Νεόκοπη -και εκπληκτική κττμγ- σλανγκιά των μποντιμπιλντεράδων.

Ερημιά είναι η κατάσταση της απόλυτης γράμμωσης. Όταν κάποιος έχει στεγνώσει εξολοκλήρου. Όταν ίχνος υποδόριου λίπους δεν έχει απομείνει πάνω του. Όταν το δέρμα του έχει γίνει λεπτό σαν του φιδιού, διάφανο σαν τσιγαρόχαρτο.

Ερημιά, διότι τόση στέγνα μόνο στην έρημο θα συναντήσεις. Εκεί που σταγόνα νερού δεν έχει απομείνει -ας μην ξεχνάμε ότι στο τελευταίο στάδιο της γράμμωσης, καναδυό μέρες πριν τους αγώνες, οι μπίλντερς χτυπάνε διουρητικά (π.χ. lasix) για να αποβληθούν όλα τα υποδόρια υγρά (για το λίπος δεν συζητάμε καν, την έχει τιγκανά προ πολλού).

Ως αποτέλεσμα της εξαντλητικής αυτής δίαιτας, οι μπίλντερς πριν τους αγώνες αποκτούν μια εξαϋλωμένη όψη ασκητή / ερημίτη αγίου της χριστιανικής παράδοσης: ρουφηγμένα μάγουλα, μάτια κάτασπρα γουρλωτά που νομίζεις θα πεταχτούν έξω απ' τις κόχες τους, ζυγωματικά που εξέχουν γυαλίζοντας, βλέμμα σκιαχτικό, «πρωτόγονο», πεινασμένο... Το Μπαρόκ μας έχει κληροδοτήσει μια τεράστια παρακαταθήκη τέτοιων εξαθλιωμένων μέσα στο μεγαλείο τους μορφών αγίων (π.χ. Άγιος Ιερώνυμος, αρχετυπικός ερημίτης-ασκητής και αθλητής του πνεύματος).

Ένα σώμα-ερημιά, με τα μυώδη εξογκώματά του, μοιάζει με γυμνό βραχώδες τοπίο, ξερό κι άνυδρο, σαν τα βουνά του Αφγανιστάν όπου οι αμερικλάνοι βρίσκουν το μάστορή τους απ' τους ταλιμπάν...

Στους αντίποδες της ερημιάς βρίσκονται οι παχύσαρκοι, τα σώματα των οποίων μπορούν να παραβληθούν με εδάφη πλούσια και εύφορα, τίγκα στο λίπος-λίπασμα και το νερό...

Όσο κι αν οι μπίλντερς επιζητούν την ερημιά, ώστε να κατέβουν κάργα κομμένοι στο διαγωνισμό, δεν παύουν στιγμή να αγχώνονται μήπως το παράχεσαν με την απώλεια βάρους και έχασαν πολύτιμο κρέας, δηλ. αγνή μυική μάζα... Γι' αυτό και αμέσως μετά τον αγώνα πλακώνονται σε ό,τι σαβούρα βρουν μπροστά τους, σε μια προσπάθεια να ανακτήσουν γρήγορα το χαμένο έδαφος. Δεν είναι σπάνιο να συναντήσεις μπιλντερά πριν τον αγώνα, σφαγμένο μέχρι αηδίας, να ψευτοκλαίγεται με φράσεις τύπου: «πω ρε πούστη, ερημιά έμεινα, σαν τον άγιο Ονούφριο...»

Η ερημιά είναι δηλ. ένας τρόπος να επιστήσεις την προσοχή του συνομιλητή σου στο πόσο πολύ έχεις γραμμώσει, χωρίς να καταφύγεις σε εκφράσεις αμιγούς κομπασμού, τ. φέτες, άγριος, τούμπανο, χαρτί κ.ο.κ. Με την ερημιά τονίζεις και την αρνητική πλευρά του πράγματος (ότι έμεινες μισή μερίδα), έχοντας όμως πετύχει το πρωταρχικό: να επιδείξεις το θωμαστό επίτευγμά σου... Αποσπάς δηλ. τεχνηέντως την benevolentia του συνομιλητή σου, που πιθανότατα θα σπεύσει να σου απαντήσει κάτι σε στυλ: «έλα ρε συ, τι λες τώρα, αλφάδι είσαι, ας ήμουνα κι εγώ το μισό από σένα»...

  1. - Ρε συ φίλος το παράχεσες με τη γράμμωση φέτος το καλοκαίρι.. Είπαμε να γραμμώσεις, οκ, αλλά εσύ έμεινες ερημιά, σαν τον Άι-Γιάννη το Νηστικό...

