Παλιά περιπαιχτική έκφραση, έναντι κάποιου που φορεί ρούχα που δεν είναι στο νούμερό του (π.χ. «πλέει» μέσα στο πανωφόρι ή είναι κοντά τα μπατζάκια κλπ).

Ανάγεται στη νεότερη ελληνική ιστορία, όταν οι συμπατριώτες μας φορούσαν τα ρούχα των τεθνεώτων (τους έκαναν-δεν τους έκαναν - πού φράγκα για μεταποίηση τώρα;), ένεκα πενίας.

Στις φυλακές, προ της καταργήσεως της θανατικής ποινής, όταν «έριχναν» (=εκτελούσαν) κάποιον, οι σύντροφοί του εκτελεσθέντος στο κελλί, έβαζαν προς τιμήν του τα ρούχα του πάνω στο ράντζο του για καιρό...

- Ρε σύ, τί είν’ αυτό που φοράς;
- Σ’ αρέσει;
- Καλός ο μακαρίτης, θεοσχωρέστονε!
- Τί, μου είναι μεγάλο;
- Εμ βέβαια βρε όργιο, χωράνε τρείς σαν και σένα εκεί μέσα!
- Ρε γαμώτο, δεν άδειαζε η Μαρίνα και πήγα μόνος μου για ψώνια...
Λές να μου το αλλάξουν;
- Ξέρω ’γώ; Αλλιώς κόφτο και κάν’το κουβέρτα...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
GATZMAN

Απέραντος! Δε σε χωράει το site

#2
BuBis

#3
HODJAS

Γκάτζ: Φχαριστώ ρε φίλε!
Μπάει δε μπάει, για τα μικρά κελλιά οι κατάδικοι λένε οτι τους «στενεύουν στα μανίκια».
Το σάι΄χωράει πολλά απίδια, αλλά κράτα μικρό καλάθι...

Μπούμπης: Ωραίος αρκαντάς!