Συγκεκαλυμμένη προτροπή σε τρίτο να την κάνει και μάλιστα με ελαφρά πηδηματάκια. Χρησιμοποιείται (α) όταν απλά θέλουμε να δείξουμε σε κάποιον ότι μάλλον περισσεύει και (β) όταν πέραν του (α) θέλουμε να τον μειώσουμε ως μάλλον κατώτερο των συγκεκριμένων περιστάσεων.
- Λοιπόν, τι κάνουμε τελικά; Θα τα στήσουμε ή θα καθόμαστε εδώ και θα κοιτιόμαστε; Άντε. Άντε ρε μαλάκες.
- Πού 'σαι, Λέλο... Τα κουβαδάκια σου και σ' άλλη παραλία. Μας έχεις ζαλίσει τον έρωτα, «θα τα στήσουμε, θα τα στήσουμε;» Τι να στήσεις ρε ταλαίπωρε, το χρέπι; Α πάαινε ρε...
9 σχόλια
Sir Demetrius Sui generis
Προσωπικά εχω δωσει -ανεπισημως πως- και μια τριτη σημασία:
Δηλωνει τον αλλοπρόσαλλο ιδεολογικά που κουβαλαει νερό-οσο του επιτρεπουν οι δυνάμεις του-πότε στο μύλο της μιας και πότε της αλλης κοσμοθεωριας,ακριβως οπως το μικρό παιδί γεμίζει το κουβαδάκι του και το αδείαζει πότε εδω και πότε εκεί
βασικά πολύ με αρέσει αυτό το σπορ
xalikoutis
αγαπητέ μήτσο, αν και αντιλαμβάνομαι τη χρήση που κάνεις της φράσης για να κατακεραυνώνεις τους απολιτίκ μπουρμπουραγάδες αυτού του κόσμου, δε μπορώ παρά να ομολογήσω την τεράστια αντιπάθεια μου γι΄αυτήν την αγγλοσαξονική (;) παροιμία/δημοσιογραφικό κλισέ περί νερού και μύλου που στερείται απολύτως νοήματος, εφόσον το να κουβαλάς νερό με τους κουβάδες για να κινήσεις ένα νερόμυλο από άποψη ενεργειακή είναι εξαιρετικά ηλίθιο.
Sir Demetrius Sui generis
Μα στους κουβάδες είναι η ουσία!Ως απολιτικ δεν εχεις κάτι να υπερασπίσεις πλην της βολής σου και της ασφάλειας σου εστω, και απλά κάνεις λεκτικά παιχνίδια..(η βλακεια είναι να θες να υπερασπιστείς κάτι και αντ΄ αυτού να τροφοδοτέις και το μυλο του εχθρού από πάνω)!Αυτο δεν σημαίνει πως εισαι προβοκάτορας διοτι ο προβοκατορας παριστανει τον ταδε ιδεολογο εξεπιτηδες για να κανει ζημια!
xalikoutis
ναι, ναι, αλλά η μεταφορά μπάζει από παντού: η μομφή προς το νεροκουβαλητή είναι ότι συμβάλλει στο υφιστάμενο γύρισμα του μύλου (αθέλητα ή ηθελημένα) γι΄αυτό και η φράση μπορεί να ειπωθεί και για ιδεολογικά παπαγαλάκια και για τους αλλοπρόσαλλους που λες εσύ), μομφή ανόητη, γιατί α) δεν συμβάλει στο γύρισμα ενός μύλου ο κάθε μεμονωμένος κουβάς β) ακόμα κι αν συνέβαλλε, το κουβάλημα νερού με τους κουβάδες ως δημόσια πράξη θα απαξίωνε τον ίδιο το μύλο γ) αν μιλάμε για ένα μύλο που πράγματι τροφοδοτείται ενεργειακά από πολλούς μεμονωμένους κουβάδες τότε δεν έχει νόημα η μομφή, γιατί τότε δεν υπάρχει ανεξάρτητη, μαζική ροή που ενισχύεται από τους κουβάδες, αλλά οι κουβάδες δημιουργούν τη ροή (μια «αντισυστημική» ροή, ας πούμε), γεγονός που καθιστά την πράξη του κουβαλήματος νερού με τον κουβά πράξη δημιουργική και όχι ιδεολογική.
iron
το παραφιλοσοφήσατε το πράμα. Τα παιδιά μεταξύ τους έχουν μεγάλες αντιπάθειες και δεν χωράνε εύκολα σε έναν τόπο μαζί. Λειτουργεί φούλ ο νόμος της φύσης μέσα τους. Είναι σε προ-πολιτισμικό στάδιο, όπως λέει η ψυχανάλυση, δηλαδή προ απαγορεύσεων προς όφελος της κοινωνικοποίησης. Εκεί λοιπόν όπου παίζεις αμέριμνος με το κουβαδάκι σου στην παραλία, έρχεται το άλλο το μαλακιστήρι και σου λέει σαχλά: κοριτσάκιιιιιιιιι / αγοράκιιιιιιιιιιι, παίζουμεεεε; και συ δεν γουστάρεις με τίποτα και του λες: όχι. Αυτό το όχι, σημαίνει: Τα κουβαδάκια σου και σε άλλη παραλία, αυτή είναι δικιά μου, εγώ ήρθα πρώτος /-η.
Ε, είναι ο ορισμός α που δίνει ο εϊσιτζής.
Sir Demetrius Sui generis
Δε λεω..και τα τελευταια που γραψε ο xalikoutis σωστα και αυτα!
BuBis
και όμως ironick, τα παιδιά έχουν και μια δόση σοφίας ενίοτε... Ιδίως όταν κάνουν την φοβερή άσκηση, να αδειάσουν την θάλασσα με το ταπεινό τους κουβαδάκι...
xalikoutis
ε ναι τι έχουμε να χωρίσουμε;
Sir Demetrius Sui generis
Σωστά! Τι εχουν να χωρισουνε λευκοί και νέγροι εργάτες;
(Άσχετο αυτό)