Ανήκει στο λεξιλόγιο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και του αναρχικού χώρου και είναι ο δεύτερος πόλος της αντίθεσης με την αυτοδιαχείριση.

Αναφέρεται στην νοοτροπία της αποφυγής ευθυνών ή της μή εκτέλεσης των αποφάσεων από τα άτομα που τις λαμβάνουν, τα οποία, συνηθισμένα από την καθεστικυΐα τάξη πραγμάτων, υποθέτουν ότι η ψήφιση μιας πρότασης ισοδυναμεί με την εφαρμογή της, ή ότι κάποιος θεσμός, τυπικός (κράτος, πολιτεία) ή άτυπος, θα αναλάβει την εφαρμογή της.

Η λογική της ανάθεσης προφανώς είναι ασύμβατη με την άμεση δημοκρατία, πολίτευμα στο οποίο η λήψη και η εφαρμογή των αποφάσεων είναι θέμα των ίδιων των πολιτών και όχι κάποιων απρόσωπων θεσμών στους οποίους αναθέτουμε τις εξουσίες αυτές. Το γεγονός ότι αυτή η λογική είναι ριζωμένη στην συμπεριφορά μας έχει ως αποτέλεσμα όταν καλούμαστε να λάβουμε και να εφαρμόσουμε αποφάσεις, να κάνουμε το πρώτο βήμα, αλλά συνήθως να σταματάμε εκεί και να αναθέτουμε (έτσι αόριστα) την εφαρμογή τους. Ε, του πούστη, κάποιος θα το κάνει και αυτό, και συνήθως είναι πάντα τα ίδια άτομα στην ομάδα-συνέλευση, μέχρι που βαριούνται και τα παρατάνε και αυτοί.

Απαντά και ως ρήμα, όπως φαίνεται και στον ορισμό.

  1. - Λοιπόν, πρέπει να γραφτεί το κείμενο και να φτιαχτεί το πανώ. Ποιοι θα το κάνουν; (σηκώνουν τα χέρια οι κλασσικοί κάβλακες της συνέλευσης). Ωραία, ο Μπάμπης και ο Γιάννης για το πανώ, η Μυρτώ και ο Θανάσης για το κείμενο, και μαζευόμαστε αύριο να συζητήσουμε το κείμενο.
    - (κάποιος από τους μή κάβλακες της συνέλευσης στον διπλανό του) Ωραία. Αναθέσαμε πάλι. Πάμε για μπύρες και βλέπουμε.

  2. (κλασσικές ατάκες αφίσας, τρακτ, τοποθέτησης κτλ)
    Ενάντια στην λογική της ανάθεσης, για την αυτοδιαχείριση και την αναρχία (ή τον κομμουνισμό).

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Vrastaman

Ανιψιέ σε πληροφορώ ότι η έννοια αυτή δεν περιορίζεται στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά, αλλά χαρακτηρίζει απόλυτα την corporate κουλτούρα των μεγάλων εταιρειών που διαχειρίζονται οι λακέδες των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων (moi).

Συγκεκριμένα, όποτε προκύπτει κάποιο ζήτημα που απαιτεί δράση (action item) υπάρχουν 4 εναλλακτικές, γνωστές ως TRAF:

- Το γειώνεις (trash)
- Το αναθέτεις (refer)
- Το διεκπεραιώνεις ο ίδιος (act)
- Το αρχειοθετείς (file)

Ακολουθώντας την μεθοδολογία αυτή, οι συνετοί διαχειριστές επιχειρήσεων έχουν περισσότερο χρόνο για σλανγκάζ, το ίδιο και οι εξωκοινοβουλευτικοί ινστρούχτορες. Κι ας τους ταλιμπάν να βγάζουν τα φίδια από τις τρύπες.

#2
vikar

Ά, ωραία τα λέτε καί οι δύο. Μήν ξεχνάμε και την ακαδημαϊκή ανάθεση έρευνας απ' τους μεγαλοκαθηγητάδες - διαχειριστές γκράντ προς τους υφιστάμενους υποκαθηγητές και διδακτορικούς.

#3
jesus

διαισθάνομαι ειρωνεία ή είμαι λάθος;

#4
vikar

Δυστυχώς, καμία ειρωνεία.

#5
jesus

οκ, όπως κ νά 'χει, δε νομίζω ότι τα παραδείγματα που δίνετε εσύ κ ο βράστας έχουν να κάνουν με τον ορισμό. όντως δεν είναι αργκό (οπότε δεν είναι κ το καλύτερο μέρος ίσως το σάη γι αυτό το λήμμα), είναι όρος της πολιτικής. έχει να κάνει με την αντίληψη ότι κάποιος μεταξύ ιεραρχικά ίσων θα βρεθεί να το κάνει κ όχι με το να αναθέτει κάποιος ιεραρχικά ανώτερος σε κάποιον ιεραρχικά κατώτερο μία εργασία.

ο ορισμός είναι σωστός, η λέξη υπαρκτή κ η έννοια διακριτή από τις υπόλοιπες που θα βρείτε σε λεξικά.

#6
vikar

Όκ κέικ, όντως άλλο πράμα.

[ορίστε μας, αφήνει την ειδοποιότερη διαφορά έξω απ' τον ορισμό, μας τη λέει κι' απο πάνω οτι τον ειρωνευόμαστε... τσκ-τσκ-τσκ...]

#7
jesus

θξ για το φήντμπακ τότενες. χρωστάς μπύρες. όχι άμστελ. :Ρ

#8
jesus

εμφανίζεται κ εδώ η λέξη με αυτό το πολιτικό περιεχόμενο.