παιδιά της μπάτσικας

Μήδι #1# μετονομασία σε: Χότζας ο ρεζίλης...

Άντε, για να μή μαζεύεις τόσο ρεζιλίκι (πρώτα η πανωλεθρία στο τάβλι, μετά στα πολυμέσα... πάει πολύ), σ' το σβήνουμε το πρώτο...

Εντάξει, σβήσε τώρα και το σκόρ στο τάβλι και είμαστε πάτσι :-Ρ

Βρίσκω στο νέτι εδώ κι εδώ ότι η μπάτσικα μάλλον πρόκειται για παιχνίδι με τράπουλα, ίσως και η τριανταμία. Δεν έχω αυτή τη στιγμή πρόσβαση σε κάποιο παλιό λεξικό αλλά ας τόχουμε υπόψη να το δούμε.

Για φιλόδοξους καψιματίες του σάιτ (και όχι μόνον), παραπέμπω στις ψηφιακές συλλογές εφημερίδων της Εθνικής Βιβλιοθήκης (έπεσα πάνω του απ' το ιστολόι του Σαραντάκου), χρησιμότατο πιθανό βοήθημα για 'μάς.

Ακολουθεί ντεμονστρέισιον.

Η μπάτσικα εμφανίζεται σε σταυρόλεξο της εφημερίδας Μακεδονία (18/4/1972, σελίδα 2) με ορισμό «χαρτοπαίγνιον, και ως τριαντα-ένα γνωστόν», ωστόσο σε φύλλο της εφημερίδας Ελευθερία (31/10/1965), αναφέρεται ώς «μικτό παιχνίδι» (που βασίζεται δηλαδή τόσο στην ικανότητα του παίχτη όσο και στην τύχη, σε αντιδιαστολή με τα «τεχνικά παιχνίδια» απ' τη μιά και τα «τυχερά» απ' την άλλη), όπως, λέει, είναι το πόκερ, η πόκα (μέχρι εφτά άτομα), το τουμπουκτού, το χαρακίρι, το μάους, το εκαρτέ, το τριανταένα, το ραμί, το κούμ-κάν, η Ρώμα, η Μπάτσικα, το τσογολί, το πινικάλι, το επτάρι, το μπουρλότο, η οκτάρα, η εννιάρα και το κινέζικο πινάκλ. Δηλαδή, διακρίνει την τριανταμία απο την μπάτσικα. Στην Μακεδονία πάλι (14/10/1977, σελίδα 2), αναφέρεται και «μπάτσικα με πιόνια».

Επισταμένα σχόλια δέν μπορώ να κάνω καθότι άσχετος, αλλα εντύπωσή μου απο τα παραπάνω είναι οτι επρόκειτο όντως για χαρτοπαίγνιο, το οποίο τουλάχιστον κατέληξε να αναφέρεται στην τριανταμία, αν δεν ήταν εξαρχής το ίδιο πράμα (η έστω, παραλλαγή).

Σχετικά με την ίδια τη φράση του λήμματος, βρήκα το εξής (αναφορά σε τοτινά σηματάκια της Τροχαίας απ' όσο αντιλαμβάνομαι):> Ελύθη και το πρόβλημα της ονοματολογίας των σημάτων των μηχανημάτων της Τροχαίας δια τους σωφέρ. Αφού το κόκκινο ανθρωπάκι ωνομάσθη Σταμάτης και το πράσινο Γρηγόρης, τα παιδιά της πιάτσας και της μπάτσικας ωνόμασαν αντιστοίχως Σταμάτα το κόκκινο σήμα και το πράσινο Γρηγορούσα! Το κίτρινο, τέλος, απεκλήθη Ορφανή Αγγελομάτα.

Εμπρός, 19/11/1960, σελίδα 5 Τον Ιανουάριο του εξήντα επίσης, παιζόταν στο Σινεάκ και η ξεκαρδιστική κωμωδία «Παιδιά της μπάτσικας» με Χοντρό-Λιγνό (εφημερίδα Ελευθερία, 17/01/1960, σελίδα 2).

Αυτά τα ολίγα.

Μπράβο ρε παίδες!!!
Καρασπέκ για την έρευνα του πονηρού & βίκαρος! Γουστάρωωωωωωωωω...

@ vikar: Νταξει, με κατάστρεψες, ρε πούστη... φχαριστήθηκες τώρα;

@ hodjas: γουστάρεις, ε; τώρα που θα πεινάσουν τα παιδάκια μου, πάλι θα γουστάρεις;

Αμ τί νόμιζες κύριος;... Την πάτησα εγώ, να μήν την πατήσουν άλλοι; Τί σκατά νεοέλλην είμαι;

(Χωρίς πλάκα παίδες, όπου ακούτε τέτοιες βάσεις δεδομένων και «ψηφιοποιήσεις» μακριά, εκτός κι' αν είναι απόλυτη ανάγκη!... Ήδη έχει φύγει όλ' η μέρα ως τώρα...)

Αν το πονηρό είν' 100 χρονώ, τα πονηρόπουλα είν' 101...
Δεν τα βλέπω να πεινάνε :-)

Ουάου!

Α παιδιά, μιας και το είδα εδώ το «Σταμάτης και Γρηγόρης» το είχα καιρό σταμπαρισμένο, ελπίζω να μην έχει κανείς άλλος έμπνευση. Αυτά! Α το βάλω και στο δημόσιο πρόχειρο και α το αρπάξω εγώ.

(Φάε μια καβατζόπουστα ρέ... :-Ρ)

Για το μπάτσικα ξανά. Προβληματίζομαι που η πρώτη αναφορά που γράφω επάνω την έχει με κεφαλαίο, όπως και τη Ρώμα. Μήπως πρόκειται για κάνα παλιό τοπωνύμιο; Στην περίπτωση αυτή η φράση ίσως είχε άλλη προέλευση.

(Συγγνώμη έχετε κάνει κράτηση; Λυπάμαι, τώρα εξυπηρετούμε μόνο κρατήσεις, περάστε αργότερα αν θέλετε :P)

Καλά γαμάτο! Αναλαμβάνω δικό μου λήμμα από το δημόσιο πρόχειρο και μου στέλνει μήνυμα το σύστημα ο χρήστης κνάσος κτλ! Οφ τόπικ τέλος.

Ανεβάζω λήμμα στο ΔΠ, δεν το παίρνει κανείς ποτέ, το παίρνω εγώ, μετά δεν μου βγαίνει και το επιστρέφω - μετά μου φαίνεται μεγάλη μαλακία αυτό που έκανα και το ξαναπαίρνω. Στο μεταξύ κάποιος άλλος το ανέβασε χωρίς να δει ότι είναι και στο ΔΠ, συνεπώς ανεβάζω συμπληρωματικό και στο μεταξύ το λήμμα του ΔΠ είναι ακόμα στο πρόχειρό μου και το κοιτάω και λέω «αυτό κάτι μου θυμίζει». Μπλε.

Ποιό ήταν εκείνο το Τουάιλαϊτ Ζόουν, που ο Μπρούς Γουίλις έπαιρνε τηλέφωνο σπίτι του και το απαντούσε ο ίδιος;...

Vikar μ' έκανες και είδα το επεισόδιο, το οποίο δεν ήταν καθόλου άσχημο.

Σού 'χω πεί ρε ποτέ εγώ να δείς καμια μούφα; Ε τί λέμε...