Ατάκα παλιού και πασίγνωστου ανεκδότου, η οποία πλέον αυτονομήθηκε σύμφωνα με το πνεύμα των καιρών και υφίσταται ως ξεχωριστή και επίσημα αναγνωρισμένη οντότητα, χρησιμοποιούμενη για να περιγράψει μία κατάσταση όπου το υποκείμενο κουρντίζεται και φτιάχνεται μόνο του για κάτι χωρίς να υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις ότι αυτό που τον καίει θα στραβώσει.

Για όσους έζησαν τα προηγούμενα χρόνια σε μία γυάλα και δεν γνωρίζουν το ανέκδοτο, τύπος μένει από λάστιχο μέσα στο δάσος μαύρα μεσάνυχτα και δεν έχει γρύλο για να σηκώσει το αυτοκίνητο. Βλέπει ένα αγροτόσπιτο στα 500 μέτρα και ξεκινάει.

Όσο περπατάει σκέφτεται και μονολογεί: «Αγροτόσπιτο είναι, σίγουρα θα έχει εργαλεία. Δε μπορεί, ένα γρύλο θα έχει. Για φαντάσου να έχει γρύλο και να μη τον δίνει. Εγώ να το δανειστώ για μισή ώρα θέλω, δεν θα του τον πάρω. Ρε τον πούστη, τον αρχιτσιγκούναρο. Σιγά ρε μπαγλαμά μη σου φάω το γρύλο. Αλλά πρέπει να πέσεις εσύ στην ανάγκη μου να σου σιάξω εγώ τη γραβάτα. Μα τι μάρκα μαλάκας είναι αυτός; Βραδιάτικα να μη βοηθάει, που κανονικά θα 'πρεπε αυτός να έρθει και να αλλάξει το λάστιχο, ο μαλάκας. Αλλά φταίω εγώ που κάθομαι και παρακαλάω».

Χτυπάει την πόρτα και μόλις ανοίγει ο χωρικός, του λέει «ρε άι σιχτίρ κι εσύ κι ο γρύλος σου».

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Επισκέπτης

Μπορεί να μην είναι ακριβώς αστείο, αλλά έχει βαθιά σοφία. Την κατάσταση που περιγράφει όλοι την έχουν ζήσει κάποτε.

#2
vikar

Παιδιά, απο πότε θυμάστε το ανέκδοτο; Γιατι γερμανιδάκι μου το είπε τις προάλλες ως απόσπασμα απ' το βιβλίο του αυστριακού Βατσλάβικ, «Anleitung zum Unglücklichsein», («Φτιάξε τη δυστυχία σου μόνος σου»), πρωτοκυκλοφορημένου το 1983.

Η ιστορία φαίνεται να είναι αρκετά γνωστή απ' το βιβλίο, δείτε και στο άρθρο της γερμανικής Βικιπαίδειας, και αναρωτιέμαι αν βρήκαμε την πηγή του ανεκδότου, ή μήπως ο τύπος το δανείστηκε απ' αλλού --που μόνο απίθανο δεν είναι φυσικά.

#3
Vrastaman

Τουλάστιχον από το '83...

#4
vikar

Εγώ μιά φορά το πρωτοάκουσα αρχές δεκαετίας Ενενήντα.

#5
iron

εσύ είσαι μωρό ρε, δίκιο έχει ο βράστας, εγώ την πρωτοάκουσα το '86 και κατάλαβα ότι έπαιζε από παλιότερα

#6
PUNKELISD

Εγώ την πρωτοάκουσα 1η Γυμνασίου, με τέσσερις βότκες-γρεναδίνη.

#7
vikar

Σά να λέμε το Ογδοντατρία κι' εσύ;

#8
PUNKELISD

Όχι το Ογδοντατρία. Αλλά βασικά μέχρι και την τρίτη βότκα-γρεναδίνι ήμουν μια χαρά, με την τέταρτη την άκουσα και πιστεύω πως αν την παρέλειπα και πήγαινα απευθείας στην πέμπτη δεν θα την άκουγα και θα συνέχιζα να είμαι οκ. Δε ξέρω, κάτι πρέπει να είχε η τέταρτη δόση.

#9
joe909

70ζ, 81 το αργότερο.