Συλλαβικός αναγραμματισμός της λέξης γκόμενα.

Γνώρισα χθες μια μεναγκό σούπερ!

(από Vrastaman, 27/05/10)αν ο κόσμος ήταν μεναγκό... (από MXΣ, 27/05/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
iron

α είναι καλούλι αυτό, και παραγνωρισμένο (ήμασταν πραγματικά αυστηροί τότε, καλύτερο ή χειρότερο δεν ξέρω, μάλλον καλύτερο, τεσπα), ακούγεται και γαλλικό, mais oui.

#2
Khan

le menagot ou la main-à-gaut καπώς ετσί τελοσπαντών...

#3
Khan

En attendant Menagot...

#4
Vrastaman

Le plus long des Trois Menagots

#5
Khan

Χαχα, σωστός! Μάλιστα η Is a demon beaver, oui! αναπαράγει στην αυτοβιογραφία της τον αστικό μύθο, ότι τα δύο βασικά καφέ του Σεν Ζερμαίν, το Café de Flore αφενός και το les deux M(en)agots αφεδύο, παρόλο που βρίσκονται ακριβώς το ένα δίπλα στο άλλο, αποτελούσαν δύο στεγανά σύμπαντα, χωρίς καμία επικοινωνία το ένα με το άλλο, (ίσως είχε πιο αβαν-γκαρντ κοινό το Φλορ) ώστε οι Γάλλοι ιντελεκτυέλ συνήθιζαν να δίνουν ραντεβού με την σύζυγό τους στο Φλορ, και μετά από λίγο με την μεναγκό στο Deux M(en)agots, όντας σίγουροι ότι δεν θα μάθει η μία για την ύπαρξη της άλλης.

#6
ΝΤΙΝΟΣ

Οι πραγματικοί intellectuels/artistes/bohèmes, κλπ. του Παρισιού, δε σύχναζαν ούτε στο Café de Flore (Καφενείο για Φλώρους), ούτε στο Deux Magots (Καφενείο για Δυο Μαϊμούδες ή Δυό Καβάντζες), ούτε και στη Brasserie Lipp (Μπιραρία/Μασουλάδικο για ματσωμένους), στο Saint Germain des Prés. Η ελίτ της διανόησης, από τα τέλη του 190υ, πήγαινε στο Montparnasse, στα εξίσου γνωστά Le Dôme, La Coupole, La Closerie des Lilas, Le Sélect, κ.α. Πιο παλιά πηγαίνανε στη Monmartre, Place Pigalle, κλπ. Αλλά διολισθαίνω: τα μεναγκάκια (μη σας μπερδέψει το χαϊδευτικό ποδανό) κυκλοφορούσαν και κυκλοφορούν ολούθε, τήδε κακείσε όπως λέμε, προς τέρψιν των ειδημόνων.

#7
Khan

Και στα μεν και στα δεν πηγαίνανε

#8
ΝΤΙΝΟΣ

Μιλάω για τη δεκαετία του '60 που ζούσα στην καρδιά του Montparnasse.

#9
Vrastaman

Τότενες που ο Ζουράρις κυκλοφορούσε στο Παρίσι με Jaguar E Type...
(το γράφω ως factoid δεν υπονοώ κάτι για τον σύντροφο)

#10
Khan

Γεια σου ρε Ντίνε μερακλή!
Όντως, το '60 υποθέτω ότι το καφέ του Φλώρου και τα δύο μεναγκό θα είχαν ήδη γίνει τουριστικά, και θα πήγαινε μόνο ο Ζουράρις εκεί, εγώ αναφερόμουν στα '30ς, όπου δυστυχώς δεν είχα την τύχη να ζω στο Παρίσι. Σε ένα από αυτά τα καφέ που γράφεις, ή στο Le Dôme ή στο La Coupole συνέβη και το φιλοσοφικό ανέκδοτο, όπου ο Raymond Aron εξήγησε στον ψάρουκλα Jean-Paul Sartre ότι η φαινομενολογία του Husserl σημαίνει να μπορείς να κάνεις φιλοσοφία για «αυτό εδώ το απεριτίφ» δείχνοντας του το ποτό. Έκτοτε τα περισσότερα από τα φιλοσοφικά παραδείγματα στα βιβλία του Σαρτρ αντλούνταν από ό,τι μπορούσε να δει μέσα από το καφέ όπου έγραφε. η άχρηστη πληροφορία της ημέρας

#11
Vrastaman

Από το Μai soixante-huit στο soixante-neuf, année érotique. Αυτά είναι!

