Τρυφερή απόδοση σου USB memory stick, γνωστό και ως φλασάκι.

Αρχαιόκαυλοι αγαλλιάστε, η λέξη ευθυμολογείται ως εξής: Στικάκι < stick < sticca (old English) < instigare (Λατινικό) < στίζειν(τρυπώ, μπήζω).

Χρησιμοποιείτε όμως εντελώς άφοβα και το φλασάκι < flash < flasken (πιτσιλώ) < flasconem (φιάλη) < πλέσσειν (χτυπώ).

- Σε ένα στικάκι κατατέθηκε στη Βουλή ο προϋπολογισμός του 2010. Ο Πρόεδρος της Βουλής είπε με χιούμορ δείχνοντας το «στικάκι» «Κι όμως σ’ αυτό περιέχεται ο προϋπολογισμός» και συμπλήρωσε ότι μπορούμε να το λέμε και «ψηφιακό μέσο αποθήκευσης», σημειώνοντας ότι για την πρώτη γίνεται αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στην κατάθεση του ογκώδους προϋπολογισμού, ενώ παράλληλα εξέφρασε την ευχή, να μικρύνει σύντομα, τόσο πολύ και το έλλειμμα.
(δαμέ)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Galadriel

Αχ βρε βράστα με τα μήδια σου! Χα!

#2
Επισκέπτης

...δεν ξέρω γιατί αλλά για κάποιο λόγο το στικάκι το συγκεκριμένο ήδη το αισθάνομαι στις αμυγδαλές με ταυτόχρονο τσούξιμο χαμηλά και πίσω...

#3
Vrastaman

Σκυλίσια ζωή, βζού'μ...

#4
johnblack

Πρέπει πάντως να είσαι πολύ τεράστιος για να καταλήξεις μετά από βαθιά σκέψη και περισυλλογική, οτι το στικ πρέπει να λέγεται «ψηφιακό μέσο αποθήκευσης». Ψηφιακά μέσα αποθήκευσης είναι και τα διβιδί, οι σκληροί και πολλά άλλα. Για να αποδώσεις έναν εξειδικευμένο όρο σε μια άλλη γλώσσα, χρειάζεσαι κάποιον άλλο εξειδικευμένο όρο αυτής της άλλης γλώσσας. Πορεία από το ειδικό στο ειδικό δηλαδής. Όχι από το ειδικό στο γενικό. Είναι σαν να πεις, «το χιόνι είναι άσπρο» ή «κάθε σώμα έχει έκταση». Το κατηγόρημα περιέχεται ήδη στο υποκείμενο. Αναλυτικές a priori προτάσεις, δλδ ταυτολογίες, που δεν προσθέτουν τπτ στη γνώση.

Η Ανουσιότητα και η Μηδενικότητα του πολιτικού λόγου. Τσοπάνηδες.

#5
johnblack

  • βαθιά σκέψη και περισυλλογή
#6
Vrastaman

Αδικείς τους τσοπάνηδες και θα μας την πέσει ο Χαλικούτης ;-)

#7
xalikoutis

Συμφωνώ με τον Τζονμπλακ αν και όντως αδικεί τους τσομπάνηδες, άλλα όλοι το κάνουμε... Η εξουσία εδώ και καιρό πέρα των άλλων έχει νομιμοποιήσει τους πολιτικούς (και θρησκευτικούς) φορείς της να λένε κρυάδες και μαλακίες π.χ. να διεκδικούν status παροιμιώδους έκφρασης για γελοίες ασυνταξίες, να τους επιτρέπεται να ρωτάνε αν τους επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν την καθομιλουμένη με άστοχο τρόπο, να λένε απολύτως μπαγιάτικα αστεία, να θεωρούν φοβερό τσαλάκωμα της σοβαροφάνειάς τους - άρα απόδειξη της ανθρωπινότητάς τους - το να κάνουν καμιά κενή νοήματος γλωσσική ψευτο-ακροβασία όπως το περί στικακίου, η οποία με το να συζητηθεί από τις εφημερίδες της επομένης και μόνο τους βάζει και καλά στο χάρτη των πολιτικών με γλωσσική παιδεία, τόση που να τολμούν να υπερβούν εσκαμμένα, ή τόση που να τους επιτρέπει να κάνουν και και καλά καυστικούλικα σχόλια για ρετρό γλωσσικά ζητήματα (όπως ξενομανία, κυριαρχία τεχνικών όρων) που αυτούς, τους ασκητές της κοινωνικής ζωής, τους πονάνε ακόμα...

#8
Vrastaman

...επίσης κττμγ ευθύνονται για τα χειρότερα λογοτεχνικά είδη fiction (πχ ορισμένα πολιτικά μανιφέστα, ιερά βιβλία, κα).

#9
poniroskylo

... βέβαια, το συγκεκριμένο μπορούμε να το λέμε και γκαβλιτσέκι άμα γουστάρουμε, καθότι ακριβέστερο - από κάθε απόψη - και για να μας καταλάβει και ο πάσα ένας άμα λάχει ναούμ

Μ'αρέσει πάντως ρε χαλικού ότι τα χώνεις στους πολιτικούς (όχι ότι διαφωνώ) και δε λες κουβέντα για τον παπάρα τον δημοσιογράφο που έκανε το ρεπορτάζ (και καλά) - που α) θεώρήσε ότι έχει κάτι να γράψει και β) που το έγραψε και μπιουτιφούλ, με το γνωστό κριτικό πνεύμα κλπ κλπ...

#10
iron

και γαμίδι, άμα δεν μπαίνει εύκολα ή το χάνουμε με το παραμικρό κοκ.

#11
Επισκέπτης

Eγώ το λέω μπιμπιρόλι.

Αυτοί που λέγατε από πάνω δεν ξεγελάνε πια κανένα θέλω να πιστεύω. Ειδικά άμα κάνουνε σάχλες και αστειάκια είναι πιο γελοίοι. Σωστό και το πονηρόσκυλο με τους κάφρους.