λουμπενάς, λουμπενιάρης

Όροι κι αυτοί της λουμπενικής που πλέον ομιλείται φαρσί ενταύθα και τείνει να αποτελέσει ξεχωριστό κεφάλαιο στην ελληνικιά γραμματικιά.
Μετά τον λούμπεν και το λουμπεναριό, να συμπληρώσουμε εδώ και τώρα και τα χθαμαλά λουμπενάς, λουμπενιάρης.

Λουμπενάς είναι το λούμπεν στοιχείο (όπως λέν κι οι Παρασυνταξίες εδώ)· συγκρινόμενος όμως με τον πιο πολιτικό -λέμε τώρα- και ξεπερασμανιακό λουμπενικό τύπο έχει μια πέραν της κανονικής, δόση τρασιάς.

  1. - οκ δίκιο για το αναίτια αλλά έγραψες καμιά 20ριά τουί γαμωσταυρίζοντας μόνο.
    - Άλλα τόσα έπρεπε να γράψω με τον μαλάκα τον λουμπενά. (εδώ)
  2. Χέστε μας ρε απολιτίκ-λουμπενάδες. Πιο πολύ κι από φασίστες θέλω να σας βαράω. (εδώ)

Η κατάληξη -ιάρης στον λουμπενιάρη, προσδίδει έχτρα τρασίλα και όπως θα δείτε παρακάτω, ο λουμπενιάρης παρουσιάζεται ως το αντίθετο της ελίτ.

Στην αυλή του Διοικητηρίου να πάει, στο Παλατάκι και σε άλλα ερείπια της διστακτικης εξουσίας και να τάξει πως θα φτιάξει εκεί, ένα μουσείο πόλης και ένα μουσείο των τοπικών πολιτισμών, από τις ελίτ έως τους λουμπενιάρηδες.
Η πόλη δεν είναι Ντορέ και Λαδάδικα και Σαλαμίνα και Καραϊσίν. Στην Αθήνα, όταν εκλείπει ο Απότσος και το Ζώναρς, εκλείπουν και πάνε γι΄άλλα.
(...) Ο Ασλάνογλου έσβησε σαν καρικατούρα μιάς άσπλαγχνης πόλης και ο Χριστιανόπουλος δεν είναι παραμάγαζο του Καβάφη.
Η Ταυτότητά της αναμένεται. Θα την φτιάξουν οι αγέννητοι και οι αλλαντάλλα.
Επιτέλους.
Πριν τα εμπόρια, φέρτε στην πόλη την πολιτική σκέψη.
από δω

  1. «Μέσα σ'ένα μπουλούκι στο μετρό ένας κύριος είπε δυνατά: η απόσταση ανάμεσα σ'έναν κομμουνιστή κι έναν λουμπενιάρη δεν είναι μεγάλη. Ένας άντρας που στεκόταν δίπλα του πήρε χωρίς βιασύνη ένα μέτρο από την τσέπη του παντελονιού του, μέτρησε την απόσταση ανάμεσα σ'αυτόν και τον ομιλητή και είπε: ογδόντα εκατοστά!»
    (Μπ. Μπρεχτ, 1949, εδώ)
    Βερολινέζοι της εργατικής τάξης κατά τη διάρκεια της Κυριακάτικης εξόδου τους (από την ταινία του Ρόμπερτ Σίοντμακ Menschen am Sonntag, 1929) Πηγή: www.lifo.grΟι φωτογραφίες του Τζέικομπ Ρη καταδεικνύουν τη βρώμα της Νέας Υόρκης του 1880. Οι τραχείς φωτογραφίες βγαλμένες με φλας …. Φαίνονται όμορφες χάρη στη δύναμη των θεμάτων τους, σκληροτράχηλοι άμορφοι κάτοικοι των φτωχογειτονιών της Νέας Υόρκης…» Πηγή: www.lifo.gr
  2. Nταξ, είπαμε, είμαστε λουμπενιάρηδες, αλλά όχι κι έτς #net #ert (εδώ)

Σημείωση: Την Σφυσλανγκασίστη πολλοί εμίσησαν, εγώ νέβα!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
σφυρίζων

Ωραία πράματα :-) Θένκια και για το καλύτερο ασίστ Εὔα!