Παλιά έκφραση του υποκόσμου, που σήμαινε είτε το αστυνομικό τμήμα είτε τη φυλακή (βλ. Ιησού του Ζαγοραίου διασκευή του ρεμπέτικου «Είμαι Μαγκιόρος», που ο στιχουργός καταγράφει με καμάρι τη φιλομάθειά του στα μπουντρούμια που σεργιανούσε για «ανώτερες σπουδές», όπως λέει!)
Άλλωστε, ο Αστυνομικός Διευθυντής ή Διοικητής, στον οποίον τους κουβαλούσανε απ' τ' αφτί (βλ. Μ. Βαμβακάρης «Χτες το βράδυ στο σκοτάδι»), λεγόταν «δάσκαλος»...

(Με ύφος):
-Μεγαλύτερα σχολιά απ' τη φυλακή και το πεζοδρόμιο δεν υπάρχουν... -Ε, τότε να φτιάξουμε και ιδιωτικά, να υπάρχει υγιής ανταγωνισμός και να μη φεύγουνε τα παιδιά μας έξω για σπουδές! (Του το χάλασε)

(από dryhammer, 27/05/14)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
smoke

Ρε Χότζα εφέντη μ, το σχολειό εγώ το ξέρω και διακρίνεται από το σχόλιο.
Δαίμων ή κάτι χάνω;
Και κειο το του υποκόσμου παναπει ;;;
Πολύ το πάω το λήμμα και τον ορισμό ανιγουέι

#2
HODJAS

Μέρ-αμπα εφεντίμ! Πίτηδες τό' γραψα cosi. Είναι λίγο μαλλιαρό το ξέρω, αλλά λέει ο Σκαρίμπας «...το σκολιό μονοπατάκι της αλήθιας...»

#3
HODJAS

του υποκόσμου=εγκληματίαι, φυλακόβιοι κλπ

#4
xalikoutis

όπως έλεγε κι ο Βαμβακάρης «Η ανάγκη δε µ' άφησε να µάθω γράµµατα, αλλά κι αυτοί που τα 'µαθαν
τζούρα μαχαλάς κι αέρας πελεκούδια είναι».

#5
HODJAS

Είναι αλήθεια οτι, παλιά (ίσως ακόμα ισχύει) οι φυλακόβιοι στα στεγανά της πιάτσας (συναμετάξυ τους) εκαυχώντο για τις φυλακίσεις τους, σαν να επρόκειτο για τίτλους τιμής!

Όσο δε πιο ζόρικη η φυλακή (π.χ. Γεντί-Κουλές, Κέρκυρα) ή (και) η καταδίκη ή το είδος αδικήματος, τόσο περισσότερο εξυψώνονταν στα μάτια των συναδέλφων τους.
Εξ άλλου, σε κάθε νέα φυλάκιση, επεξέτειναν τις γνώσεις τους στο αντικείμενό τους (π.χ. κλοπή, παραχάραξη κλπ) ή εξειδικεύονταν και σε άλλους τομείς, μαθαίνοντας απο παλιότερους τεχνικές λεπτομέρειες.

Άλλωστε, ο πρωτόβγαλτος ή νεοφερμένος σε κελλί, αντιμετωπίζονταν με τη στερεότυπη υποτιμητική φράση «μυρίζει κοινωνία» (=φρέσκος απ' όξω).

Όποιος ακούσει το ανωτέρω ρεμπέτικο με το Ζαγοραίο, παίρνει αμέσως χαμπάρι, οτι ο στιχουργός όχι μόνο δεν στεναχωριέται ή ντρέπεται, αλλά αντιθέτως υπερθεματίζει τους άθλους και τις γνώσεις του και κλείνει κάθε φορά το κουπλέ με την επωδό «ωρέ και να' χα μάνα να με δεί...» (=να με καμαρώσει!)

Βέβαια, στην κοινωνία, οι φυλακόβιοι (ιδίως όταν εγκατέλειπαν το επάγγελμα και ακολουθούσαν τον «ίσιο δρόμο» π.χ. άνοιγαν καφενείο-ψιλικατζήδικο με τους καρπούς της δράσης τους κι αφού περνούσε μεγάλο χρονικό διάστημα αφότου μπάφιαζε η δύσπιστη αστυνομία να τους κάνει χουνέρια), ποτέ δεν αναφέρονταν στο πλεχτό παρελθόν τους, διότι ντρέπονταν...

Εν Αγγλία όμως, όπου η κοινωνικο-ηθική απαξία της φυλακίσεως είναι μικρότερη, αφού ένας στους τρείς της εργατικής τάξης πάνε μέσα, τουλάχιστον για μια φορά, καθότι το μικρο-έγκλημα του κυανού περιλαιμίου (που είναι εύκολα καταδιώξιμο) βρίθει, αλλά και διότι η φυλακή δεν είναι αποκομμένη απο την κοινωνία (π.χ. επισκέψεις σωματείων, σχολείων, ενημερωτικά σεμινάρια πολιτών, ενασχόληση Μ.Μ.Ε., σάιτ φυλακών στο διαδίκτυο κλπ) και δεν περιμένουνε να γίνει στάση φυλακισμένων (π.χ. αναποδογύρισμα καζανιού, καμμένα στρώματα, απαγωγή φυλάκων, ξυλοδαρμοί κλπ) λόγω των ελεεινών συνθηκών διαβίωσης, για ν' ασχοληθούν οι «έκθαμβοι» πολίτες για λίγο (μέχρι να πλακώσουνε τα Μ.Α.Τ. στη φυλακή και να λιανίσουνε τους στασιαστές), είναι αποδεκτός σχετικά ο εγκλεισμός σε φυλακή (έστω και ως νεανικό ατόπημα) και για το λόγο αυτό, δεν κωλώνουνε να το πούνε.

