ψιχουλιέρα

Nerede slangdır; - πού είναι το σλανγκ;

Μπανιέρα λέγεται ένα πράμα σαν κιβώτιο με απεστρογγυλεμένες γωνίες και επεστρωμένο με ειδικό υλικό για να κάνουμε μπάνιο ή λουτρό δηλαδή να πλυθούμε. Συχνά έχει και βρύση από πάνω που καλό είναι να μη στάζει... αλλά και να στάζει η βρύση, το αποκάτω παραμένει μπανιέρα.

Το λουτρό λέγεται και μπανιάρισμα, ιδίως όταν πρόκειται για μικρό παιδί. Έχω να μπανιάρω και τον ---άκη λέει η φιλόστοργος μαμά κοιτάζοντας με καμάρι το πουλάκι του.

Αλλά η γλώσσα είναι τρελή!
Μπανιερό είναι το κοστούμι που φοράμε για να κάνουμε μπάνιο εκτός μπανιέρας, ενώ μέσα στην μπανιέρα κάνουμε μπάνιο με αδαμιαία περιβολή ΑΚΟΜΑ και οι γυναίκες.
Επίσης η πλύση (ή μπουγάδα) τουλάχιστο στα καθώς πρέπει σπίτια γίνεται εκτός μπανιέρας.

Μιτζ ςτφ;

Όπως είπe και η αείμνηστος βασίλισσα Βικτώρια «We are not amused». Αν ο όρος είναι δόκιμος μπορεί να αποσυρθεί χωρίς περαιτέρω σχόλια.

Κττμγ αν είναι οκ το ισορροπητήρι είναι οκ και η ψιχουλιέρα.

εμένα μου κάνει για ελαφράς μορφής σλανγκ, αλλά σλανγκ. θεναπώ σίγουρα υπάρχει μια δόκιμη ονομασία του προϊόντος, άρα το ψιχουλιέρα είναι καθομιλουμενοσλανγκ.

θα έλεγα επίσης το μπάτλερ να μπει ως αυτόνομο λήμμα γιατί χάνεται εκεί μέσα.

πάντως το γκατζετάκι αυτό είναι απίθανη πατέντα, είχε μια η μαμά μου και, στη χάση και στη φέξη, το χρησιμοποιούσε.. όταν ήμουν μικρή, την κατάβρισκα με το πώς κατάπινε το παραμικρό ψιχουλάκι μπροστά στα μάτια μου. Ήταν η μόνη οικοκυρική στιγμή στην οποία ήθελα τον πρώτο ρόλο (κατά τ' άλλα κάτι αηδίες τ. στρώσε το κρεβάτι σου ή άδειασε το πλυντήριο με τρελαίνανε, αχ καημένες μαμάδες...).

Για καλές ψιχουλιέρες στην Αθήνα προτείνω τους πλανόδιους στην Αιόλου. Για μπάτλερ πρέπει να ερευνήσω. BTW, το μπάτλερ δεν είναι τόσο καρατσεκαρισμένο και θα δίσταζα να το βάλω ως αυτόνομο λήμμα.

Μιας και είμαστε σε αυτό το θέμα να κάνω μια μικρή ανάλυση για να καταλήξω σε μια απορία που μου δημιουργήθηκε τώρα τελευταία.

Τα ψίχουλα λοιπόν είναι στην κυριολεξία μικρά κομματάκια από διάφορα αρτοποιήματα και αρτοσκευάσματα, μεταφορικά όμως είναι συνήθως ο μικρός μισθός, λέμε «δουλεύω όλη μέρα για να πάρω τι; ψίχουλα...».

Και έχουμε: το ψίχουλο > τα ψίχουλα, η κόρα > οι κόρες, η ψίχα --> οι ψίχες (;). Ισχύει;

Όπως στις παρέες έτσι και στην οικογένεια υπάρχει μικροσλάνγκ, συγκεκριμένες κωδικοποιημένες λέξεις δηλαδή που έχουν καθιερωθεί και γίνονται αντιληπτές μόνο μεταξύ συγκεκριμένων ατόμων. Πέρα των υπολοίπων λοιπών, στο σπίτι μου λέγοντας «ψίχες» εννοούμε πολλά μικρά η μεγαλύτερα κομμάτια από ψίχα ψωμιού.

Υπάρχει αυτό ή εμείς το δημιουργήσαμε; Λίγο που έψαξα πάντως είδα ότι το δεύτερο ισχύει περισσότερο.

Ενδιαφέρων προβληματισμός. Νομίζω ότι είναι θέμα τύχης να εμφανιστεί τέτοιος μικροσλανγκισμός. Αν κάποιος από την οικογένεια πει «Κράτα τις ψίχες να ταϊσω τις κότες» θα μείνει η έκφραση και θα χρησιμοποιείται. Αν όχι, κανείς δε θα το σκεφτεί. Χρειαζόμαστε όμως και άλλες μαρτυρίες για να το επιβεβαιώσουμε.

