σους, σας, sus

Η ανεσταλμένη συγχορδία τετάρτης ή σπανιότερα δευτέρας. Από την αγγλική συντομογραφία sus < suspended (ενν. chord), που συνοδεύει το σύμβολο της συγχορδίας στη διεθνή σημειογραφία. Για παράδειγμα, η λα σους (Asus) αποτελείται από τις νότες λα-ρε-μι (ανεσταλμένη τετάρτης).

Οι σους παραδοσιακά (και σύμφωνα με την κλασική αρμονία) λύνονται στην αντίστοιχη μείζονα ή ελάσσονα συγχορδία, εξού και η ονομασία (αναστέλλουν τον μείζονα ή ελάσσονα ήχο αντίστοιχα), αλλά σε ροκ και τζαζ ιδιώματα χρησιμοποιούνται αυτόνομα χάρη στον ουδέτερο, ούτε ματζόρε ούτε μινόρε ήχο τους, είτε στοχεύοντας ακριβώς σε ανοιχτό, αμφιταλαντευόμενο ύφος, είτε για ν' αφεθεί επιπλέον χώρος στο σολίστα να ερμηνεύσει τη συγχορδία όπως του καπνίσει.

Όσο για την προφορά, οι πιτσιρικάδες της γενιάς μου λέγαμε και ακούγαμε συνήθως «σους», χωρίς καν να ξέρουμε την ετυμολογία. Τους λίγους που λέγανε «σας» τους είχαμε –δικαίως συνήθως– για ελληνικόφοβες ψωνάρες: θά 'ταν οι ίδιοι που θα σ' την έλεγαν που λες «φλάντζερ» αντί για «φλέιντζερ» ή «αλέσις» αντί για «αλίσις»...

Για τις sus (θα προσπαθήσω να είμαι πιο σύντομος) θα μπορούσαμε να τις πουμε εκτεταμένες ή επεκτειμένες ή κάπως έτσι τέλος πάντων [...] [σ.ς.: Εδώ ο γράφοντας συγχέει τις ανεσταλμένες συγχορδίες με τις επεκτεταμένες· στις τελευταίες έχεις τη βασική συγχορδία, συμπεριλαμβανομένης της τρίτης, μαζί με επεκτάσεις (πιχί, έβδομη, ένατη, ενδέκατη, δέκατη τρίτη).] Να θυμάστε ότι η ομορφιά στις εν λόγω συγχορδίες είναι ότι δεν ξέρεις αν είναι ματζόρε ή μινόρε (αυτές είναι οι πιο συνηθισμένες sus2 και sus4) κι αυτό γιατί την τρίτη της συγχορδίας (που αν είναι μεγάλη τότε φτιάχνουμε ματζόρε και αν είναι μικρή τότε φτιάχνουμε μινόρε) την αντικαθιστούμε με τη 2η ή την 4η βαθμίδα αντίστοιχα. Παράδειγμα:
C = 1η-3η-5η = C-E-G
Csus2 = 1η-2η-5η = C-D-G
Csus4 = 1η-4η-5η = C-F-G
(από φόρουμ)
— Όχι, όχι, όχι, όχι, γαμώ το κέρατό μου γαμώ το κεφάλι σου γαμώ μέσα!...
— Μπαρδόν;
— Ρε παλικάρι, τελειώνουμε σε σούς, πώς να σ' το πώ να το καταλάβεις πιά;
— Εφού δέ κολλάει ρε φίλε, το παίζεις και κάτι περιμένεις να γίνει μετά...
— Ρε να πάρει, ξεκόλλα 'π' το ωδείο γαμώτο σου. Σούς δέν σημαίνει «πρίν τη ματζόρε ή τη μινόρε»· είσαι ήδη εκεί, πώς το λένε;
— Πού;
— Φφφ... Ρε αγόρι μου, σκέψου το εξής. Έχεις πιεί τα κέρατα κι' η γκόμενα το ίδιο, όκέι;
— Τί σχέση έχει αυτό;
— Ρε όκέι;...
— Καλά, όκέι.
— Την πάς σπίτι και έχει λιώσει η τύπα, αλλα εσύ μαλακογκαύλης –ένεκα το πιόμα– ναί;
— Ε εντάξει.
— Και σου λέει η γκόμενα, «θές ν' ανέβεις για μια μπίρα;»
— Θέλω.
— Τί «θέλω» βρε βλάξ, άμα 'νέβεις θα σου βγεί σε μινόρε, μαλακογκαύλη!
— Α αυτό εννοείς.
— Άρα τί της λές;
— Τί της λέω;
— Της λές, «γλυκάκι, σόρι, αλλα θα το πιάσουμ' απο 'δώ που τ' αφήσαμε μεθαύριο· αύριο πιάνω δουλειά πρωί και δέ γουστάρω μισές δουλειές».
— ...Μα άν την αφήσεις εκεί, μισή δουλειά δέν θά 'χεις κάνει;
— Όχι ρε φίλε, ακριβώς, θα τό 'χεις παίξει σούς!
— Α μάλιστα... Και δέ μου λές, πόσο καιρό εχεις να πηδήξεις;... Γιατ' είναι και μια άλλη μπάντα που ψάχνει δεύτερο κιθαρίστα ξές...