#6
HODJAS

Σχολιό (ανορθογραφισμός-ηχητική γραφή) αλλά γράφεται και σχολειό που λέει και ο καπινός.
Το πρώτο είναι λίγο μαλλιαρό και μπανάλ βέβαια, αλλά μου' ρθε στην τρέλα...

#7
johnblack

Νταξ, χειροπέδες σε σεξόπι πήγες να αγοράσεις ρε φίλε, τι περίμενες δηλαδής; Κανά μπουμπούκι θα το δούλευε το μαγαζί, όπως αυτό που υποδυόταν ο Γιοακίν Φίνιξ σε μια ταινία που δεν θυμάμαι τώρα... Και δεν είναι ανάγκη να είσαι ο ρωχάμης για να ξέρεις πως ανοίγει μια χειροπέδα. Και για ένα πλημμεληματάκι να έχεις καταδικαστεί, τα 50 μέτρα από το σκαμνί μέχρι το ταμείο όπου σε παν να πληρώσεις το πρόστιμο (τα πλημμελήματα εξαγοράσιμα γαρ, εκτός εξαιρέσεων) με χειροπέδες τα κάνεις...

Χότζα λεπόν δεν συμφωνούμε. Ο καθένας αυτό που έχει κάνει το υποστηρίζει, προσπαθεί να κάνει το «μειονέκτημα» του, πλεονέκτημα. Celebrating and undermining, αποδεχομαι τη στάμπα που μου κολλά η κενωνία, την κάνω παντιέρα μου...Κάθε μορφή γνώσης είναι πολύτιμη μέσα σε ένα ορισμένο context.. Η πρακτική λογική του Bourdieu.. Yπάρχουν πάνσοφοι καθηγητάδες που δεν ξέρουν πως να στείλεις ένα sms ή που δεν έχουν μπει ποτέ στο ίντερνετ.. Πολύ καλά θα κάνει το πιτσιρίκι να τους κράξει.. Παίζει στο γήπεδό του, όπως θα παίξουν κι αυτοί μπάλα στο γήπεδό τους όταν θα βάλουν τα θέματα των εξετάσεων και θα γίνει η σφαγή του Δράμαλη... Ο καθένας νέμεται το κομμάτι εξουσίας που του αναλογεί..

#8
HODJAS

Τζόνι σε πιάνω.
Αλλά είπα και κάτι άλλο: Δεν συμφωνώ με τις εξωσυντεχνιακές αντιπαραβολές με το comparative advantage μιας απο τις δυο, διότι έχουμε αξιολογικές συγκρίσεις εννοιών είδους, με κριτήριο ένα απο περισσότερα είδη, όπερ άτοπον και εν τέλει άδικον.
Δεν μπορείς να πείς οτι ένα πορτοκάλι είναι καλύτερο πορτοκάλι απο ένα λεμόνι.
Νες πά;

#9
smoke

Αν μου επιτρέπεται η παρατήρηση
Τό ότι δε συμφωνείς με τις αντιπαραβολές δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν.Λοιπόν γιατί ο ένας απ' τους δυό πρέπει ναναι παπάρας;Βίοι παράλληλοι που νομίζουν ότι κάπου συναντήθηκαν.όχι;
Και να σας δεσουν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που δε μ' αφήνετε να κοιμηθώ.

#10
smoke

δλδ την αντιπαραβολή την έκανε πρώτος ο ερωτών(ο Τζόνι τη θεωρητικοποίησε).Υπογείως και ακούσια.Η γλώσσα (του) που μας διαμορφώνει ως φορέας αξιών.Και μόνο η ερώτηση στον ερωτώμενο προκάλεσε αντανακλαστικά άμυνας.Λάθος ερώτηση-λάθος απάντηση.Απευθύνθηκαν ο ένας στον άλλο από διαφορετικούς πλανήτες.
Το περιστατικό μου θυμίζει το αντίστροφο παράδειγμα από ταινίες,όπου ο μάγκας που δικάζεται εξαγριώνει τον πρόεδρο του δικαστηρίου.Το σφάλμα του τελευταίου
είναι ότι τόπαιρνε προσωπικά.
Εδώ τα φρούτα νόμιζαν ότι ήταν όμοια.Και να η παρεξήγηση.(μα τελείως Καμυκή λέμε)Η ταπεινή μου γνώμη.

#11
dryhammer

Πρόσφατα από τον κουνιάδο μου «Και να πας μιά φορά φυλακή τι έγινε; Άντρας είσαι»