  2. - Ερημιά έμεινα ρε μαλάκα, πά να πάρω καμιά σκόνη τίγκα στον άνθρακα να ογκωθώ...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
iron

ουάου! πολύ καλός...

(λες μπιλντέρι ο Αυγουστίνος, ε;... αμ γι' αυτό τό 'χε με τις γυναίκες και μετά την έψαχνε για μεταστροφή κι έτς... )

#2
Khan

Αριστούργημα λήμμα- ορισμός- μήδια! Μπράβο!

#3
Khan

Το επεισόδιο αυτό έχει σωθεί στο απόκρυφο Ευαγγέλιο του αγίου Ιωάννου του Σφίκτου:

Τότε ὁ Ἰωάννης ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπὸ τοῦ κοουτσεύοντος, διαγωνισθῆναι μετὰ τῶν μπιλντερίων, καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα ἐστεγνώθη καὶ ἐκόφθη καὶ ἐσφάγη, ἦν δὲ ἐτουμπανισμένος λίαν, ὕστερον δὲ λασίξιον ἔλαβεν καὶ διουρήθη. καὶ προσελθὼν αὐτῷ ὁ πειράζων εἶπεν· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ σβάρτσου, ποίησον ἵνα ὁ ὄγκος οὗτος γράμμωσις γένηται. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· γέγραπται, οὐκ ἐπ᾿ ἀλεύρῳ μόνῳ γραμμωθήσεται σφίκτης, ἀλλ᾿ ἐπὶ πάσηι σαβούρηι ὀγκωθήσεται διὰ λασιξίου διουρευομένηι.

#5
iron

ε και ποιος το έθαψε το λήμμα τώρα;

#6
HODJAS

Χάνκοντα δεν τέμνεσαι...

#7
Vrastaman

Οφτόπικ -- είναι δόκιμο οι επιδείξεις / καλλιστεία (απο)σωματοδόμησης να αποκαλούνται αγώνες, ή μήπως πρόκειται για τρελό ευφημισμό; Κττμγ ο πραγματικός αγώνας έγκειται στην εκγύμναση / διατροφή / φαρμακευτική αγωγή που οδηγεί στην ογκογράμμωση και όχι οι στάσεις παραλίας που παίρνει ο σβάρτσος κατά την επίδειξη.

#8
iron

έχεις καναν κρυφό σκοπό;

#9
HODJAS

Δηλαδή να γίνει Vrastenegger (σφιχτό αβγό) ;
:-Ρ

#10
HODJAS

Και μετά να τα βάλει αβρόχοις ποσέ με τους heavy μέλλον του σάιτοστ;
(Ας με σταματήσει κάποιος, γιατί θα πώ κι άλλες τέτοιες παπαριές)...
:-Ρ

#11
Vrastaman

Vrast-an-egger;!!

[I]Get your motor runnin'
Heavy mellonthunder [/I]

#12
HODJAS

Αυτός δεν είναι ο ύμνος των heavy leather gay (Born 2Β Wilde = πούστης απο κούνια);
:-Ρ

#13
iron

αχαχαχαχα ρε Χότζα!!!!!!! βράστα, σαν τις καλές νεράιδες ζωγραφίζουμε το μέλλον σου!

#14
johnblack

@ vrastaman, περί αγώνων.

Δεν νομίζω πως πρόκειται για ευφημισμό. Διότι ο αγώνας είναι πρωτίστως θέαμα. Εν προκειμένω πρέπει να διακρίνουμε δύο αντιλήψεις: η ελληνική αντίληψη προκρίνει το στοιχείο του ανταγωνισμού, της ευγενούς άμιλλας, της διάπλασης σώματος και ψυχής και τα ρέστα. Οι αθλητικοί αγώνες (αλλά και άλλοι αγώνες, π.χ. οι θεατρικοί) αφορούν δηλ. πρωτίστως τους ίδιους τους συμμετέχοντες και δευτερευόντως τους θεατές.

Αντιθέτως, η λατινική αντίληψη (που κατ' ουσίαν φθάνει ως εμάς σήμερα) θέλει τους αγώνες πρωτίστως θέαμα για το κοινό. Τα πάντα γίνονται για το θεαθήναι. Δεν είναι τυχαίο που η λατινική λέξη για τους αγώνες είναι ludus, που μπορεί να αποδοθεί ως παιχνίδι, ψυχαγωγία, διασκέδαση, γιορτή. Σε όλες τις βαρβαρικές (κατά Λιακό) γλώσσες επιζεί αυτή η απόχρωση: π.χ. οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι παρά παιχνίδια, olympic games, jeux olympiques... Έτσι για να ξεδώσουμε βρε αδερφέ, τίποτα παραπάνω... Ούτε υψηλά και κούφια ιδεώδη, ούτε άμιλλες ευγενικές που μιλούν με το σεις και με το σας, ούτε τίποτα. Νομίζω είναι καλύτερα έτσι, πολύ λιγότερο υποκριτικά.

