Κλασσική λέξη για τους δικηγόρους πάσης φύσεως και όλων των ειδικοτήτων. Σημαίνει φυσικά ότι ο εν λόγω επαγγελματίας χάνει τις δίκες κατά συρροή και δεν είναι να τον εμπιστεύεσαι, πλέον όμως χρησιμοποιείται για όλον τον κλάδο, επιτυχημένους δικηγόρους ή μη. Συνώνυμο: δικηγόρος Παπαρείω Πάγω. Οι ποινικοί λένε επίσης ειρωνικά «Ήρθε ο Άρειος Πάγος να με βγάλει».

Γενικά το επάγγελμα αυτό έχει δημιουργήσει έναν σχετικό μύθο.

Αφ΄ενός μεν αποτελεί στόχο υγιούς σάτιρας και θεμιτής απαξίωσης από την πιάτσα, όταν στο στόχαστρο της σάτιρας βρίσκεται :

• Ο θεσμικός χαρακτήρας του επαγγέλματος

• Ο φανφαρονισμός και οι κουγιές ορισμένων, ονόματα δεν λέμε υπολήψεις δεν θίγουμε

• Η σύμφυτη με το επάγγελμα ικανότητά τους να υποστηρίζουν όλες τις απόψεις, ακόμα και τις εκ διαμέτρου αντίθετες

• Η εντελώς γλοιώδικη συμπεριφορά ορισμένων και η προσκόλλησή τους σε κύκλους συμφερόντων και εξουσίας, για να έχουν και αυτοί το κατιτίς τους, κοινώς να γλύψουν και αυτοί κανένα κόκαλο.

Αφ΄ ετέρου όμως, κάποιες φορές είναι δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ υγιούς σάτιρας και άρρωστου κόμπλεξ με το οποίο αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι αυτοί. Κόμπλεξ υπάρχει π.χ. στις παρακάτω περιπτώσεις:

• Όταν ξεχνάμε ότι και οι άνθρωποι αυτοί είναι εργαζόμενοι. Κάποιοι σε βοηθούν πραγματικά και άλλοι μάχονται για ελευθερίες και δικαιώματα σε καιρούς μυστήριους

• Στο ότι κάποιος μπορεί να τα έχει κάνει όσο πιο πολύ μπάχαλο γίνεται στην ζωή του και φυσικά καταλήγει να έχει την ανάγκη δικηγόρου, πλην όμως, όταν έρθει η ώρα να αντιμετωπίσει κατάφατσα την ήττα (γιατί τι να σου κάνει ο δικηγόρος, όταν έχεις κάνει τα πάντα όλα σκατά), τότε βέβαια δεν φταίει ο ίδιος, αλλά ο χασοδίκης ο δικηγόρος. Απ' ό,τι μου έχουν πει φίλοι επαγγελματίες, αν μία υπόθεση είναι σκατά, δύσκολα ο δικηγόρος θα την σώσει -αν και δεν αποκλείονται και οι περιπτώσεις αυτές. Και βέβαια ισχύει το ότι εάν τσακωθείς για οποιονδήποτε λόγο και φτάσεις να έχεις την ανάγκη δικηγόρου, είσαι ήδη χαμένος.

• Άλλες φορές πάλι, κάποιοι δικηγόροι ιδρώνουν μπροστά σε άκαμπτους δημόσιους υπαλλήλους, οι οποίοι τους αντιμετωπίζουν με εξοργιστική ειρωνεία και από θέση ισχύος και καταλήγουν πάντα σε ένα λεκτικό ράπισμα του στυλ: «Μα τι είναι αυτά που μας ζητάς. Και είσαι και δικηγόρος!!!!». Δηλαδή δεν αξίζεις για να είσαι δικηγόρος, εγώ που σαπίζω εδώ πέρα, μην με βλέπεις έτσι, θα τα κατάφερνα καλύτερα από εσένα, αλλά ας όψεται η ρημάδα η τύχη κλπ. κλπ., πάρε τώρα τ' αρχίδια μου για αυτό που μας ζητάς και ξαναπέρνα από Δευτέρα να σε ξαναταλαιπωρήσω.

Βλέπε και εκφράσεις όπως «άσε τις νομικούρες», «άρχισε πάλι τα δικηγορίστικα κλπ», με τις οποίες, λόγω του φανφαρονισμού ορισμένων, απαξιώνεται συλλήβδην όλη η νομική επιστήμη.

