλδ. «μετά το μαλάκα, όλα τ΄άλλα είναι μαλακίες»;

Δε θα επεκταθούμε. Θα σημειώσουμε μόνο ότι παρά την τεράστια παρουσία του μαλάκα στον προφορικό λόγο, η ίδια η λέξη δεν έχει έντονη χρήση στα ενδεικτικά για τη δημοφιλία ενός όρου παιδικά αλλά όχι μόνο στιχουργήματα υβριστικών ανταπαντήσεων που έχουν επιμελώς καταγραφεί στα λήμματα: σκασίλα μου μεγάλη και δέκα παπαγάλοι, σκατά να φας, σκατά να πιεις, σκατά να πας να χέσεις, από σκατά να σηκωθείς και σε σκατά να ξαναπέσεις, και Αυτά μας τα 'πανε πολλοί, μας τα 'πε κι ένας Γάλλος... Αν δεν γαμήθηκες μικρός, θα γαμηθείς μεγάλος.

Μόνο δύο περιπτώσεις ξέρω εγώ, τα:

- Μαλάκα!
- σε γαμώ και σπάω πλάκα... (Δείτε σωποδήποτε το μήδι)

και

- μαλάκα!
- πάρ' τον πούτσο μου και γλάκα! (από Χανιά αυτό).

Ξέρετε εσείς άλλα;

- Μαλάκα, άμ' ανεβώ απάνω...
- Ποιανού το λέει;
- Εσένα το λέει...
- Σε γαμώ και σπάω πλάκα!

(είπαμε, δείτε το βίντεο, γι΄αυτό το γράψαμε το σεντόνι, μην κρυβόμαστε).

(από Khan, 29/03/13)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Ο ΑΛΛΟΣ

Σε γαμώ και πίνω μπίρες.

(Δε ριμάρει, αλλά είναι ωραία, ποιητικωτάτη έκφρασις.)

#2
Hank

Και θυμίζει Γκουσγκούνη, που τον κέρναγε ο κάμεραμάν μπίρες πάνω στην ερμηνευτική του πράξη...

#3
Galadriel

Μου ήρθε στο νου ένα λογοτεχνικό αριστούργημα - αυτοσχεδιασμός επιφανούς χρήστη τσατοπρογράμματος (phenomeno αν πέσεις σε γούγλε εδώ πάνω, για σένα λέω όντως). Είναι πρόστυχο αλλά θα το αντέξετε.

Μαλάκα μαλάκα
σε γαμάω και σπάω πλάκα
και την πλάκα την σηκώνω
και στον κώλο σου την χώνω (όλο το προηγούμενο μονορούφι)

γιαυτό σάλτα και ψόφα (εδώ αρχίζουν οι παύσεις)
αν δεν ξέρεις να μιλάς (παύση)
τί γίνεται εδώ πέρα μέσα (δισταγμός)
μπινέ πουτανασγιέ (ε, ναι, ασταδγιάλα που να βρίσκεις τώρα ομοιοκαταληξίες).

Στο τέλος το 'χασε λίγο το μέτρο, από όλες τις απόψεις. Μη σου πω και στην αρχή. Είναι κλάσικ όμως στα δικά του εδάφη, έχει κυκλοφορήσει σε γουαβάκι caught live, σο, νομίζω προβλεπέ. Εδώ που τα λέμε άμα το δει ο ντούμπας, μπορεί να το μελοποιήσει κι όλας...