Ασθένεια που χτυπάει ανεξέλεγκτα αυτούς που τρέχουν από μοντέρνο θέατρο σε ιρανικό σινεμά κι από εκθέσεις φωτογραφίας σε παρουσιάσεις βιβλίων. Ανίατη μέχρι στιγμής. Κλασικά συμπτώματα:
Βλέπεις τις ταινίες που κερδίζουν τις Χρυσές Άρκτους, λ.χ. φέτος την περουβιανή ταινία «Φάουστα». Γενικώς, βλέπεις ταινίες από εναλλακτικούς λαούς, Αλγερία, Μαρόκο, το πολύ πολύ Ιράν και Βραζιλία- Αργεντινή, πολλή Πολωνία, Βαλκάνια, πολλή Γεωργία, Αρμενία, γενικά τέτοια. Παρ' όλα αυτά σνομπάρεις τον Αγγελόπουλο, εκτός αν έχει προλάβει κάποιος άλλος από την παρέα να τον σνομπάρει πρώτος, οπότε εσύ τον υπερασπίζεσαι. Έχεις δει όλες τις ταινίες που έχουν κυκλοφορήσει μετά τον θάνατο του Κισλόφσκι βασισμένες σε σενάρια που άφησε στο νεκροκρέβατό του. Αγαπημένοι σου σκηνοθέτες ο Μπέλα Ταρ, ο Σοκούροφ και ο Φασμπίντερ, ιδίως ο πρώτος. Μπορείς να προφέρεις το όνομα του σκηνοθέτη Zvyagintsev, όπως και της ταινίας του Vozvrashcheniye, με την ψυχαναλυτική ερμηνεία της οποίας δεν συμφωνείς.
Πας σε όλα τα θεατρικά και χορευτικά των Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, ιδίως σε αυτά που είναι ξενόγλωσσα και δεν μπορείς να καταλάβεις Χριστό, παρά καταλαβαίνεις μόνο ότι του την έδωκε του Ορέστη. Γενικά, βλέπεις όλα τα θεατρικά που είναι με την μέθοδο του Στανισλάβσκι, την αποστασιοποίηση του Μπρεχτ και του Χάινερ Μύλλερ. Βλέπεις πολύ θέατρο ανατολικής Γερμανίας, λίγο Ρωσίας, και κινέζικες όπερες.
Θεωρείς ότι ο μεταστρουκτουραλισμός είναι σέξι, κι ότι είσαι ένας μίνι Βέλτσος ή Δεριδάς, οπότε πρέπει κι εσύ να κάνεις ανάλογες εκκεντρικότητες.
Σνομπάρεις κατάφωρα τον Γιάλομ και τον Κοέλο. Ο Κοέλο είναι για σένα επίπεδο Δημοτικού. Ενώ ο Γιάλομ έχει προδώσει την ψυχανάλυση, όπως πρέπει να είναι, γιατί η υπαρξιακή ψυχανάλυση έχει βάλει πολύ νερό στο κρασί. Θεωρείς ότι ο Γιάλομ είναι μπεστ-σέλερ του ίδιου επιπέδου με τον Νταν Μπράουν.
Σου αρέσει ό,τι καλτ, λατέρνατιβ και αλτέρνι. Μπορεί να εφαρμοστεί πάνω σου η πλειοψηφία των λημμάτων του συχωρεμένου του athensasitreallyis, που αφού δεν τον έβγαλαν από το Τοπ-20 οι μπαγαποντοδότες, τον έβγαλαν τελικά οι μόδιστροι. Έχεις ασχημindie, είσαι ταγάρι, και άλλα τέτοια ωραία.
Γράφεις με ενωτικά και παρενθέσεις. Ιδίως φτιάχνεις ανύπαρκτες λέξεις ενώνοντας άλλες με ενωτικά, ή χωρίζεις σύνθετες λέξεις με προθέσεις. Επίσης, χρησιμοποιείς παλιές ελληνικές λέξεις, όπως «χαρμολύπη», «κλαυσίγελως», «συναμφότερον». Λ.χ. Το είναι-προς-διά-λυσιν του αντι-ήρωα είναι μια φιλο-σοφική ανα-μέτρηση με το πεπρωμένο-ως-τραγωδία«, κτλ.
Παρα-δείγματα: συγ-χωρητικότητα, συγ-χωρώ, συΓΚ-ΚΝώμη, δια-σκεδάζω, περι-ορίζω, ερασι-τέχνης, συμ-πάθεια, σύμ-βολο που συμ-βάλλει, απο-κληρώνω κ.ά.
- Επιμένει στα ανακυκλίζει και εκσπερματίζει, αντί για τα ανακυκλώνει και εκσπερματώνει.
Πολλά άλλα θα μπορούσα ακόμη να αναφέρω, αλλά ο ορισμός έχει γίνει σεντόνι που ξεπερνά πολύ τις καβουρικές προδιαγραφές.
Ασίστ: αψγ.
