Απολιθώματα ανθρώπων, νοσταλγών ανώμαλων καταστάσεων του παρελθόντος, φορείς ξεθωριασμένων, επικίνδυνων, βρυκολακιασμένων ιδεολογιών, θιασώτες ολοκληρωτικών καθεστώτων που έχουν προ πολλού εκπέσει.
Τα πιο διαδεδομένα σταγονίδια στον ελληνικό χώρο, είναι τα αυτά της χούντας. Άλλα που συναντούμε (ευτυχώς πιο σπάνια) είναι ρατσιστικά, ναζιστικά, σταλινικά κ.λπ. Σταγονίδια μπορούν να υπάρχουν σε όλες τις αποχρώσεις του πολιτικού φάσματος.
Τα σταγονίδια που εκλύονταν με το βήχα επί φυματικών ασθενών (π.χ. ο Πασπάτης [Άρης Ρέτσος] στην Αστροφεγγιά του Ι.Μ. σε τηλεοπτική απόδοση του Διαγ. Χρονόπουλου), αποτελούσαν το μέσο μετάδοσης του μυκοβακτηρίου της φυματιώσεως (ή βάκιλλος του Κωχ) εξ ου και ο αρνητικός συνειρμός που προκαλούν.
- (από αυτό το σάη)
Kι εγώ εχω παρευρεθεί σε μαζώξεις υπερήλικων σταγονιδίων του Στάλιν και έχω γίνει μάρτυρας ενος παράλογου αριστερίστικου ταλιμπανισμού.
- (από εδώ)
Στα «μαλακά» τα σταγονίδια της Θεσσαλονίκης! Ποινές αργίας από έναν μέχρι έξι μήνες σε 12 αξιωματικούς και αστυφύλακες και πρόστιμο σε έναν ακόμη, επιβλήθηκαν για το χουντογλέντι.
2 σχόλια
allivegp
Πολύ σπάνια το υποκοριστικό σταγονίδιο χρησιμοποιείται με κυριολεκτική έννοια. Συνήθως απαντάται στον πληθυντικό, ως σταγονίδια, και έχει μεταφορική σημασία: υπονοεί τα κατάλοιπα της δικτατορίας, τα απομεινάρια του φασισμού. Στα παλαιότερα λεξικά είτε δεν αναφέρεται, είτε ερμηνεύεται με την κύρια έννοιά του, δηλαδή μικρή σταγόνα. Αντίθετα το λεξικό του Μπαμπινιώτη επισημαίνει τόσο την κυριολεκτική όσο και τη μεταφορική έννοια. Διευκρινίζει ότι η μεταφορική έννοια δόθηκε στη μεταπολίτευση και συνίσταται στο εξής:
«Α. Τα τελευταία υπολείμματα της δικτατορίας, αυτοί που έκαναν τις τελευταίες προσπάθειες για την ανατροπή της δημοκρατίας, χωρίς όμως να διαθέτουν ουσιαστική δύναμη ή να μπορούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις. Β. Υπολείμματα οπαδών της δικτατορίας στον κρατικό μηχανισμό (π.χ. στην Ελληνική Αστυνομία και στο στράτευμα)». Ο πολιτικός στον οποίο οφείλεται η παραπάνω έννοια των σταγονιδίων είναι ο Ευάγγελος Αβέρωφ. Τη χρησιμοποίησε στη Βουλή τον Φεβρουάριο του 1975, για να δείξει ότι είχε ελάχιστη σημασία η χουντική συνωμοσία στο στράτευμα που είχε εκδηλωθεί πριν από λίγες ημέρες και είχε κατασταλεί εν τη γενέσει της.
σφυρίζων
Θεμελιώδης ξύλινη σλανγκιά της μεταπολίτευσης, εσχάτως φοριέται από καραμανλικούς εις βάρος ακροδεξιώνε στη Νέα Δημοπρασία τ. Μπαλτάκου, Μπουμπούκου και δεν συμμαζεύεται.