Σε ό,τι αφορά τους ποινικούς, η αλήθεια είναι ότι οι δικηγόροι συχνά τους εκμεταλλεύονται, αναλαμβάνοντας τις υποθέσεις τους οι οποίες μπορεί να είναι εντελώς χαμένες, μόνο χάριν της αμοιβής. Το -και- σημερινό φαινόμενο εικονογραφεί με ακρίβεια ο Ηλίας Πετρόπουλος στο Εγχειρίδιο του Καλού Κλέφτη. Σχετικό το φαινόμενο των διαδρομιστών, δηλαδή δικηγόρων χωρίς γραφείο και σταθερή έδρα, που τριγυρνάν στα δικαστήρια και την πέφτουν στους άτυχους που τους τραβάνε αυτόφωρο και έχουν άμεση ανάγκη δικηγόρου. Θύματά τους κυρίως αλλοδαποί, χωρίς στον ήλιο μοίρα, οι οποίοι πριν φύγουν για απέλαση ή φυλάκιση, για να εξαντλήσουν τις ελπίδες τους, τα σκάνε και στο χασοδίκη να πει την μαλακία του. Και βέβαια, όσοι ποινικοί είναι μέσα με βαριές ποινές, γνωρίζουν τα νομικά τερτίπια καλύτερα από τον κάθε δικηγόρο και μπορούν να προβλέψουν με μαθηματική ακρίβεια τα χρόνια που θα φάει κάποιος συγκρατούμενός τους που πηγαίνει να δικαστεί.

Κττμγ, ως κοινωνία, αλλά και ο κάθε ένας μας, έχουμε τους χασοδίκες που μας αξίζουν.

  1. - Ρε σεις αν μας πιάσουν με τον μπάφο τι γίνεται;; Πε μας και συ χασοδίκη.
    - Βάσει του Συντάγματος και της αρχής της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, πρέπει οπωσδήποτε και ανυπερθέτως η εξουσία να σέβεται τον πολίτη γιατί τα δικαιώματα του ανθρώπου....
    - Α παράτα μας ρε με τα δικηγορίστικα. Και πέρνα και τον μπάφο ρε χασοδίκη, τον γονάτισες.

  2. - Για πες μας εσένα γιατί σε φέρανε, τι λέει ο φάκελός σου;; Α, χα, ληστεία μετά φόνου, σύλληψις επ' αυτοφώρω και σε αναγνώρισαν και τέσσερις γυναίκες για απόπειρα βιασμού...
    - Όλα ψέματα κύριε αρχιφύλαξ, ο χασοδίκης ο δικηγόρος μου φταίει...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
nord

Περιεκτικός, περιγραφικός, πολύπλευρος, προβληματισμένος, πενταστερος!

#2
HODJAS

Δις πεντάστερο! Απορώ πώς έλειπε...

Η νομική, υπό την έννοια του επαγωγικού-αλγοριθμικού συλλογισμού, είναι η θετική επιστήμη των ανθρωπιστικών σπουδών, αφού παντρεύει και τα τρια βασικά (Αριστοτελικά) χαρακτηριστικά της επιστήμης:
-Φιλοσοφία (σκέψου τα)
-Λογική (βάλτα σε μια σειρά)
-Ρητορική (πες μας κι εμάς)

Παρ' όλα αυτά, δεν είναι επιστήμη, με την έννοια της αναζήτησης της ουσιαστικής αλήθειας, αφού καπελώνει βάναυσα την πραγματικότητα, ομφαλοσκοπώντας έναν δεοντολογικού χαρακτήρα κόσμο, εντός των χαρακωμάτων, που έχει η ίδια θέσει με πλήθος νόρμες.
Μπορεί να διατυπώσει μια μαλακισμένη θεωρία, που θα καταργηθεί αύριο, ωστόσο κάθε φορά που πέφτει ενα μήλο, θα πέσει αναγκαστικά προς τα κάτω.
Αντίστροφα, αν ο πολιτικός μηχανικός κάνει μαλακία (παραβεί τους νόμους της φύσης), το σπίτι πέφτει, ενώ μέχρι το 1980 πέρναγες αυτόφωρο για μοιχεία και ξεφτιλιζόσουνα, αφού σε βουτάγανε με τα σεντόνια. Ποιός θα αποζημιώσει αυτούς τους ανθρώπους, όταν κανα δυο χρόνια μετά καταργήθηκε το αδίκημα;

Η πρακτική δικηγορία, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο: Είναι τσίρκο κι ο δικηγόρος ακροβάτης.
Η παλάντζα επιστήμη-εμπόριο, γέρνει αναλόγως της παιδείας του δικηγόρου.

