Ο άνθρωπος πίσω από όλη, μα όλη την ελληνική βιομηχανία μουσικής. One-man όχι show, αλλά music industry δηλαδή. Πρέπει να έχει στο ενεργητικό του κάθε δίσκο του ελληνικού πενταγράμμου που έχει κυκλοφορήσει από την Πρωτοχρονιά του 1971, οπότε και γεννήθηκε (ο Φοίβος, και άρα και το ελληνικό πεντάγραμμο).

Πιο συγκεκριμένα, αναλαμβάνει πολλές φορές τη μουσική, αλλά το φόρτε του είναι οι στίχοι, αφήνοντας έτσι για την εκάστοτε καλλιτέχνιδα μόνο την ερμηνεία και τα βυζιά.

Οι κακές γλώσσες λένε πως έχει στη διάθεσή του ένα lyrics generator (βλ. screenshots), ο πηγαίος κώδικας του οποίου διέρρευσε πρόσφατα στο διαδίκτυο. Παρατίθεται παραδειγματικά το κομμάτι για το tab «Τίτλος», το κομμάτι δηλαδή του κώδικα που αναλαμβάνει τίτλους δίσκων και τραγουδιών:

[κώδικας]
$list1 = array("Ο", "Η", "Το");
$list2 = array("μακρύς", "πικρός", "γεμάτος", "κόκκινος",
"σκοτεινός", "απέραντος", "δικός");
$list2 = array("μου", "σου");
$list3 = array("αγάπη", "μαρτύριο", "πάθος", "έρωτας",
"δρόμος", "ζωή", "φιλί");

echo $list1[rand(0, count($list1)-1] . " "
.$list2[rand(0, count($list2)-1] . " "
.$list3[rand(0, count($list3)-1] . " "
.$list4[rand(0, count($list4)-1];
[/κώδικας]

Ο lyrics generator δουλεύει ως εξής:

  • Ο Φοίβος θέλει να βγάλει κι άλλον δίσκο.
  • Ο Φοίβος πατάει το κουμπί «Παραγωγή» στο tab «Τίτλος».
  • Το πρόγραμμα επιστρέφει έναν προτεινόμενο τίτλο, επιλέγοντας τυχαία φράσεις από τις τέσσερις λίστες και ενώνοντάς τις. Για παράδειγμα ο τίτλος «Το πικρό μου πάθος» είναι ένας καθόλα έγκυρος τίτλος τραγουδιού ή δίσκου.
  • Το πρόγραμμα ρωτάει τον Φοίβο αν είναι σίγουρος πώς θέλει να αποδεχτεί τον τίτλο, ή αν θα πρέπει να παράγει άλλον.
  • Ο Φοίβος επιλέγει το πρώτο γιατί έχει να το κάνει άλλες 11 φορές για να συμπληρώσει δίσκο και πρέπει να τελειώνει κάποτε.
  • Ο Φοίβος επαναλαμβάνει τα βήματα 2-5 και για τους στίχους.
  1. - Άκουσες το τελευταίο της τάδε;
    - Φοιβοδουλειά;
    - Ναι.
    - Όχι δεν το άκουσα, αλλά έχω ακούσει τα προηγούμενα 82756834 οπότε το ίδιο κάνει...

  2. Ο Τάκης ρε; Ο Τάκης τρώει 4 πίτσες για πλάκα! Είναι ο Φοίβος της πίτσας!

(από jorje26, 11/03/08)(από jorje26, 11/03/08)(από jorje26, 11/03/08)(από jorje26, 11/03/08)(από jorje26, 11/03/08)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
acg

Respect. Τιποτε αλλο.

#2
mariahomorfi

GAMAEI..... sumfwnhsw m t prolalhsanta...
RESPECT!

#3
Επισκέπτης

jorje26 ,είσαι θεός.
...Τί λέω θεός.
...Ημίθεος και βάλε!