Αν αναγνωρίσατε τον εαυτό σας στα παραπάνω, τότε πάσχετε από υπερκουλτουρίαση. Ένας καλός τρόπος να γιατρευτείτε είναι να αρρωστήσετε από σλανγκοπάθεια. Δυστυχώς, είναι αναγκαίο να έχει κανείς κάποια αρρώστια, απλώς πρέπει να αποφασίσει ποια...
21 σχόλια
HODJAS
Γέλασαν πολύ αλλά δεν έφαγαν...
Σούπερ μπουένο!
Galadriel
εκτός αν έχει προλάβει κάποιος άλλος από την παρέα να τον σνομπάρει πρώτος, οπότε εσύ τον υπερασπίζεσαι Αυτά είναι!
xalikoutis
φοβερό.
Hank
Στο 6. και ανύπαρκτες λέξεις σε -ότητα. Λ.χ. εαυτότητα.
xalikoutis
να ένα φρέσκο πράμα (νταξ, παρωδία, αλλά καλό)
[I]«[...] μια εναλλακτική προσέγγιση όπου το »Θέαμα' δεν είναι ό,τι ατενίζουμε από απόσταση, αλλά ο καταναλωμένος χρόνος ή κάθε έργο ή σκέψη που λειτουργεί μεσα απο ενα μετα-εννοιολογικό προτσές.
Οι ιδέες της επανάχρησης (re-use) και της μεταστροφής (détournement) κατέχουν κεντρική θέση στη δουλειά της που είναι κατεξοχήν υβριδική: τζαζάρει τον ίδιο τον εαυτό της, ανα-παράγει, ανα-συνθέτει, απο-κληρώνει, απο-ρίπτει και πράττει ασταμάτητα. Υπάρχει μια έντονη, αμφίδρομη σωματικότητα σε αυτό που κάνει και ίσως εκεί να έγκειται ο ανατρεπτικός χαρακτήρας του έργου της.
Έτσι, η ιδιοπροσωπία της έκφρασής της, το ύφος της ουσιαστικά, είναι εκείνο που θα μπορούσε να ανήκει σε κανέναν και σε όλους, ενώ το θέμα της είναι ταυτόχρονα το τίποτα και όλα.«[/I]
Κριτική: Χριστόφορος Παπαρίνος (Ιστορικός τέχνης) από εδώ
Hank
Hank
Το τίποτα όλα είναι η κουλτουριάρικη εκφορά του αλεφάντειου τα πάντα όλα;
xalikoutis
το τίποτα και όλα κι εγώ έτσι το διέγνωσα..... βασικά το έβαλα χανκ γιατί γέλασα πολύ με το «απο-κληρώνει»
ανέκβατος μετεωρισμός και τα μυαλα στα κιγκλιδώματα
johnblack
Εγώ κούκλα μου δεν είμαι κουλτουριάρης!
xalikoutis
Ο Έλληνας, μάτια μου, είναι έρωτας...
knasos
Και γαμω τους ορισμούς. Να προσθέσω ότι όχι μόνο βλέπεις την κατάντια «μεγάλων» ηθοποιών που περιοδευουν με τα εκάστοτε ΔΠΘ αρπαζοντας επιδοτήσεις και παίζοντας «μεγάλους» ρολους αρχαίων τραγωδιων αλλά πληρώνεις και τα σχολιαζεις μετά.
Είπα πόσο γαμάτος είναι ο ορισμός;
Galadriel
Είπε πόσο γαμάτος είναι ο ορισμός;
Dirty Talking
Εσύ να τα ακούς αυτά Μεσούλα, που «στεναχωριέσαι» όταν σου αναλαμβάνω τους ορισμούς απ' το Δ.Π. Γιατί δηλαδή, θα σε χάλαγε να σου έφτιαχνα έναν σένιο ορισμό, όπως έκανα εδώ στον αψγ;
Galadriel
Όχι βασικά στο «εγώ έδιωξα τον Ρένο από την εταιρία» το πήγαινα :-P
(ΥΓ δεν στενοχωριέμαι όταν αναλαμβάνεις ορισμούς μου από το ΔΠ μωρό μου, ίσα ίσα)
Dirty Talking
Εντάξει, γιατί το είχα πάρει κατάκαρδα...
Vrastaman
Ντεριντά-χ νταχ
Ντέρι-ντέρι νταχ!
Galadriel
Γιαυτό το διευκρίνισα και 'γω βρε κουτό, να μπορείς να κοιμηθείς την νύχτα :P
allivegp
Είναι αλήθεια ότι ο Herr Goering ήταν ένας μορφινομανής που έβαφε τα χείλη και τα νύχια του;
Khan
Πάντως, κατά το Ε ρε Παπαδόπουλος που σας χρειάζεται, θα μπορούσε να καθιερωθεί το «Ε ρε Γκέρινγκ/ Μπράουνινγκ που σας χρειάζεται» για υπερκουλτουριάρηδες...
HODJAS
Το ξανα-διάβασα (χε) και είναι γαμάτο!
Κουλτούρα να φύγουμε ρεεεεεεεεεε!!!!!!!
Vrastaman
Αν δεν υπήρχε Dirty Talking, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε!
(παγίδα για να γράψει κάποιος δεν υπάρχει!)