τσινάρι

Πώωω ρε φίλε! Μπεχ-Τσινάρι όλα τα φταλέ!
Στο «1900» παραπλεύρως έπινε τσίπουρα ο Φοιρός...

Στα πολύ σωστά που λέει ο jimakos να προσθέσω μόνο ότι ο πρώτος και ο δεύτερος ορισμός προφανώς συνδέονται.

Ακριβώς στη δεκαετία του '70, στη Θεσσαλονικη τσινάρια έλεγαν, λίγο πολύ κυριολεκτικά, τα παιδιά από τις λαϊκές γειτονιές της Άνω Πόλης - μεταξύ αυτών και το Τσινάρι - που έβαζαν τα καλά τους το ΣουΚου και κατέβαιναν στο κέντρο κι έκαναν τη φιγούρα τους. Ενδυματολογικά, είχαν, ας πούμε, μια τάση προς την υπερβολή.

Προ καιρού είχα ρωτήσει κάποιους φίλους Αθηναίους αν ξέρουν τη λέξη - δεν την ήξεραν - και αφού τους εξήγησα τι σημαίνει μου είπαν ότι εκείνη την εποχή, δλδ 70ζ, το Αθηναϊκό αντίστοιχο ήταν ο καρεκλάς - δες και το σχόλιο του geor στο λήμμα.

Βέβαια, η σημασία του καρεκλά άλλαξε με τα χρόνια αλλά το ίδιο ισχύει και για τα τσινάρια. Στα τέλη της δεκαετίας του '80, αρχές του '90, στη Θεσσαλονίκη έλεγαν τσινάρια τους νεαρούς, ασχέτως συνοικίας και ταξικών καταβολών, που φορούσανε Λακόστ, Σεμπάγκο κλπ. Και ενώ αρχικά η αντιδιαστολή ήταν τσινάρια-jeunesse doree', αργότερα εξελίχθηκε σε τσινάρια-φρικιά - όπου φρικιά, βασικά, οι ροκάδες με τα μαύρα.

Α, ναι, η λέξη τσινάρι προέρχεται από το τούρκικο çınar που θα πεί πλατάνι. Είναι πιο γνωστή από το Μπεξινάρι που λέει κι ο Τσιτσάνης ή Μπεχ Τσινάρ που είναι το Τούρκικο bes çınar, τα πέντε πλατάνια. Το Μπεξινάρι ήταν, βέβαια, τελείως άλλη περιοχή από το Τσινάρι - ήταν στην δυτική άκρη του σημερινού λιμανιού.

Ορθότατο το Πονηρό!
Και σόρρυ για την ανακρίβεια. Και είχα μια ανφιβολεία για το Μπεχ-Τσινάρι αν όντως ήταν εκεί ψηλά, μιας και ο Τσιτσάνης αναφέρεται σε φίνο ακρογιάλι κι εφ' όσον οι μπεξιναρτζήδες απ' όσο έχω ακούσει, ήσαν ψαράδες.
Και θα συνεχίσω με συμπλεκτικό σύνδεσμο μετά απο τελεία.
Καίτοι δεν επιτρέπεται...
;-)