Επαγγελματική αργκό. Ο χώρος στον οποίο παρκάρει ο επικεφαλής κάποιους εργαζόμενους όταν δεν μπορεί ή δεν θέλει να τους απολύσει. Μπορεί να είναι μια Διεύθυνση της πλάκας, ένα Τμήμα ανεπιθύμητων ή, πολύ συχνά, ένας τίτλος ειδικά φτιαγμένος γι' αυτούς. Τους δίνει ένα γραφείο, τους παροπλίζει, τους ευνουχίζει επαγγελματικά, τους γδύνει από τις αρμοδιότητές τους και τους βάζει να μην κάνουν τίποτα ή, για τα προσχήματα, να ασχολούνται με κάτι δευτερεύον, κάτι που δεν αρμόζει με την έως τώρα σταδιοδρομία τους. Η λέξη οδηγεί στο συνειρμό ότι η καριέρα τους αναστέλλεται αλλά δεν καταστρέφεται και μπορεί να συνεχιστεί αν και όταν βγουν από εκεί.

Στο ψυγείο οδηγούνται όσοι πέφτουν στην δυσμένεια της διοίκησης: κομματόσκυλα των προηγούμενων, άχρηστοι και ανεπρόκοποι που έχουν κάποιον μπάρμπα να τους προστατεύει αλλά και σοβαροί άνθρωποι που τόλμησαν να πουν όχι στο αφεντικό. Είναι συνήθως μεγαλύτερης εργασιακής ηλικίας από τον μέσο όρο και είναι αρκετά χρόνια στον συγκεκριμένο οργανισμό ώστε να έχουν τα κονέ τους και να αποφεύγουν τα τυχόν χειρότερα (μεταθέσεις σε κωλοπετεινίτσες, υποβιβασμούς κλπ).

Επειδή όμως ο κάθε επιχειρηματίας δεν είναι ηλίθιος να ταΐζει κάποιον για να κάθεται ενώ το μαγαζί του αγκομαχά να επιβιώσει, ψυγεία υπάρχουν μόνο στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν την πολυτέλεια τέτοιων ανοχών και το συνδικαλιστικό υπόβαθρο τέτοιων πολιτικών παιχνιδιών: τράπεζες, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΚΟ κλπ. Αλλά και γιατί σε τέτοιες επιχειρήσεις υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με συμβάσεις εργασίας αρκετά ισχυρές ώστε να μην παίρνουν πόδι όσο εύκολα θα ήθελε η εργοδοσία. Στο Δημόσιο η έκφραση νομίζω πως δεν κολλάει.

Αυτός που μπαίνει στο ψυγείο συνήθως δεν στερείται κάτι από τις οικονομικές του απολαβές. Γι' αυτό και πολλοί βολεύονται μια χαρά, παρ' όλον τον παραγκωνισμό. Δεν είναι και λίγο πράγμα να σερφάρεις όλη μέρα στο διαδίκτυο με το καφεδάκι σου και το γραφειάκι σου και να πληρώνεσαι μισθό διευθυντή και τμηματάρχη. Πολλοί άλλοι ωστόσο, ίσως πιο αξιοπρεπείς ή φιλόδοξοι, το θεωρούν απαξίωση και προσβολή της προσωπικότητάς τους, για να μην πω βασανιστήριο (να δουλεύεις χωρίς νόημα) και ασκούν αγωγές. Όπως πάντα, μόνοι σίγουρα κερδισμένοι είναι οι δικηγόροι. Κλέφτες θα γίνουν κι αυτοί;

  1. Σαν παράδειγμα αλλά και ικανή προσθήκη του ορισμού, ένα σχόλιο του Vrastaman από τον άλλο ορισμό του λήμματος:

Στην Εθνική Τράπεζα σχεδόν όλες οι ανώτατες διευθυντικές θέσεις απαιτούν πολιτικό δόντι. Υπάρχει λοιπόν ένα κτήριο, γνωστό και ως «ψυγείο», που στεγάζει όσους Εθνικάριους είναι σε πολιτική δυσμένεια. Πάνε κάθε μέρα, σερφάρουν, πίνουν το καφέ τους, ξύνουν τα αρχίδια τους, και κατά βάθος εύχονται να μην αλλάξει η κυβέρνηση και αναγκαστούν να αναλάβουν πόστα με περισσότερες ευθύνες. Δεν πρόκειται για urban legend, κάποτε εργαζόμουν σε θυγατρική της Εθνικής και το έχω δει με τα μάτια μου! Vrastaman 2. - Εκτύπωσες το καινούριο υπηρεσιακό; Τι τον κάνανε τον Πατσίδη;
- Εδώ λέει «Σύμβουλος ποιότητας υπηρεσιών δικτύου». Τι είναι αυτό ρε Παναή;
- Ξέρω 'γω; Άμα βλέπεις «σύμβουλος» κάνα ψυγείο θα είναι.
- Ωραίος! Θα αράξει τώρα και μόλις αλλάξει η κυβέρνηση θα το παίξει και «θύμα πολιτικών διώξεων». Κανείς δεν χάνεται...

  1. - Αρχηγέ μου συγχαρητήρια!
    - Μας δουλεύεις ρε;
    - Μα... δεν έγινες Senior Arrears Advisor στην Διεύθυνση Κεφαλαιακής Ισοστάθμισης;
    - Έχεις ξανακούσει αυτή τη Διεύθυνση;
    - Εεεε... όχι αλλά... Τι δηλαδή, ψυγείο είναι;
    - Κατάψυξη. Νά 'ρχεσαι να πίνουμε κάνα καφεδάκι, μια χαρά μού κατσε τώρα με το έμφραγμα, δεν θα πεθάνω 'γω για τις μαλακίες τους μια ζωή...
    - Δηλαδή δε σε πειράζει;
    - Αυτοί θα μου πούνε την αξία μου ή εγώ θέλω να γίνω πρόεδρος; Δεν τους γαμάς!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Khan

  1. Προτείνω να στρατολογούμε μεταξύ τους μέλη για το σλανγκρ. Έχουν όλα τα προσόντα: Περνάνε όλη την μέρα σε γραφείο μπροστά από υπολογιστή, είναι αργκόσχολοι, δεν έχουν την οικογένεια μες στα πόδια τους, και θα διαθέτουν μια έστω στοιχειώδη ευφυία. Ίσως δεν είναι τόσο σλανγκιάρηδες σαν προσωπικότητες, αλλά και πολλοί από μας δεν είναι ;Ρ

  2. Εσένα, βλέπω, Πάτση, το σλανγκοψυγείο όπου είχες θέσει τον εαυτό σου τον τελευταίο καιρό δεν σε χάλασε, και επανέρχεσαι δημήτριος!

#2
Vrastaman

Σωστόστ ο Χάνυ-Χάνυ. Στέλνω μνμ στους εθνικάριους πρώην συναδέλφους πάραυτα (και πάρε τ'άλλα).

#3
patsis

Εγώ ρε παιδιά άλλαξα τρόπο δουλειάς και ασχολήθηκα με αρκετούς ορισμούς ταυτόχρονα. Ήθελα να κάνω ένα παμπλίσιτυ σταντ: να φτιάξω 14 ορισμούς και να τους παρουσιάσω στο κοινό δυο-δυο κάθε μεσημέρι, στις 15:00, το πράιμ-τάιμ εμάς των αργκόσχολων με δουλειά γραφείου. Έναν μικρού μήκους για σαπόρτ στις παρατέταρτο και έναν πλήρες γεύμα στις ακριβώς. Η δουλειά όμως φούντωσε, η κούραση μεγάλωσε, το κορίτσι με κοιτά με μάτια παραπονεμένα και έτσι έβαλα το σάιτ σε δεύτερη μοίρα.

Αλλά με την χθεσινοβραδυνή εσωστρέφεια μού τη βάρεσε και τους έριξα προς αλλαγή κουβέντας. Δε βαριέσαι.