Το νταλαβέρι, το ντιλεριλίκι, εμπόριο ναρκωτικών ουσιών. Ο πληθυντικός παραπέμπει προπαντός στο μικρεμπόριο που κάνει το βαποράκι, προς εξασφάλιση της δόσης και τέρψη των φίλων του. Μεταγενέστερη είναι η εισαγωγή του ντιλ στον ενικό, που υιοθετήθηκε εδώ και καμιά δεκαετία νομίζω, το οποίον αναφέρεται σε νταλαβέρι εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρώ και άνω, υπάγεται στο χώρο του μεγάλου οργανωμένου οικονομικού εγκλήματος, με πολιτικούς, μίζες κλπ. και όχι της μικροπαραβατικότητας.

(Απελπισμένος χαρμάνης προς την τρίτη κατά σειρά άκρη που απευθύνεται:)
- Έλα ρε, τι γίνεται; Χαθήκαμε. - Ε, ναι, καλά όλα, ησυχία. Έχει πέσει πολλή δουλειά, δε βγαίνω πολύ. Τα ’χω κόψει και τα ντίλια.
- (Λυγμ!) Α, μάλιστα, καλά ρε συ, να βρεθούμε καμιά φορά...

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
aias.ath

Κανονικὰ πρέπει νὰ γράφεται «ντήλια», ὡς προερχόμενο ἀπὸ τὸ dealer.
Ἔτσι ποὺ εἶναι μὲ «ι» μπερδεύεται μὲ τὴν λέξι «ντίλια» τῆς καλιαρντῆς, ποὺ σημαίνει δόντια. Πάρτε καὶ παράδειγμα ἀπὸ γνωστὴ πουστοκατάρα: «Νὰ σοῦ τζάσουν τὰ ντίλια, μωρή, καὶ νὰ γενῇς κεραυνός». Μτφρ: «Νὰ σοῦ φύγουν τὰ δόντια καὶ νὰ γίνῃς ξεδοντιάρης κίναιδος»

#2
jesus

είναι ζήτημα γενικά η ορθογραφία στις αγγλικές λέξεις γραφόμενες στα ελληνικά. κάπου θυμάμαι να το είχα θέσει.

προσωπικά συμφωνώ με αία, κρατάω το ι για το αντίστοιχο αγγλικό κ για φθόγγους τύπου ea βάζω το η, το οποίο είναι κ μακρό φωνήεν, οπότε αποδίδει καλύτερα την προφορά, κατά μία έννοια.

#3
joe909

Εντάξει, η επιχειρηματολογία υπέρ του «η» είναι τεκμηριωμένη. Προσπαθώ ν' ακολουθώ ό,τι φαίνεται ως κρατούσα παρά τοις φιλολόγοις μας γνώμη γιατί ο πλουραλισμός των απόψεων περί ορθογραφίας πλάι πλάι με μια ευρέως διαδεδομένη ανορθογραφία τα μπερδεύει τα πράγματα ακόμα περισσότερο.