#15
HODJAS

Τουναντίον, όπως αναφέρει και ο Στησίπυγος ο Αλεξανδρεύς, ακόμη και οι αρχαίοι Έλληνες ελάμβανον τελετουργικάς πόζας εις τα καλλιστεία της εποχής.
Προστάτις δε των επιδείξεων, ήτο η Σφίγξ (εξ ου και τα παράγωγα σφίγγομαι, σφίγχτης, σφιγκτήρ, σφίχτερμαν κλπ).

Η Σφίγξ, θυγάτηρ του Τυφώνος και της Έχιδνας (κατ' άλλους θυγάτηρ Όρθρου και Χίμαιρας, το γένος Μπαλαμπάνη), έθετεν το εξής ερώτημα εις τους περαστικούς:

«Ποιο ον το πρωί σφίγγεται στα τέσσερα, το μεσημέρι στα δύο και το βράδυ στα τρία;»

Όποιος δεν εγνώριζεν την απάντησιν, τον περίμενε τραγική μοίρα: Η Σφίγξ τραβούσεν ευθύς ζόρι και τον επλάκωνε εις τα πάτα-κιούτα, άχρι θανάτου.

Μόνος ο Οιδίπους (ο πρησμένος δηλαδή), κατενόησεν τον griffon και απήντησεν ασκαρδαμυκτί, οτι ο άνθρωπος είναι το μοναδικόν ον του ζωικού βασιλείου, το οποίον εξ απαλών ονύχων και μέχρι βαθέος γήρατος, σφίγγεται ουχί μόνον ινα αφοδεύση.

Κατόπιν αυτού, την απέκτεινεν.

Η Λένα η Ρούφενσταλ (κατόπιν χιτλερείου εντολής όπως συνεχισθή η ελληνοπρεπής τοιαύτη παράδοσις), απαθανάτισε ουκ ολίγα τυμπανιαία κορμιά γερμανών λατσότεκνων με τον fuck off της.

#16
Vrastaman

Φασκινέητινγκ!

Πάντως η μεταμόρφωση του bodybuilding από αθλητικό αγώνα σε θέαμα είναι σχετικά πρόσφατη. Κάπου διάβασα ότι οι αγώνες είχαν άλλοτε τη μορφή τρίαθλου, με επίδειξη μυικής δύναμης, ευκινησίας και τέλος μυικότητας. Τα δύο πρώτα κάπου στην πορεία καταργήθηκαν και το άθλημα, καλώς ή καλώς, έγινε ludus.Άντε, πάθαμε και την σημερινή μας μόρφωση!

#17
Vrastaman

Έχω πάψει να σχολιάζω τα όσα γράφει ο Hodjax, δεν είμαι άξιος...

#18
poniroskylo

Εξαιρετικό - λήμμα και ορισμός!

Να μην το ξαναπιάσω αυτό το πονεμένο θέμα αλλά, ρε πστ μου αυτοί που τα χώνουν έτσι στην βαθμολογία, θα μας πούνε επιτέλους τι πίνουν και δε δίνουν; Ήμαρτον...

#19
Vrastaman

Mit der Bagapontodöttenheit kämpfen Götter selbst vergebens...

#20
iron

Jede für sich und Bagapontodöttener gegen alle...

#21
poniroskylo

Aber, ihre Freude vergänglich ist, unsere Romäne weiß...

#22
salina

Σωραίος Τζόνι, ακατανόητη η βαθμολογία … Δεν μπορώ να μην δώσω σπέκια και στα σχόλια ...

#23
johnblack

θένκια σε όλους για τα καλά σας. Σαλίνα, η πλάκα με τη βαθμολογία είναι πως το αμέσως προηγούμενο λήμμα (του κχαν εν προκειμέ) το ψήφισαν μόλις 3, με το δικό μου όμως ασχολήθηκαν 12...

Τα σπέκια μου και στον K. Reeves για το ιωαννικόν - με μια μόνο ένσταση: το λασίξ, του λασικίου, όχι του λασιξίου...

#24
Vrastaman

Λες για αυτό να ψιλοηρεμήσαμε από τα τρόλ;