Ο δικηγόρος είναι το ζαμπόν στο σάντουιτς δημόσιας διοίκησης-πολίτη. Τρώγοντας απ' αυτό το σάντουιτς, ή θα εξισορροπήσει τα ακατόρθωτα ή θα καταστρέψει τον κλάδο του.
Οι Εγκλέζοι λένε την παραδοξολογική παροιμία «run with the hares and hunt with the hounds» (να τρέχεις με τους λαγούς και ταυτόχρονα να κυνηγάς με τα σκυλιά).

Η καθ' ημας δικαιοσύνη, έχει προμηθήσιο τζιγέρι. Γεννάει διαρκώς ιστορίες για αγρίους, που καλείται να διηγηθεί ο δικηγόρος κάθε τόσο, είτε στους δικαστές είτε στους πελάτες.

Η δικηγορία αν και καθαρά τεχνικό επάγγελμα (γιατρός εγγράφων), είναι θέση εξουσίας, υπό την έννοια της γνώσης της καθημερινής συναλλαγής, του νόμου, των πολύπλοκων μηχανισμών της δημόσιας διοίκησης και εν τέλει ανθρώπων-κλειδιών.
Μέχρι πρόσφατα, αποτελούσε μάλιστα και ιερατείο, αφού η επίσημη γλώσσα του Κράτους ήταν η καθαρεύουσα, που δεν καταλάβαινε ο λαουτζίκος.

Κακά τα ψέματα. Στον γιατρό και στον δικηγόρο, δεν πάς για καλό.
Καλός δικηγόρος είναι αυτός, που σου λύνει το πρόβλημα είτε με το Κράτος είτε με τους άλλους πολίτες. Μερικά προβλήματα δεν λύνονται (τουλάχιστον όχι με το νόμο). Αυτό ο δικηγόρος το ξέρει, αλλά δεν το λέει πάντα.
Καλός δικηγόρος θεωρείται αυτός, που ξέρει κόσμο και θα σε βολέψει, αφού δεν μπορείς να «βρείς το δίκιο σου» αλλιώς, είτε γιατί έτσι το θέλει η ρημάδα η γραφειοκρατία είτε γιατί έχεις άδικο!

Ο Αρκάς λέει οτι για να περάσεις καλά στη φυλακή χρειάζεσαι τα τρια δέλτα: Διαγωγή, Δικηγόρο και Φύλακα (=Δωροδοκία).

Όπως έχει ειπωθεί, ο νιόβγαλτος δικηγόρος, όσο καταρτισμένος και να είναι, μοιάζει με νεογνό γατάκι απέναντι σε ορδές θηριωδών αρουραίων (αιλουροειδές μεν-ανήμπορο δε).
Ο δικηγόρος, όσο ανεβαίνει σε εμπειρία και αμοιβές, τόσο συνήθως κατεβαίνει πνευματικό επίπεδο, αφού ξεκινά συζητώντας ιδέες, συνεχίζει αναλωνόμενος σε καταστάσεις και καταλήγει να αναφέρεται σε πρόσωπα.

Ο δικηγόρος είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας και η αντανάκλαση της δικαιοσύνης. Όσο περισσότερο μπουρδέλα είναι, τόσο προσαρμόζεται. Για να ζήσει.

#3
jesus

#4
betatzis

@ Χότζα τα λές πιο έμπειρα από ορισμό μου. Σπεκ. Χαίρομαι όταν ανεβάζω λήμματα - κουνέλες, δηλαδή λήμματα που γεννάν διάλογο και αστεράτα σχόλια σαν κι΄αυτό. Πάντως νομίζω Χότζα ότι καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα

#5
johnblack

Φίλε απλά γάμησες. Με το που είδα το λήμμα, του έχωσα καπάκι πεντάρι, όμως για τον ορισμο ήμανε καχύποπτας κι ελεγα να μην τον διαβασω και τσαντιστω, λέω κοίτα να δεις άλλος ενας μαλακας κομπλεξικός που κραζει άνευ γνώσεως. Με διέψευσες πανηγυρικα και χαιρομαι γι'αυτο. Κρατησες ακριβοδίκαια τις αποστασεις αναμεσα στα δυο ακρα, στηλίτευσες τις ηλίθιες προκαταλήψεις των πολλών που απαξιώνουν εξ ολοκληρου την justi atque injusti scientia (την επιστήμη του δικαιου και του αδικου). Και πάλι μπράβο.

