Κάποιοι θεωρούν τις διαφορές μεταξύ πορνογραφίας και ερωτικής λογοτεχνίας θολοκουλτουριάρικες δηθενιές ανάξιες καταγραφής σε περιοχές που πιάνει το μελάνι. Σαν αδιάσειστο τεκμήριο επικαλούνται την ακούσια αιμάτωση και την αύξηση της σχετικής υγρασίας σ’ αυτές ακριβώς τις περιοχές αναγνωστών κι αναγνωστριών.
Με σλόγκαν «μ’ ένα Άρλεκιν ..ξεχνιέσαι» τα γυναικεία / αισθηματικά μυθιστορήματα της ομώνυμης σειράς καλύπτουν (απ’ το ’49 στον Καναδά, απ’ το ’79 στην ψωροκώσταινα) τις ... λογοτεχνικές ανάγκες πλείστων όσων γυναικών κάθε ηλικίας και τάξης που τη βρίσκουν με ρομάντζα και καυτά ερωτικά πάθη σε ντεκόρ εξωτικά ή και κοσμοπολίτικα κάθε άλλο παρά ιφκινθιακά.
Με ευφάνταστους τίτλους στυλάκι «Απαγορευμένη Έλξη» και τον αξέχαστο σε μια παρέα «Βαθιά στην κοιλάδα, ψηλά στο βουνό», κάργα με αφόρητα κλισέ του τύπου «..προτού προλάβει να καταλάβει τι γινόταν, εκείνος την τράβηξε κοντά του και ανασήκωσε το πιγούνι της με το δάχτυλό του. Και για μια στιγμή που κράτησε αιώνες, η Ρόουζ ξέχασε τα πάντα, συγκλονισμένη από το άγγιγμά του..» οδήγησαν πολλές στον εθισμό με τον ακαταμάχητο ...Αρλεκίνο.
Που έχει τετράγωνο θεληματικό πηγούνι, αδρά χαρακτηριστικά, δυνατά και γραμμωμένα μπράτσα, κοιλιακούς σκακιέρα, στήθος μάρμαρο, λαίμαργα χείλη, αρχαιοελληνική μύτη, αετίσιο βλέμμα, ατσάλινη θέληση, τόλμη και γοητεία, περηφάνια και προκατάληψη, καυτό μόριο αλλά υπομονή και τρυφερότητα στο ξεπαρθένιασμα, είναι ψηλός, ματσό, συχνότατα γόνος κι αγνοεί το καραφλάζ και τις καπότες (πού να του χωρέσουν άλλωστε;).
Ηθικός αυτουργός του «δεν υπάρχεις» και του «δεν υπάρχουν άντρες πια»; Εξωπραγματικών προσδοκιών οπότε και κερατωμάτων, καταθλίψεων και διαζυγίων ή απλή φαντασίωση που υποβοηθά ενίοτε σε μη προσποιητούς συζυγικούς οργασμούς;
Ο όρος έπαιξε αρκετά μεταξύ γυναικών, κυρίως στα 80ζ, άλλοτε υποτιμητικά και κοροϊδευτικά, άλλοτε συνωμοτικά όπως κι άλλοι παρόμοιας ετυμολογίας όπως ο Νόρος από τα παρεμφερή Βίπερ Νόρα.
Αφιερωμένο στον alexismpolis για την εδώ εξέλιξη του όρου.
Το πρόβλημα δεν είναι η θεματολογία του γιατί ακόμη και στο αυστηρά προκαθορισμένο πλαίσιο που κινούνται τα βιβλία που κρύβουν βαθιά μέσα στις σελίδες τους ένα ’’Αρλεκίνο’’ μπορεί κάποιος να βρει κάτι καλό. Το θέμα είναι ότι όλα τα βιβλία του είδους γράφονται από γυναίκες και απευθύνονται σε γυναίκες με τρόπο κάθετο που δεν αφήνουν την παραμικρή ελπίδα σε άντρα, πιθανό αναγνώστη, να τους ρίξει μια ματιά παραπάνω.
(Απ’ το δίχτυ)
8 σχόλια
Khan
Το Μ' ένα Άρλεκιν ξεχνιέμαι έχει αυτονομηθεί και χρησιμοποιείται σε διάφορες περιστάσεις, όπου κάποιος ξεχνιέται ή θέλει να ξεχαστεί, ή κάτι προκαλεί αμνησία με την κακή έννοια.
