κοντεύεις να φθάσεις στη Σαντορίνη;

Η ερώτηση αυτή σχετίζεται με τον παραλληλισμό της εργασιακής θητείας ενός ανθρώπου με τη διάρκεια ενός θαλασσινού ταξιδιού από την Αθήνα, ως τη Σαντορίνη μέσω του λιμανιού του Πειραιά. Το ερώτημα αυτό δημιουργήθηκε παλιά, και βασίζεται στο δρομολόγιο με ενδιάμεσους σταθμούς τα λιμάνια, της Πάρου, της Νάξου και της Ίου. Το ήμισυ της εργασιακής θητείας σχετίζεται με το πιάσιμο του λιμανιού της Πάρου. Όταν ο εργαζόμενος συνταξιοδοτείται λέμε πως το καράβι έπιασε Σαντορίνη.

Μια τέτοια ερώτηση δίνει την οπτική του εργασιακού βίου μέσα από το θαλάσσιο ταξίδι και δίνει έμφαση στο ταξίδι. Πολυποίκιλες οι αντιδράσεις σε μια τέτοια ερώτηση, ανάλογα με τα χρόνια που ’χει κανείς ως τη συνταξιοδότηση και ανάλογα με τις δυσκολίες (φουσκοθαλασσιές) και τις ευχάριστες στιγμές που ’χει περάσει. Γελάει συνήθως κανείς, όταν ακούει μια τέτοια ερώτηση αναπολώντας συνήθως, τα έργα και ημέρες του εργασιακού παρελθόντος του. Στο τέλος βέβαια του ταξιδιού, ξεκουράζεται στη Σαντορίνη, ευχόμενος βέβαια, να μην ξυπνήσει το ηφαίστειο, ώστε να μην υπάρξουν δηλαδή άλλα βασικά προβλήματα.

Τα θέματα που σχετίζονται με συνταξιολαγνεία όπως το συγκεκριμένο, αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο δημόσιο, καθότι οι υπάλληλοι μη έχοντας τι δημιουργικό να κάνουν στη μόνιμη εργασία που διαθέτουν, σκέφτονται πότε θα φύγουν από την αρντανοκατάσταση και την τζάκ ντάνιελ κατάσταση που ζουν.

Σημείωση: το να κάνει μια τέτοια ερώτηση ένας παλιός σε ένα νέο, που εννοείται πως εκ προοιμίου γνωρίζει την απάντηση, γίνεται συνήθως για να επισημάνει έμμεσα ο παλιός στον νέο, πως ο νέος έχει πολλά τέρμενα ακόμα μέχρι να απολυθεί ώστε να αισθανθεί καλύτερα ο παλιός που έχει σκυλοβαρεθεί και περιμένει αμάν και πως για να φύγει.