#12
ΝΤΙΝΟΣ

Γειάσου και σένα, Χαν. Κατά μία σύμπτωση, ευτυχώς ή ατυχώς, δε συναπαντήθηκα με τον Ζουράρι (εγώ πήγαινα με το μετρό). Αντίθετα, στο Le Dôme (έμενα στο Square Delambre, ακριβώς από πίσω) βρισκόμουνα συχνά με τον Σαρτρ, τη Μπωβουάρ, το ζωγράφο Θανάση Τσίγκο, το γλύπτη Κώστα Βαλσάμη και άλλους γνωστούς και μη εξαιρετέους. Τότε ήμουνα ο πιο πιτσιρικάς της παρέας. Τώρα είμαι ο μόνος επιζών.

Φίλε Vrastaman: En mai 68 j'étais sur les barricades, donc je suis un soixante-huitard à part entière. C'est cette même année que je fus diplômé à la Sorbonne. En 69 (ne pouvant pas rentrer en Grèce à cause de la Junte) j'étais parti en Bolivie (avec feu ma femme) sur les traces du Che. C'est une longue histoire que ce ... 69

#13
Vrastaman

Mes respects!!!

Parembiptablement, την χρονιά εκείνη ήταν και η αφεντιά μου στη Γαλατία, δυστυχώς 5 ετών και εντελώς αμέτοχος στα τεκταινόμενα της εποχής :Ρ

#14
Vrastaman

(ΥΓ, όχι σίστα, το παραπάνω σχόλιο δεν απευθύνεται σε σένα :Ρ)

#15
Khan

..........

(κρίμας πάντως που δεν γνώρισες τον Ζουράρι, τέτοιες ευκαιρίες δεν χάνονται)

#16
ΝΤΙΝΟΣ

Το '68, εκτός απ'τα οδοφράγματα στο Boul' Mich, στο Odeon και αλλού ... j'avais d'autres chats a fouetter (mais une seule chatte: celle de feu ma premiere femme).

#17
Khan

βαρβάτο frangrec:

φωτιά η πρώτη γυναίκα μου

(που πώς να μην ήταν άλλωστε εν ετει '69)

#18
ΝΤΙΝΟΣ

Ενώ το '68 τη γλίτωσε απ'τα φασιστόμουτρα «CRS» (Corps de Repression Sociale, κάτι σαν τα ΜΑΤ) και τα οδοφράγματα, μου τη φάγανε το '69 στην πατρίδα της τη Βολιβία. Η λέξη feu (με την έννοια «μακαρίτης») είναι από τις σπάνιες παλιές λόγιες γαλλικές εκφράσεις που αντιστέκονται στο χρόνο.
Σχετικά με το frangrec, θα παραθέσω προσεχώς ένα σχετικό γλωσσάρι που'χα φτιάξει προ ετών.

#19
Vrastaman

Ντίνο, να το αναρτήσεις πάραυτα!!!

Το «έχω άλλες γάτες να μαστιγώσω» το χρησιμοποιώ καθημερινά, προσοχή όμως μη μας ακούσει η γατού της παρέας :-)

Τώρα χωρίς πλάκα, η premiere femme σου έπεσε θύμα πολιτικής βίας; :-/

#20
ΝΤΙΝΟΣ

Το γλωσσάρι μου για frangrec είναι ουσιαστικά έτοιμο, αλλά τα λήμματα γραμμένα φύρδην μίγδην au fur et à mesure που τα θυμόμουνα. Πρέπει να υπάρχει κάποιο σύστημα να μου σουλουπώσει στο πιτς φιτίλι αυτή την Κόπρο του Αυγείου σε αλφαβητική σειρά (ελληνική), αλλιώς, θα πάει στις ελληνικές καλένδες.

Εχει μεγάλη πλάκα η διαφορά ανάμεσα στο αρσενικό chat και το θηλυκό chatte (του οποίου έχω ατέλειωτα συνώνυμα στη γαλλική αργκό)

Η Χουάνα-Μαρία έπεσε θύμα γυναικολόγου/μαιευτήρα που αποδείχτηκε κομπογιαννίτης/ανίκανος να διεκπεραιώσει μια απλή καισαρική como dios manda (που λένε σπανιόλικα) σ'ένα αγγελούδι 23 ετών.

#21
Khan

Συλλυπητήρια και σπεκ μαζί!

Ύστερα απ' αυτά που λες σου επιτρέπω να χρησιμοποιήσεις την ατάκα τι να μας πεις κι εσύ, κι εσύ απ' τη ζωή σου;, μια νύχτα δική μου ολάκερη η ζωή σου (και μάλιστα το Νοέμβριο που έβρεχε), εναντίον μου...