Είναι και θέμα τύχης άλλα όχι μόνο. Αν κάποιος κάτσει και σκεφτεί ποιος είναι ο πληθυντικός της ψίχας αν όχι «τα ψίχουλα», θα καταλήξει σίγουρα στις «ψίχες», ακριβώς όπως είχα κάνει εγώ με την πολυθρόνα (που εννοούσα τον καναπέ γιατί η λογική μου έλεγε: πολυθρόνα = πολύ + θρόνος = πολλές θέσεις και άρα καναπές = μια θέση, παρετυμολογία από το Ιταλικό poltrone όπως ανακάλυψα αργότερα).

Αυτό είναι το ένα θέμα, το άλλο είναι: ισχύουν τελικά οι «ψίχες»; Δεν αντιβαίνουν πάντως κάποιον κανόνα για να μην ισχύουν, μάλλον δεν είναι τόσο διαδεδομένες αλλά για παράδειγμα εδώ το έχει.

αχ κάηκε αυτό το παιδάκι... άλλο η ψίχα ωρέ, το μάλακό και εσωτερικό μέρος του ψωμιού, άλλο το ψίχουλο, το τρίμμα, που μπορεί να προέρχεται και από την κόρα. είναι 2 διαφορετικές λέξεις και πράγματα.

εκτός αν δεν κατάλαβα καλά την απορία σου και είμαι εγώ η καμμένη, διόλου απίθανο κι αυτό.

Άλλο, δε διαφωνώ αλλά ποιος είναι ο πληθυντικός της ψίχας;

Θα μου πεις τώρα και που στο διάολο θα σου χρησιμεύσει αυτό; δεν είναι αυτό όμως το θέμα.

Και για παράδειγμα έστω ότι έχουμε 10 ψωμιά και αφαιρούμε την κόρα από κάθε ένα ψωμί, τι θα μείνει; «η ψίχα» από 10 ψωμιά ή «οι ψίχες» από 10 ψωμιά; και αν το σωστό υποθέσουμε ότι είναι «η ψίχα» πως είναι δυναμόν να αναφερόμαστε στον ενικό όταν μπροστά μας έχουμε 10 διαφορετικά κομμάτια; και από την άλλη ο Τριαντάφιλος γιατί αναφέρει το παράδειγμα «Γέμισες ψίχες»;

θα πούμε η ψίχα των ψωμιών, επειδή αναφερόμαστε στο γενικό χαρακτηριστικό. πχ αν λέγαμε το εσωτερικό του ψωμιού δεν θα λέγαμε πάλι το εσωτερικό των ψωμιών;

τώρα οι ψίχες είναι τυπικά πληθυντικός, δηλαδή η λέξη κλίνεται, αλλά ως επί το πλείστον άχρηστος, αφού συνήθως χρησιμοποιείται πάλι ο ενικός στη θέση του.

αλλά λέγεται κιόλας, αφού υπάρχει.

(ε ρε πού μπλέξαμεεεε)

Ε ναι η ψίχα δεν είναι αντικείμενο να το πάρεις με το κομμάτι, η ψίχα είναι ιδέα.

να προλάβω και τον Γκάτς: πώς λέγεται ο μανιακός που τρώει μόνο την ψίχα και ποτέ την κόρα και το αποτέλεσμα είναι μια τρύπια φέτα; ψιχασθενής. παρακαλώ παύσατε το χειροκρότημαν.

@Γκαλάντ, σφωνώ απολύτως, η ψίχα είναι ιδέα,παρεπίπταμπλυ, στο σπίτι μου χρησιμοποιούμε κατά κόρον το «γέμισα ψίχες». Στη γενική είναι των ψιχών; έχει σχέση με την ψυχή ως εσωτερικό; γιατί γράφεται με γιώτα;

Αυτοψιχοψάχνομαι;

Άαααααχ! καλύφθηκα.

Φυσικά και είναι ιδέα η ψίχα, λέγεται μάλιστα ότι θα αρχίσουν να κυκλοφορούν ριμέικ γνωστών ταινιών προσαρμοσμένα πάνω σε αυτή την ιδέα (όπως π.χ. το ψιχώ).

Για το «Ψιχώ» συγκεκριμένα έχει διαρρέυσει πως στην επίμαχη σκηνή του μπάνιου αντί για μαχαίρι ο πρωταγωνιστής θα κρατάει μια φέτα ψωμί και αντί για αίμα θα έχει μαρμελάδα βατόμουρο. Η ιστορία θα εκτυλίσσετε σε φούρνο αντί σε ξενοδοχείο και ο σκηνοθέτης υποστηρίζει ότι θα βγάλει χοντρά λεφτά απ' αυτή την ιστορία γιατί όπως λέει χαρακτηριστικά «αυτή η δουλειά έχει πολύ ψωμί».

βλέπω ότι η ψιχανωμαλία μας, χτύπησε κόκκινο.

Ψύχουλα = Τα λείψανα του εσωτερικού μου κόσμου μετά την ανάγνωση των σχολίων :-Ρ