Μυθικό τέρας του Θεσσαλικού κάμπου, σύζευξη καλιακούδας και σκύλου. Η σκέψη της μορφής του τρομάζει ακόμα και σήμερα παιδιά, γέρους και αντιπάλους της Αναγέννησης Καρδίτσας.

Ακούστηκε κάποτε από βετεράνο οπαδό της ΑΣΑ στο γήπεδο της ομάδας των Λύκων στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης:

"Λύκοι, όταν έρθετ' στη Γκαρδίτσα θα σας φαν τα γκαλιαγκδόσκλα."

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
jesus

το βάζω εδώ γιατί δεν ξέρω πού αλλού να το σημειώσω.

στο τραγούδι εδώ (ανεβασμένο στον σωλήνα ως παραδοσιακό της ορεινής θεσσαλίας για τον βελουχιώτη, σε περίπτωση που κατέβει), ακούγεται ένα ευφωνικό -ι- που μπαίνει εμβόλιμο στην φράση «τα-ι-βουνά» κάπου στην αρχή κ πάλι στο τέλος.

δεν ξέρω κατά πόσον είναι φαινόμενο γλωσσολογικό. υπάρχει φαινόμενο χαλαρά αντίστοιχο στα ρώσσικα, πχ την λέξη человек, που θα την διαβάζαμε τσιλαβιέκ, την ακούμε κάπως σαν τσιλαϊβιέκ, κάτι που θα γραφόταν όμως челойвек.

αυτό.