#4
Επισκέπτης

kala oi eikones einai all the money.psofisa sto gelio.
pws tis eftiaxes re megale;;

#5
Επισκέπτης

e nai entaxei de nomizw na yparxei atomo (megalytero twn 14/15 p n xei akusei k kati ektos elladas) kai n mhn katalavainei oti o Foivos einai h kopia ths musikis skhnhs s olon ton kosmo...proswpiki apopsi,alla eleos lol

#6
ΓN

και μερικά ενδεικτικά κομμάτια απο τους εξαιρετικούς (κατα τα άλλα;) http://www.greekbooks.gr/CdsList.aspx?ListType=7&id=141

#7
electron

γουερ ιζ δε σλανγκ;

#8
johnblack

Ενδιαφέρουσα η παρουσίαση, δε λέω, αλλά άμα ήταν τόσο εύκολο βρε γιώργη μου να σκαρώνεις τραγούδια γιατί δεν το έκανες και συ να χεστείς στο τάλαρο;;;;;

#9
vikar

Έ, μάλλον επειδή κάποιοι άνθρωποι ακόμη επιμένουν ν' ασχολούνται με δημιουργικά πράματα κι' ας μή χέζονται στο τάλαρο... :-)

#10
johnblack

Για τους βρετανούς εμπειριστές, η αξία ενός ανθρώπου ισοδυναμεί με την τιμή του (value = price)...

To να χέζεσαι στο τάλαρο δλδ δεν είναι δημιουργικό;;;; (είπε η ξανθιά και πήγε να λιμάρει τα νύχια της)

#11
jesus

νομίζω ότι άν τους πούλαγες στο σκλαβοπάζαρο τους βρετανούς εμπειριστές δεν θα πιάνανε κ τπτ...

δλδ πριν εφευρεθεί το χρήμα οι άνθρωποι δεν αξίζανε τίποτα;

#12
johnblack

Yπό μια έννοια όχι, διότι εξέλειπε η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο κλπ. Και ο «ευγενής άγριος» του Ρουσσώ δεν είχε συνείδηση της ανθρωπινότητάς του, ήταν ένα δίποδο ζώο... Γιατί όμως απαντάς με ερώτηση;

#13
vikar

To να χέζεσαι στο τάλαρο δλδ δεν είναι δημιουργικό;;;; τζόνι Τώρα που το λές... Ζήτωσαν οι μεγάλοι δημιουργοί που μας κυβερνούν τα τελευταία χρόνια!...

Πλάκα-πλάκα, μουσική τύπου Φοίβου κατα τον ορισμό (γιατι δέν ξέρω προσωπικά τη μουσική του τύπου καλά) είναι όντως πανεύκολο να αυτοματοποιηθεί σε καραφλιαστικό βαθμό. Άν η σάτιρα πατάει στην υπερβολή, το συγκεκριμένο λήμμα είναι οριακά σατιρικό.

#14
electron

και το βραβείο της ΠΙΟ ΑΝΟΥΣΙΑΣ ΔΙΑΜΑΧΗΣ, ΣΤΟ ΠΙΟ ΑΝΟΥΣΙΟ ΛΗΜΜΑ ΠΆΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΌΝ ΛΗΜΜΑ.
για την διετία '08 εώς '10...

#15
jesus

με καθυστέρηση, στον τζώνυ:
απαντάω με ερώτηση γιατί αποτελεί κλασσική περίπτωση αυτοαναφερόμενου επιχειρήματος: βαφτίζεις αντικειμενική αξία του ανθρώπου το ποσό στο οποίο αντιστοιχεί, ενώ ο τρόπος αντιστοίχησης του ανθρώπου σε χρήμα, όταν κάτι τέτοιο είναι δυνατόν, είναι κάτι το ιστορικά δοσμένο (που θά 'λεγε κι ο καρλ). η «αναχρονιστική αναλογία» του νόαμ δείχνει το κενόν του επιχειρήματος: ο ίδιος ο τύπος που το υποστηρίζει, σε άλλες ιστορικές συνθήκες, στις οποίες η εν λόγω αντιστοίχηση είναι εφικτή (κ πιο μπρουτάλ, τόσο που θα τρόμαζε να το κάνει μέρος του επιχειρήματος), δεν θα έπιανε μία. άντε να πουλήσεις για σκλάβο τον εγγλέζο γιακά κ να πιάσει κάτι, ούτε για σκότωμα δεν θα τον είχανε. και είναι μάλλον απίθανο να το υποστήριζε και τότε.
ακόμα χειρότερα, δεν υπάρχει λόγος, κάποιος φυσικός νόμος, χάρις στον οποίο η μέτρηση της «αξίας» του ανθρώπου γίνεται σε χρήμα, αφού χρήμα δεν υπήρχε πάντα κ ακόμα κ όταν υπήρχε χρήμα δεν μετριόταν η αξία όλων των ανθρώπων σε χρήμα. ακριβέστερα, σε χρήμα μετριόνταν η αξία αυτών που δεν ήταν άνθρωποι.

