Πρόκειται γιὰ λεξιπλασία, τὴν ὁποίαν προτείνω ὡς χαρακτηρισμὸ γιὰ ἀξιόλογα λήμματα, βαθμολογημένα μὲ πολλὰ ἀστέρια, τὰ ὁποῖα ὅμως «ἐκλάσθησαν» σὲ ἐπίπεδο σχολίων, διότι οἱ σχολιασταὶ προτίμησαν νὰ τὸ γυρίσουν σὲ λογοπαιξίες, ἀναγραμματισμούς, σὲ μοτοσυκλετιστικά, μπασκετικά, ποδοσφαιρικὰ κλπ, ἄσχετα μὲ τὸ λήμμα, θέματα.
Τὸ «κλάνεται μετὰ πολλῶν ἀστέρων» εἶναι ἕνα εἶδος ἀντιφατικοῦ χειρισμοῦ, κάτι σὰν τὸ «ἀπορρίπτεται μετὰ πολλὠν ἐπαίνων», ἢ «πολὺ ὡραῖο τὸ Μεταξᾶ 5**, ἀλλὰ θὰ πιῶ *Κουρτάκη μὲ Κόκα Κόλα».
Ἐτυμολόγησις: κλαστερᾶτο < κλασ-μένο + ἀστερᾶτο.
Βλ. λῆμμα γαμίδι, ἀπὸ τὸ ὁποῖο προέρχεται καὶ ἡ ἔμπνευσις.
Ἐπίσης, τὰ ἡμέτερα τουτού, σαραμπαμπίτς καὶ πολλὰ ἄλλα, πολὺ ἀξιολογότερα.
4 σχόλια
Khan
«Αστεράτο νά 'ναι, κι ας είν' και κλαστεράτο» θα σκέφτονταν πολλοί από τους ημετέρους αστρολάγνους
aias.ath
Ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, προτείνω τὴν μετονομασία των εἰς κλαστρολάγνους.
Vrastaman
Ως κατά συρροή κλάστης πολλών αστέρων και μεγατόνων σε διαβεβαιώ ότι υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες λημμάτων που εξάπτουν την ροπή του σλάνγκου στο πέρδεσθαι. Με κάθε σεβασμό στον Ezra Glad, η πορδή του σλάνγκου τους δίδει υπόσταση σε λήμματα όπως αυτό. Υπάρχουν όμως και sublime λήμματα (πχ το περι ου ο λόγος γαμίδι) όπου, I dare to horse, κάθε κλαστερισμός είναι εορταστικός και κάργα διονυσιακός. Η γοητεία του λήμματος διαχέει τις αναστολές του σλάνγκου, μετουσιώνοντας αυτόν σε νέο Pujol που παίζει πανηγυρικά το πρωκτικό του τρομπόνι ή σε ροδοπορδίζουσα νεανίδα στον κήπο των επίγειων απολαύσεων.
HODJAS
Εδώ που τα λέμε, έχει κι ένα δίκιο ο Αίας (καμιά φορά το γαμάμε και ψοφάει).
Parole αυτά, τα σχόλια καμιά φορά ακολουθούν αυτόνομη πορεία απο το λήμμα, ανάλογα με τα κέφια των συσσλανγκιστών π.χ. βλέπε το επικό πετάει ο γάιδαρος;, που το απογείωσαν τα σχόλια στη σλανγκο-ιονόσφαιρα.
Ο Σιδηρόπουλος έλεγε οτι το εργάκι του καλλιτέχνη, απο της δημοσίευσής του και ένθεν, δεν ανήκει πλέον σ’ αυτόν αλλά στο σύνολο και κάνει το δικό του ταξίδι. Ο Χατζιδάκις συμφωνούσε, υπό τον όρο οτι ο δέκτης δεν θα’ πρεπε να πέσει στη λούμπα να λάβει μόνον αυτό που τον αφορά.
Δεν συμφωνώ όμως με το πρώτο συνθετικό του λήμματός σου, γιατί οι ερίτιμοι σλανγκόβιοι, κάθε άλλο παρά κλανίδιο επιδεικνύουν έναντι του λήμματος και του λημματοδότη.
Ίσα-ίσα, βασιζόμενοι σε κάποια λέξη, φράση, συνθετικό, παράδειγμα του λήμματος-ορισμού, ξεπηδούν χιλιάδες ιδέες στις γκλάβες των συνοίκων του σάιτος και μετά πάει σχοινί-γαϊτάνι.
Ο Μπετατζής είχε πεί ωραία, οτι χαίρεται όταν μετά απο ένα λήμμα του ακολουθεί σεντόνι σχολίων, διότι εκών-άκων έδωσε το έναυσμα για περαιτέρω τουρλουμπούκι. Αν δεν υπήρχε το λήμμα, δεν θα γεννιούνταν και τα σχόλια c'est ça; Ex nihilo nihil fit.
Άλλος λέει οτι η γλώσσα είναι όργανο, άλλος εργαλείο, άλλος μέσο κλπ. Δεν διαφωνώ. Είναι όμως και παιχνίδι.
Νταξ, λέμε και καμιά κλαφαρχιδιά φου και φου.
Έπειτα, είναι απόλαυση να κάνεις λογοπαίγνια με το Βράστα (!)