Η ατάκα αυτή εκφράζει την αμφισβήτηση της αποτελεσματικότητας της ορθολογιστικής διαδικασίας κατά την επικοινωνιακή συνδιαλλαγή μεταξύ ενός ανθρώπου της πόλης και ενός ανθρώπου της επαρχίας. Εκφράζει επίσης και την αντίληψη περί ιδιαιτερότητας των μεθόδων(συνήθως αθέμιτων) που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι της επαρχίας

(Δύο φίλοι Αθηναίοι συζητούν μεταξύ τους)
- Άσε, είχα πάει στο χωριό και προσπαθούσα να πείσω τον γείτονα μου στο κτήμα πως μου έχει καταπατήσει 4 τ.μ. Μα τι σχέδια του έδειξα, τι μηχανικό φίλο από Αθήνα του έφερα για να του εξηγήσει, τίποτα. Ο τύπος αμετάπειστος. Έλεγε τα δικά του.
- Φίλε πας με τετράγωνη λογική. Δεν καταφέρνεις τίποτα έτσι. Επειδή εσύ έχεις μάθει να συνεννοείσαι έτσι, πάει να πει πως κι αυτός θα πρέπει να συνεννοείται ανάλογα;
- Και τι να κάνω;
- Μεγάλε χρειάζονται άλλες μέθοδοι.
- Δηλαδή;
- Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω εγώ από πείρα είναι πως ο χωριάτης θέλει δυο φορές χωριάτη. Μίλα με κάναν καπάτσο γείτονα που να ξέρει τη φάση και παρ' τον μαζί την άλλη φορά που θα συναντηθείς με τον γείτονα.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Επισκέπτης

tis manasas to mouni koumounia elate sta xoria....

#2
vikar

Λές αμα φύγουν τα κουμούνια απ' τις πόλεις και πάνε στα χωριά, να επιτευχθεί κάτι; Να έρθ' ισορροπία μ' όλη αυτήν τη χωριάτικη συντηρητικούρα σε φάση; Δέν έχει κι' άδικ' ο χοριάτις.

Πάντως, όσον αφορά το λήμμα, έχω να παρατηρήσω οτι η τακτική αυτή (του «φάιτ φάιαρ γουιδ φάιαρ») δέν ευοδώνει διόλου στο παρόν σάιτ, ούτε τελευταία, ούτε ποτέ παλιότερα.

#3
boulgaroktonos

Εγώ ξέρω το άλλο: «Δώσε αέρα στο χωριάτη να σ' ανέβει στο κρεβάτι»...

#4
dryhammer

Ήξερα πως «ο χωριάτης θέλει ενάμιση χωριάτη» αλλά μάλλον η χωριατιά (άσχετα αν ο φορέας της είναι κάτοικος της πόλης ή χωρικός) αυξήθηκε από τότε.

#5
dryhammer

Και η παροιμία (βτς να μή συγχέεται ο χωριάτης με τον χωρικό) «(Ο) Χωριάτης, κι άγιος κι αν γενεί, σκατένια δόξα θά 'χει»