φανφάρας

Ο ψευτοκουλτουριάρης, ο παπαρολόγος κατ' επάγγελμα. Είναι κάποιος που αραδιάζει ακαταλαβίστικες αρλούμπες με σκοπό να μπερδέψει το ακροατήριο (πτωχό τω πνεύματι) και να κάνει τους ακροατές να πιστέψουν ότι είναι φωστήρας. Ο φανφάρας με την πλύση εγκεφάλου που προσπαθεί να κάνει στους άλλους (χρησιμοποιώντας πάντα αναφορές), τελικά και πάνω από όλα πείθει τον εαυτό του, με αποτέλεσμα έναν ακατάσχετο ναρκισσισμό, που αγγίζει την ψυχοπάθεια.

Ο φανφάρας δεν γεννιέται, γίνεται. Συνήθως μετά από μελέτη βαθυστόχαστων κειμένων, ή βλέποντας ότι με τις παπαριές έχει κάποιο σουξέ σε χαζές γκόμενες και εύπιστους ακροατές, κάπου χάνει την μπάλα, και ξεφεύγει.

Περσόνα χαρτογραφημένη από τον τιτανομέγιστο Δημήτρη Ψαθά. Βεβαίως ευρέως γνωστός ο Φανφάρας, έγινε από την ερμηνεία του Γιώργου Μιχαλακόπουλου στην μεταφορά του θεατρικού, στον κινηματογράφο από τον Γιάννη Δαλιανίδη.

Ο φανφάρας χρωστάει το όνομά του στον τιτανομέγιστο Ψαθά, που εμπνεύστηκε το όνομα του χαρακτήρα, από τον όρο φανφάρες (πομπώδεις πανηγυρισμοί). Ετυμολογικά, ο όρος κρατάει από το γαλλικό «fanfare», το πανηγυρικό και πομπώδες άσμα που παιζόταν τον μεσαίωνα συνήθως επί τη εμφανίσει κάποιου άρχοντα σε γιορτή.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα Φανφαρόνων στη σημερινή Ελλάδα: o καθηγητής Βέλτσος, ο δημοσιογράφος Κακαουνάκης. Επίσης σε όλες τις φοιτητοπαρέες υπάρχει ένας φανφάρας.