Το «ιδού», στα γαλλικά (Voilà!).
Πρόκειται για γαλλική έκφραση που έχει ξαναγίνει της μοδός, πάντα για πλάκα όμως, όταν το παίζουμε αγιστοκγάτες.
(ο ένας υπάλληλος στον άλλον, με θέμα ένα πρότζεκτ)
- Βουαλά. Πάρ' το και κάνε καλά.
βουαλά
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
3 σχόλια
ο αυτοκτονημενος
παλια σλανγκια χρησημοποιητε μεχρη σημεγα απο τους ταχυδακτυλουργούς
poniroskylo
Νομίζω ότι στα ελληνικά - και στα γαλλικά, ενίοτε - το βουαλά είναι κάτι αρκετά παραπάνω από ένα απλό «ιδού». Έχει κάτι το τελεσίδικο, μια από τελεία και παύλα, ολίγη από έτσι είναι και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Προς επίτασιν, μάλιστα, διπλασιάζεται - βουαλά βουαλά. Αν και το δικό μου το αγαπημένο (και υπερθετικό) είναι το βουαλά, Ζωρζ - π.χ. όταν δείχνεις το φύλλο που κερδίζει στην πόκα: βουαλά, Ζωρζ, τρεις παπάδες με μαγιό...
Khan
Πολύ σωστό αυτό που γράφει ο Πονηρός για το τελεσίδικο του voilà*. Στα γαλλικά παίζει πολύ το *voilà tout = αυτό είναι όλο. Λέγεται όταν πανηγυρίζεις τον αναγωγισμό σου (reductionism), δηλαδή όταν αναγάγεις ένα πολύπλοκο φαινόμενο σε κάτι απλό ή και χυδαία/ βάναυσα απλό και κοινότοπο, άλλα άμα το χρησιμοποιήσεις σωστά αξίζει. Λ.χ. (δεν μπορώ, δυστυχώς, να σκεφτώ αυτή τη στιγμή καλύτερο παράδειγμα) - Ο Καραμανλής μας έβαλε στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να έχει ο βλάχος μια πολυθρόνα δίπλα στους 10 ηγέτες της Ευρώπης, voilà tout. Αυτός ο αναγωγισμός, ο μο(υ)νισμός του γαλλικού *voilà* μάλλον έχει περάσει και στην ελληνική χρήση του.