Συνήθως μεταφορική, μερικές φορές και κυριολεκτικά χρησιμοποιούμενη, η φράση υποδηλώνει συνθήκες απόλυτης σιωπής, νεκρικής σιγής και ηρεμίας, απρόσμενης για συγκεντρωμένο πλήθος, αλλά επιβεβλημένης από ιδιαίτερες συνθήκες. Εφαρμόζεται σε κηδείες, κοντσέρτα, ταινίες του Αγγελλόπουλου, συνέδρια του ΚΚΕ όσο μιλάει η γραμματέας, στρατόπεδα στη φράση «Ένας εθελοντής για...», χαρούμενες πασχαλιάτικες συγκεντρώσεις με την οικογένεια στη φράση «Μπαμπά είμαι gay», σε κρεββάτι όταν η γκόμενα λέει «Ναι, Κώστα μου» στο σεξ μετά την ονομαστική σου εορτή στις 6 Δεκεμβρίου, αλλά και από δέντρα που πέφτουν σε δάσος που δεν είσαι.

Γαμώτο... τα έγραψα πιο πάνω...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
patsis

Αυτά είναι! Ο οίστρος που σε τσίμπησε σήμερα είναι έξτρα λαρτζ ε; Και γαμώ!

#2
knasos

Συμφωνώ απόλυτα με τον από παν. Τα εκμηδενισες όλα. Ρεσπεκ!

#3
iron

χαχαχα! καιρό είχαμε να σε δούμε, μας ξανάρθες φορτσάτος! ο ορισμός είναι λογοτέχνημα, χαχαχα!

#4
patsis

7x100% ε; Λοιπόν, αυτό το λήμμα αγγίζει το ρεκόρ του 8x100% του Φραπέ. Vrastaman, σ' αγαπάω, σ' εκτιμάω αλλά... έμπαινε nikospip!

And then we take Berlin!

#5
nikospip

First we have to take Manhattan

#6
patsis

Από εδώ:

Στην πρώτη του μάλιστα εμφάνιση στο Eurogroup επικρατούσε νεκρική σιγή όταν έμπαινε στην αίθουσα! Ίσως από δέος, ίσως από θαυμασμό για τις οικονομικές του γνώσεις, ίσως από περιέργεια, τον παρακολουθούσαν ευλαβικά με κρατημένη την ανάσα! Τρομάξανε να κλάσουνε κάτι δικά μας παιδιά, δημοσιογραφάκια, πούχαν φάει φασολάδα, μέχρι να καθήσει ρε!