πρόκειται, επανέρχομαι, για κλασσικό επιχείρημα του τύπου που απ' όσο ξέρω πρώτος έδειξε το τέλος (=σκοπό) του ο μαρξ: «έχω το εργαλείο χρήμα (βασικό εργαλείο αυτού που προσπαθώ να υποστηρίξω), την έννοια αξία του ανθρώπου, προσαρμόζω την έννοια αξία ώστε να μετράται απ' το εργαλείο, δεν φτάνω σε κάποια εσωτερική αντίφαση κ, ώ του θαύματος, στο τέλος συμπεραίνω ότι η αξία του ανθρώπου όντως μετράται σε χρήμα χωρίς να φτάνω σε λογικό αδιέξοδο». συμπέρασμα καθολικό, εκτός συλλογισμού, η νομιμοποίηση του καθορισμού της αξίας του ανθρώπου ως κάτι μετρήσιμο απ' το χρήμα. συσσώρευση τέτοιων «αποτελεσμάτων», νομιμοποίηση του καπιταλισμού.

αντίστοιχα προβλήματα στα μαθηματικά (αξιώματα που αποδέχεται ο μαθηματικός σιωπηρά είτε σε χρησιμοποιούμενες τεχνικές είτε σε ορισμούς πέραν των βασικών αξιωμάτων) θίγει ο henri poincaré στο science et l'hypothèse.

#16
Επισκέπτης

με πρόλαβες, τώρα θα σε ρώταγα για τον Πουανκαρέ....

#17
Επισκέπτης

με ζήτησε κανείς;

#18
patsis

Αληθινό:

ΚΕΤΘ. Με βήμα πάμε στην σκοπιά, με βήμα πα' να φάμε (σε λίγο θα μας μάθουνε με βήμα να πηδάμε). Παρατεταγμένη η ίλη έξω από τα εστιατόρια, μόνο που όλοι βιάζονται να φάνε. Υποτίθεται πρώτα μπαίνει ο πρώτος από τους πέντε στοίχους (=στήλες) συντεταγμένα και μετά ο δεύτερος κλπ. Σιγά-σιγά όλοι αφήνουν το στοίχο τους και φεύγουν με τον πρώτο. Ένας από τον πέμπτο φωνάζει: «Τι στοίχος είναι αυτός ρε μάγκες; Του Φοίβου;»

#19
iron

στο εμβληματικό αυτό σλανγκολήμμα μας, κολλάει και το άρθρο αυτό, όπου δίνονται παρομοίως συμβουλαί για το πώς να γράφεις σαν την Κική Δημουλά.

#20
Khan

#21
Galadriel

Ο ορισμός ξεχειλίζει από γαμάτο χιούμορ. Οι λοιποί πικρόχολοι (αναφέρομαι στα λινκ που βάλανε οι προηγού) που κράζουν τους δημουλομπογδανους ςτφ!; Ειδικά η τύπα που γράφει για τη δημουλά, μιλάμε αν δαγκώσει τη γλώσσα της δεν την βλέπω σόι... Πωωω αρνητική ενέργεια Δευτέρα πρωινιάτικο...

#22
PUNKELISD

...γιό