Ο ταβερνιάρης που ταυτόχρονα εκτελεί και χρέη σερβιτόρου στα ταβερνάκια ή και ο σερβιτόρος. Προσφώνηση, μάλλον ενοχλητική, που αρχίζει και πυκνώνει όσο προχωρά η κρασοκατάνυξη και συνήθως συνοδεύεται από το χέρι που υψώνει το άδειο μπουκάλι ή το καραφάκι, υποδεικνύοντας να ανανεωθεί. Το ένα χέρι μπορεί να σηκώνει το μπουκάλι και το άλλο χέρι να δείχνει, με τα δάχτυλα, τον αριθμό (π.χ. 2 καραφάκια ακόμη). Ενοχλητική ίσως, αλλά προτιμότερη παρ’ όλα αυτά από το παλιότερο επανειλημμένο χτύπημα του μαχαιριού στο πιάτο.

Φέρε, μάστορα, καινούργιο μεζεδάκι
και το ούζο στο γυαλί διπλό.
Βάλε στο τζουκ-μποξ παλιά του Τσαουσάκη
κι ας χαθούμε στο λογαριασμό.
(Ρασούλης, Όταν σε φιλώ κάτω απ' το λαιμό)

Σχετικά: αρχηγός, γιατρέ μου, μεγάλε, ψηλός

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Galadriel

Τζο μ' αρέσει το παράδειγμα.