Εννοείται και το σχόλιο και του χοτζα είναι bone-breaking.

#6
HODJAS

@Μπέτα: Απο το επάγγελμά σου, φαίνεται και η σταθερότητα των επιχειρημάτων σου. Σαφώς και λέμε τα ίδια, απλά απο διαφορετική σκοπιά λόγω ειδικότητας. Εγώ είμαι καλουπατζής μωαμεθανών ψυχών... @Τζόνι: Βάλε τίμιο λήμμα, να γουστάρουμε!

#7
Fotis Nitsiopoulos

@betatzis
αμίγκο λήμμα και ορισμός πατάνε ισόβαρα πάνω στην έννοια, για να συμπληρώσω τον μαύρο Τζώνυ. Ορισμός - κουνέλα; Καλόοοο! @hodjas
έγραψες φιλάρα. Με το σχόλιό σου κοουτσάρησες τον ορισμό. Μόλις ξεκινήσει η μεταγγραφική περίοδος πέρνα να κουβεντιάσουμε. ΥΓ: Με το δικεόρο σου

#8
Stravon

10 και από εμένα. Η σλαγκομανία οδηγεί σε αναζήτηση εξεζητημένων λημμάτων και αφήνουμε έξω τα κλασσικά. Γι' αυτό και σε άλλο σχόλιο μου έχω υπολογίσει ότι λείπει το 70% των λημμάτων.

#9
Khan

Παρεμπίπταμπλυ, είσαι bilf;

#10
HODJAS

(Όλως συμπληρωματικώς):
Η ειρωνεία των μη δικηγόρων προς τους χασοδίκες, αρύεται απο δυο όψεις του ιδίου νομίσματος:

Έστω, οτι ο δικηγόρος έχει εξουσία ή την εκπροσωπεί, (αν και ελάχιστοι δικηγόροι έχουν ατόφια εξουσία-οι μικροί είναι καλφάδες για τα θελήματα), τότε:

  1. Αποστρέφονται την εξουσία (και τους φορείς της)
  2. Φθονούν την εξουσία (επείδη δεν μπορούν να συμμετάσχουν).

Στην υπο 1 περίπτωση η ειρωνεία είναι φαινομενικά συμπλεγματική (είναι στάση ζωής).
Στην υπο 2 περίπτωση η ειρωνεία είναι αληθώς συμπλεγματική (είναι μαλακία στον εγκέφαλο).

Και στις δυο περιπτώσεις όμως, οι είρωνες θα κληθούν να καταφύγουν σε δικηγόρο, αν τύχει αναποδιά.
Δεν γίνεται αλλιώς.

Ειδικότερα, για την δεύτερη περίπτωση, αυτοί που κακολογούν (συνήθως 100 χρόνια πίσω απ' τα γίδια), σπεύδουν να καλοπαντρέψουν τις τσούπρες τους με γιατρό και δικηγόρο!

Αλλά, ο Αρκάς παραθέτει την εξής στιχομυθία:

(Φύλακας):
-Τα χριστουγεννιάτικα δώρα δεν επαρκούν για όλους τους κρατουμένους και θα διανεμηθούν κατ' αλφαβητική προτεραιότητα!
-Τα' χω χεσμένα τα δώρα σας!
-Σκασμός Ωραιόπουλε!

#11
xalikoutis

ο μπετατζής το πρέπισε το λήμμα.... πάντως όχι μόνο η δικηγορία αλλά και η νομική ως τομέας του επιστητού ανακλά φυσικά την κοινωνία... μια φορά με ξεναγούσε ψιλοεπίσημα στη νομική Θράκης ένας λέκτορας εγκληματολογίας, πολύ περήφανος για το εγκληματολογικό εργαστήρι (έχουμε το μπαλτά του τάδε φονιά, το σημείωμα του τάδε αυτόχειρα κλπ)... πάμε μετά στο ποινικό τμήμα, κι εκεί μεγαλεία, κυριλέ χώρος, βιβλιοθήκες κλπ., στο εμπορικό τα ίδια.... λέω σε κάποια φάση, τμήμα εργατικού δικαίου έχετε; μου λέει περάσαμε, δεν το δες, πίσω απτις σκάλες, τρίτο υπόγειο, στο βάθος του κήπου, κάτι τέτοιο... άμα δεν έχεις εργατικό κίνημα, που νά χεις εργατικό δίκαιο μου λέει...

#12
iron

να ένας.

#13
Khan