Λεξιπλασία του Τζίμη Πανούση, προερχόμενη δηλονότι από το life-style και τον Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Τζουγκασβίλι, τουπίκλην Στάλιν.

  1. Η κυρίως έννοια είναι το λαϊφστάιλ των σκληροπυρηνικών κουκουέδων, δηλαδή η απόλυτη αντίθεση στο καπιταλιστικό λαϊφστάιλ. Πρόκειται για το στυλ της Παπαρήγα της καλής, για ένα στυλ, όπου πρυτανεύει η απλυσιά, οι αξύριστες μασχάλες και, στις συντρόφισσες, φούστες τ. χριστιανόφουστα, γενικά όλα όσα μπορούν να εμπνεύσουν επαναστατική αλληλεγγύη και συντροφικότητα, αμέριστη αφοσίωση στον επαναστατικό αγώνα και σεξ απήλ μόνο για τεκνοποίηση των μελλοντικών μελών του κόμματος (trivia: sex στα λατινικά σημαίνει κόμμα). Επίσης, παντελή αδιαφορία για παρακμιακά φαινόμενα, όπως image-making, debates κ.ο.κ.

  2. Η παραπάνω είναι η ορθόδοξη έννοια. Με την ευρεία έννοια ο όρος μπορεί να χαρακτηρίσει το λαϊφστάιλ κάθε αριστερίζοντος, έτσι όπως περιγράφεται γλαφυρά σε λήμματα του athens as it really is, του Χαλικούτη, του Ιησού κ.ά. Λ.χ. πρόκειται για το λατέρνατιβ στυλ ενός νεανία αλτερνιού, που δεν έχει απαραίτητα ασχημindie, αλλά μπορεί και να έχει ομορφindie. Περιλαμβάνει οπωσδηπότουσλυ διακοπές στην Ίφκινθο και μαγείρεμα με το αλάτι από την μπαρικάδα Ιφκίνθου, χαϊμαλιά, τζιβομπίχλες, και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Με ευρύτατη καθόλου ορθόδοξη έννοια μπορεί να δηλώσει και το λάιφσταϊλ συνασπισμένου νεανία με μπόλικη τσίπρα μέσα του, κουκουλοφλώρου ή και το στυλ της διαδήλωσης.

  3. Τέλος, μπορεί καταχρηστικά να χρησιμοποιηθεί και για το ψαγμένο λαϊφστάιλ ψαγμένου αριστεροκράτη Μαρξ εντ Σπένσερ, που στην ιδανική αισθητική περίπτωση μπορεί να αποτελεί το αντίστοιχο του ναζιάρη στο έτερο άκρο του πολιτικού φάσματος (άλλωστε τα άκρα συμπίπτουν). Χαρακτηριστικές περιπτώσεις οι εστέτ Luchino Visconti, Heiner Muller και πολλοί άλλοι.

Ασίστ: Vrastaman.

«Από την εποχή του Λωτ μέχρι την εποχή του Λόττο το λαϊφστάιλ παίζει σημαντικό ρόλο στο πλασάρισμα των πολιτικών αρχηγών εκτός από την περίπτωση της συντρόφισσας της Αλέκας όπου σε αυτή την περίπτωση διαφοροποιείται κάπως και γέρνει προς το λαϊφστάλιν με τα δολοφονικά πατρόν της Ιωσηφίνας της δολοφονικής λούγκρας του βορρά με το παχύ μουστάκι». (Τζίμης Πανούσης, Δούρειος Ήχος, 1/6/09).

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
iron

νταξ, μια ένσταση μόνο, η Παπαρηγίς δεν μου κάνει για άπλυτη, ούτε για ατημέλητη σε αυτό το στυλ που περιγράφεις. Και δεν το λέω για να μη μας κλείσουν το μαγαζί, ούτε γιατί είμαι σταλινικιά, απλά το εννοώ.

#2
Khan

Διευκρίνιση: Δεν αναφέρομαι στην συντρόφισσα Αλέκα Παπαρήγα, αλλά στην Παπαρήγα την καλή!

#3
Khan

ΥΓ Μπράβο βρε Άιρον, το ταγάρω είχα υποσυνείδητα στο μυαλό μου, αλλά δεν το θυμόμουνα. Εκεί γίνεται η σύνοψη του λαϊφστάλιν.

#4
allivegp

Τρίβια: Ο Ιωσήφ πέθανε με περιουσία ένα παλτό όλο κι όλο και αφήνοντας στα παιδιά του το τρίτο το μακρύτερο.

#5
johnblack

Κλασικό παλιό καλό hankικό λήμμα! Τέτοια θέλουμε.

@ αλιβε: όταν έχεις συγκεντρώσει στα χέρια σου την απόλυτη (ξαναλέω: ΑΠΟΛΥΤΗ) εξουσία, τότε τι να κλάσουν τα λεφτά και τα σπίτια και τα προικιά κι οι κληρονομιές. Όλα ωχριούν μπροστά στην ΑΠΟΛΥΤΗ ΙΣΧΥ. Γι' αυτό και δε μου λέει τπτ αυτό που λες. Όπως δεν μου λέει τπτ κι αυτό που λένε οι χουνταίοι πως οι απριλιανοί δεν έβγαλαν μία δραχμή όσο είχαν το ντοβλέτι.

#6
allivegp

Ε, να, απλά δεν φρόντισε για τους επιγόνους του σε βάθος 14 γενεών όπως θα έκανε ένας καπιτάλας δικτάτορας τύπου Μάρκος των Φιλιππίνων ή Ντυβαλιέ της Αϊτής κ.λπ. Η κόρη του, Σβετλάνα Αλληλούγιεβα, έχει να το λέει.

#7
allivegp

Παρεμπίπταμπλι, γαμάτο το μυθιστόρημα «Το μυσττικό του Αρχάγγελου» του Robert Harris και η βασισμένη σε αυτό ταινία Archangel με τον Daniel Craig. Well worth reading/seeing!

#8
Vrastaman

Στος!

#9
HODJAS

Ωραίοστ!

#10
Khan

Όπως βλέπουμε ο Στάλιν πριν από λατσότεκνο (φωτό 1) ήταν και τρελό γκοντότεκνο!

#11
Khan

#12
Khan

Λαϊφλένιν