Galadriel
Αντιλαμβάνομαι μια ανθυποβόσκουσα επικριτική διάθεση απέναντι στον συγκεκριμένο τύπο ανδρών. Μόνο σε ζήλια μπορούν να αποδοθούν αυτές οι κακεντρέχειες και απορώ από την υιοθέτηση αυτών των θέσεων από τόσο διαπρεπείς σλάνγκους, που μάλλον έχουν υποπέσει σε πλάνη: παρά τις περί του αντιθέτου υπόνοιες, ασφαλώς και υφάρχει αυτός ο τύπος άνδρα.
Αυτός που κάθε γυναίκα ελπίζει να της μιλήσει πρώτος εκεί που αυτή ανυποψίαστη διαβάζει το περιοδικό της μπρούμυτα στην ξαπλώστρα δίπλα στην λίμνη με τα σμαραγδένια νερά πίνοντας νωχελικά το εξωτικό της κοκτέιλ.
Να την πάρει στην αγκαλιά του κάνοντάς την να νιώσει ασφαλής και εξαιρετικά επιθυμητή (χωρίς να προσβάλει τη θηλυκότητά της με κάβλες και άλλα ποταπά και γουρουνίσια πράγματα που κάνουν οι κάφροι, ου).
Να την κοιτάξει εκστασιασμένος ψιθυρίζοντας γοητευτικά «τι γυρεύει μια γυναίκα σαν εσένα σε ένα μέρος σαν αυτό».
Να έχει δικό του κότερο και προσωπικό λίαρ τζετ και να τα περιφρονεί ταυτοχρόνως γιατί στην πραγματικότητα πρόκειται, ουφ, για μια κληρονομιά που η συντήρησή της χρειάζεται την προσοχή του, ενώ αυτός ζητά μόνο χρόνο να αφοσιωθεί στην τέχνη γιατί είναι και δημιουργικά ευαίσθητος.
Να έχει σκύλο, αρσενικό κυνηγόσκυλο, πολύ γλυκό αλλά ταυτοχρόνως αυστηρό με τους ενοχλητικούς κι αυτό βεβαίως είναι αδιάψευστη απόδειξη ότι αγαπάει τα παιδιά και είναι φτιαγμένος για οικογενειακή ζωή - θα μείνει πιστός για πάντα.
Να την κάνει να τρέμει από επιθυμία κι ύστερα να την μεταφέρει με ένα φιλί του πάνω από τα σύννεφα εκεί που το ουράνιο τόξο της ηδονής κάνει τα μέλη της να ριγούν και οδηγεί το μυαλό της στην ευτυχία.
Να μην γνωρίζει ποιος είναι ο Σταρόβας.
Υπάρχει λέμεεεε.
Mr. Cadmus
Κι αφού τα'χει κάνει όλα αυτά, θα τον κάνει τάρανδο με το κηπουροτεκνό που καθαρίζει την πισίνα. Και μετά θα τον πει και φλώρο από πάνω.
Αμέ, στάνταρ υπάρχει.
patsis
Το πιο χώμα είναι κατάλληλο και καλό για τα φυτά μας είναι μια δύσκολη ερώτηση για να απαντηθεί ... και αυτό γιατί κάποια φυτά θέλουν το δικό τους χώμα π.χ. γαρδένιες, καμέλιες, αζαλέες, ορτανσίες, ρεϊκια θέλουν όξινο χώμα (χαμηλό ph). Επίσης διαφορετικό χώμα θέλουν τα φυτά εσωτερικού χώρου. Πάντως σε γενικές γραμμές καλό είναι το χώμα που έχει καλή στράγγιση αλλά και κρατά μια μικρή υγρασία. Επίσης...
Galadriel
Γουέλ, λέμε και καμια μαλακία να περνάει η ώρα. Αυτό που περιγράφεται επακριβώς, με τα κότερα, τα κυνηγόσκυλα και την τέχνη, αν υπάρχει είναι κανας ωραιοπαθής κομπλεξικός μαλάκας σαν τον πρίγκηπα του σρεκ (η ζωή είναι πουτάνα) εξού και η γκόμενα προτιμάει τον κηπουρό που ξέρει από καλό λίπασμα.
patsis
*ποιο, (γιατί εγώ είμαι εργατόπαιδο, κι έτσι)
Galadriel
αααααααχαχα πάτση, άργησα αλλά το κατάλαβααααχαχα
Mr. Cadmus
Κι αν ο κηπουρός ξέρει ποιός είναι ο Σταρόβας, τότε διπλή η ήττα, τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίιιμα...