Φράση πειραχτική έως ελαφρώς προσβλητική, που χρησιμοποιείται για να τονιστεί η ακουστική ανικανότητα κάποιου (συνήθως ατόμου προχωρημένης ηλικίας).
Χ: - Κύριε Επαμεινώνδα, θα μου επιτρέπατε να ξεσκίσω τον πάτο της κορούλας σας;;
Κ. - Επαμεινώνδας: Ναι, ναι παιδί μου. Είναι καλή η βροχούλα. Ποτίζονται και τα φυτά μου που δε μπορώ να τα ποτίζω κάθε λίγο και λιγάκι.
Χ: - Χαχαχα!
Ψ: - Καλά δε ντρέπεσαι ρε λίγο, γέρο άνθρωπο; Κι αν σ' ακούσει;
Χ: - Άσε ρε που θα με ακούσει το χούφταλο. Αυτός ρε δεν ακούει ούτε τη σκέψη του. Παρεμπιπτόντως, η κόρη του, αν και σαραντάρα, έχει κάτι μαστάρια... κόλαση!
2 σχόλια
betatzis
Ο Χ ακούει την αγάπη (τρύπες) και ο κ. Επαμεινώνδας δεν ακούει την σκέψη του. Πολύ καλό. Γέλασα πρωί πρωί να ΄σαι καλά.
perkins
μαστάρια;; χαχαχα ........