Τύπος ανοίγει τρύπα στον πάγο κι αρχίζει να ψαρεύει. Δεν τσιμπάει. Ακούγεται φωνή: «Δεν έχει ψάρια στον πάγο». Τύπος συνεχίζει να ψαρεύει. Δεν τσιμπάει. Πάλι φωνή: «Δεν έχει ψάρια στον πάγο». Τύπος αναρωτιέται ποιός νά 'ναι μες την ερημιά. Συνεχίζει να ψαρεύει. Δεν τσιμπάει. Η φωνή ξανά: «Σου είπα, δεν έχει ψάρια στον πάγο». Τύπος σταματάει να ψαρεύει και φωνάζει: «Κι εσύ πού το ξέρεις; Ποιος είσαι, δηλαδή;». Και η φωνή απαντάει: «Ο φύλακας του παγοδρομίου. Μαλάκα. Τόση ώρα δεν ακούς το μεγάφωνο;».

Το δεν έχει ψάρια στον πάγο είναι άλλο ένα παράδειγμα ατάκας που αυτονομήθηκε από το ανέκδοτό της. Λέγεται για να τονίσουμε στον συνομιλητή μας ότι δεν θα βρει ή δεν θα καταφέρει αυτό που θέλει και είναι μάταιο να συνεχίσει την προσπάθεια.

- Γιάννη μου, στο είπα και στο ξαναλέω... δεν έχει ψάρια στον πάγο... τριάρι στο Ναυαρίνο με τρακόσια ευρώ δεν υπάρχει... γιοκ βαρ, που λεν κι οι Τούρκοι.

(από poniroskylo, 07/05/08)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
mariahomorfi

=]
όμορφο ανέκδοτο

#2
Galadriel

αχαχα!!!

#3
patsis

Ωραίο ανέκδοτο, φοβερά αποτελεσματική ατάκα. Φοβάμαι όμως ότι το ανέκδοτο δεν είναι αρκετά γνωστό για να σταθεί μόνη της η έκφραση (εγώ τουλάχιστον δεν το είχα ακούσει).

#4
patsis

... και άσχετο: τελικά λένε και άλλοι την Πλατεία Ναυαρίνου σκέτο Ναυαρίνο. Ωραία.

#5
MXΣ

Tι να πεις με τους «χαλαρούς» Θεσσαλονικείς... Μέχρι και την πόλη, Σαλονίκη, την κοντέψανε...

#6
HODJAS

Δεν πρόκειται για κόντεμα ένεκα χαλαρουίτας. Σελανίκ οθωμανιστί (και Σόλουν βουργαριστί - υπήρχε κι ένα παλιό τοπωνύμιο Κιουτσούκ Σελανίκ στην Άνω Πόλη), εκ του οποίου γαλλιστί Salonique και μετά παρά τοις μπαγιάταις Σαλονίκη, το οποίον έχει σήμερα ολίγον μάγκικη χροιά (π.χ. πώς λέμε καμιάφορα Περαίας αντί Πειραιάς).

#7
vikar

Το ανέβασα και στο δουπού, αλλα μιά και τ' αναφέρει ο κύριος κύριος Χότζας: έχει ακούσει κανείς το Σαλούνα (στα ελληνικά) για τη Θεσσαλονίκη; Το άκουσα προχθές αλλα δέν ξέρω πόσο ευρέως ακούγεται.

#8
HODJAS

Ο υποφαινό, ποτέ. Μόνο Θεσσαλονίκη (επί το επισημότερον π.χ. η Έκθεση και τα τοιαύτα) και Σαλονίκη (επί το λαϊκότερον ή λόγω οικειότητας-συμπάθειας-θαυμασμού). Και θα προτιμήσω, το δεύτερο.

:-)