Στις ταλιμπανικές περιόδους του ελληνισμού, έπρεπε να αποδειχθεί ότι η νεόνυμφη υπανδρεύθηκε όντας παρθένα. Γι' αυτό μετά το σεξ της πρώτης νύχτας, το ζευγάρι έπρεπε να κρεμάσει το σεντόνι με το αίμα από την απώλεια της παρθενιάς, σε δημόσια θέα ώστε να κατευνασθεί η οργή των κυρα-περμαθούλων και να περηφανευτεί κι ο γαμπρός ότι πήρε καλό πράμα. Συμβαίνει στην ταινία Στον Αστερισμό της Παρθένου με την Ζωή Λάσκαρη.

Παίζει κι η εκδοχή ότι κάποιοι γαμπροί εξίσου καταπιεσμένοι από τον θεσμό, αλλά δειλιάζοντας μπροστά στον κοινωνικό περίγυρο έβαζαν άλλο αίμα στο σεντόνι (λ.χ. από περίοδο, μικρό κόψιμο στο χέρι κ.ο.κ.) ώστε να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Δεν πιστεύω να συμβαίνει πια σήμερα, είναι θεσμός καταδικασμένος στην συνείδηση του λαού, αλλά έχει απαθανατιστεί σε ομώνυμο σκυλοτράγουδο.

Πάσα: Κνάσος.

Το παρθενόπανο

Ένα μήνα πριν το γάμο
Μου σκάσες την ιστορία
Πως αν θέλω να σε πάρω
Πρέπει νά βρω σκευωρία

Ρώτησα τι εννοείς
Αν και το ´λεγαν στη γύρα
Πως στο τέλος θα μου πεις
Πως παρθένα δε σε πήρα

Τι θα βγάλω τώρα εγώ
Το πρωί μετά το γάμο;
Το σεντόνι το διπλό
Δίχως το σημάδι πάνω;

Για ένα παρθενόπανο
Γινόμαστε κουβάρι
Άμα σ´αφησω τώρα εγώ
Να ´δω ποιος θα σε πάρει

Τη Λάσκαρη την πήρανε
Χωρίς υμενα παρθενίας
Γιατί αυτής της εκοφτε
Κι είχε σημαία Ιαπωνίας

Μου πες να κοπώ στο χέρι
Σαν τους Ψίθυρους Καρδιας
Θα με στείλει το χουνέρι
Για να κάνω μπάι πας

Σκέφτηκα έναν άλλο τροπο
Στον πατέρα σου να πω
Στην οργή να δώσει τόπο
Και εγώ να μη κοπώ

Μα την ξανασκέφτηκα
Προσκλήσεων παραγγελία
Και στο τέλος δέχτηκα
Ν´ αλλάξω ημερομηνία

Για ένα παρθενόπανο
Γινόμαστε κουβάρι
Άμα σ´αφησω τώρα εγώ
Να ´δω ποιος θα σε πάρει

Τη Λάσκαρη την πήρανε
Χωρίς υμενα παρθενίας
Γιατί αυτής της εκοφτε
Κι είχε σημαία Ιαπωνίας

Ήσουνα στις μέρες σου
Την πρώτη νύχτα στο κρεβάτι
Και την εβγαλά με σου
Μ´ εκμεκ και λίγο μάτι

Το σεντόνι βάφτηκε
Και στο μπαλκόνι βγήκα
Η ντροπή τινάχτηκε
Μα κράτησα την προίκα

Αν ήξερα τι ´ταν γραφτο
Για μενανέ να γίνει
Θα τρεχα αμέσως να κρυφτώ
Στη ζούγκλα με τους μπαμπουίνοι.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
HODJAS

Σπέεεεεεκ! (Σημαία Ιαπωνίας χαχαχαχαχαχαχ)

#2
Galadriel

@Μήδι: αυτήν την έσφαξε, αλλιώς δεν εξηγείται τέτοιος λεκές...

#3
HODJAS

[I]Αχός βαρύς ακούγεται πολλές ψωλιές επέφτουν,
μήνα σε γάμο ρίχνονται; Μήνα σε πανηγύρι;
Μηδέ σε γάμο ρίχνονται, μηδέ σε πανηγύρι,
Μον' η γυναίκα του Τζών Χόλμς ματώνει το ντιβάνι...[/I]

#4
patsis

Νταξ, δε λέω ότι δεν γίνεται, αλλά ρε Vrastaman είναι αληθινό τώρα αυτό; Έγινε από σπάσιμο του παρθενικού υμένα αυτό το σημάδι; Και όλες αυτές, γυναίκες πράμα (άρα νιώθουν υποτίθεται), γιατί χαίρονται; Έλα απ’ αυτό στο τόπο σου.

Να πούμε και για τις κοπέλες που δεν έχουν κάνει ακόμα σεξ και θα πέσουν τυχαία εδώ (για τις οποίες μ’ έχει πιάσει μια προστατευτική διάθεση τώρα) ότι αν προσέξουν κι οι δύο σύντροφοι, συνήθως δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα πονάκι. Αυτά.

#5
Khan

Αρχιμήδης!!!!!!! Σπεεεεεκ μιλάμε!

#6
Galadriel

Αυτό το στρώμα πάτση το είχαν φτιάξει θυσιάζοντας ένα αρνί και το είχαν όοοολες αυτές οι κοπέλες στο πρώτο βράδυ του γάμου τους.

#7
patsis

Μπλιαχ! Χεχεχε! Υποκριτική αγνότητα για μια υποκριτική κοινωνία. Ό,τι πληρώνες παίρνεις...

Δεν μπορώ παρά να μού ’ρθουν τέτοιοι συνειρμοί: χειρουργείο, χειρουργώ, χειρουργικό τραπέζι.

#8
allivegp

Η τρώσις του παρθενικού υμένος δύναται να μην είναι τοσούτο εύκολη υπόθεσις, ώσπερ περιεγράφη υπό του πάτσεως και τούτον διότι ενδέχεται ο υμήν να φέρει ανατομικάς ανωμαλίας όπως εκσεσημασμένη πάχυνσι ή αυτήν αύτην την οστεοποίησι. Τοιαύτην την ώραν, δεν ημπορώ παρά να ενθυμηθώ το ρηθέν υπό του αειμνήστου καθηγητού Ανατομικής του Α.Π.Θ. κ. Παναγιώτη Γιγή, ότι δηλαδή «Προ ισχυρού πέους, ουδείς παρθενικός υμήν δύναται ν΄ανθισταθεί».

#9
Sir Demetrius Sui generis

Έθιμο καταδικασμένο και στη συνείδηση του χριστιανικού λαού!Βρε ηλίθιοι ταλιμπανες (οσοι μεινατε) ανοιχτε τα στραβα σας να διαβάσετε «Πηδάλιο»:Ως και οι πόρνες προβλέπεται μετανοησασες να υπανδρευονται!!