Πολυτελείας είναι ένας όρος που σημαίνει αυτό που σημαίνει: πως είναι ακριβό, πχιόττας, ξεχωριστό. Δεν ανήκει δηλαδή στα απαραίτητα αναλώσιμα αγαθά (άλλο τώρα αν, από κει που σκουπίζαμε τον κώλο μας με την πέτρα, σήμερα μπορούμε να απολαμβάνουμε και αυτά τα αγαθά ως καθημερινά και με τη σέσουλα. Ήρθε και μας πλάκωσε βέβαια...)

Έχουμε λοιπόν ψωμί, χαρτί, κωλόχαρτο, καθρέφτες, φόρο, βίλες, αυτοκίνητα και πόρνες πολυτελείας. Και άλλα πολλά.

Πέραν αυτών, ο όρος μπορεί να κοτσαριστεί ειρωνικά σε οποιονδήποτε: ζητιάνος πολυτελείας, τρελός πολυτελείας, μαλάκας πολυτελείας κλπ.

Στις μόνες περιπτώσεις που, λέγοντας απλά «πολυτελείας» καταλαβαινόμαστε, είναι όταν πρόκειται για ψωμί ή για πουτάνα. Αυτός είναι και ο μόνος λόγος ύπαρξης του παρόντος λήμματος (παρ. 1, 2).

  1. - Τι θα θέλατε;
    - Ένα κιλό πολυτελείας παρακαλώ.

  2. Πολύ μες το λούσο είναι το γκομενάκι... Ρε μπας κι είναι καμιά πολυτελείας και δεν το ξέρεις;

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
iron

βτς το ψωμί πολυτελείας είναι ό,τι πιο άνοστο, νο;

#2
perketis

Για το δεύτερο παράδειγμα.. χμ, ιατρούς περνάνε άραγε;

#3
gaidouragathos

Νομίζω ότι δεν το λένε πολυτελείας πιά αυτό το ψωμί, το λένε απλώς άσπρο...κάτι σαράντα χρόνια φουρναραίοι έχω ακούσει να το λένε έτσι...μάλλον φταίει το μετακατοχικό σύνδρομο...πούχε ο κόσμος τουμπανιάσει στη μπομπότα...

Αλλά πάλι δεν ξέρω, δεν ήμουν τότε...