οθωμανικό

Το οποίο βέβαια, χάρη στους αείμνηστους αρχαίους προγόνους μας, είναι διεθνώς γνωστό ως ελληνικό σεξ.

Ίσως προκαλέσω την συνείδηση πολλών Ελλήνων, αλλά θα τολμήσω να πω το εξής: Ενώ όλα τα άλλα, όπως τον καφέ κτλ, εμείς τον λέμε «ελληνικό καφέ» κι οι Τούρκοι «τούρκικο» κτλ, στο πρωκτικό σεξ, εμείς το λέμε «οθωμανικό» κι οι Τούρκοι «ελληνικό»! Τι συμβαίνει; Μήπως έχουμε αμφότεροι δίκιο; Δηλαδή εμείς το βλέπουμε απ' την πλευρά του δέκτη (Έλληνα) προς τον δότη (Οθωμανό) κι αυτοί αντιστρόφως; Μην ξεχνάμε τα «τσογλάνια», τα «ιτς ογλάν» που πήγαιναν στην τουρκική αυλή και που ήταν συχνότατα Ελληνάκια. Μήπως έχει δίκιο ο ΚΥΡ, όταν λέει «του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει! Ρώτα όμως και τι έχει υπομείνει ο κώλος του»... Το ξέρω, η αλήθεια πολλές φορές πονάει, και μερικές τσούζει!...

Το ότι οι Τούρκοι το λένε «ελληνικό σεξ» το έμαθα στην ταινία του Φατίχ Ακίν Gegen die Wand, που πήρε την Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου με την απίστευτη Σιμπέλ Κεκιλλί, που πριν γίνει βραβευμένη ηθοποιός, ήταν πορνοστάρ! Μάλλον το οθωμανικό το είχε για τοπική σπεσιαλιτέ!

Πάντως το «Greek-Style» είναι ο industry-standard όρος για το πρωκτοσέχ στην διεθνή βιβιογραφία.

Στα Γαλλικά μάλιστα, μια προσφιλής παραλλαγή του «άντε και γαμήσου» είναι Va te faire enculer chez les grecs!

Σιμπέχ Κεκιλλί; το καθιερώνω ως ερώτηση βολιδοσκόπησης πρωκτικής ευμένειας στα πλαίσια καμένων πεσιμάτων....

Οι πρώτοι που το κάνανε ήτανε οι σκύλοι (σκυλίσιο, doggy style). Οι Τούρκοι μας πήρανε καβάλα 400 χρόνια και το μάθανε!!!

@Barc: σκυλίσιο και πισωκολλητό <---στο δεύτερο έχει παράδειγμα που μάλλον διευκρινίζει (;) την διαφορά μέσω απορίας χε.

Μάλλον σε λάθος ορισμό βρήκα να κάνω το παρθενικό μου σχόλιο. Λοιπόν, υπάρχει και μία άλλη εκδοχή. Ο Τούρκος παλιός συγκάτοικός μου μου είχε πει κάποτε ότι αυτοί το λένε «Περσικό». Μετά ρώτησα έναν φίλο μου Ιρανό (μένω Καλιφόρνια οπότε μην παραξενεύεστε για το πού τους βρίσκω) και μου είπε ότι λέγεται «Qazvin style». Το Qazvin είναι πόλη της Περσίας που φημίζεται για ανωμαλίες κλπ, και μάλιστα είναι πηγή ανεκδότων, όπως π.χ. έχουμε εμείς τα Ποντιακά ανέκδοτα. Παράδειγμα: μια μαμά δε βρίσκει το παιδί της, και πάει στην αστυνομία και δίνει περιγραφή: «8 χρονών, στρουμπουλά μπούτια, φορούσε σορτσάκι, ροδαλά μαγουλάκια» και ο αστυνομικός πιάνει τον ασύρματο και λέει: «οχτάχρονος χάθηκε στην περιοχή του νότιου Κάζβιν. Περιγραφή: ματς μουτς» ( φίλημα στα δάχτυλα)

Συμπέρασμα: οι δυτικοί το ρίχνουν σε μάς, εμείς στους Τούρκους, οι Τούρκοι στους Πέρσες, και οι Πέρσες σε συγκεκριμένους Πέρσες.