To ακορντεόν κατά τη βιβλιογραφία είναι φορητό μουσικό όργανο που αποτελείται από μία φυσούνα, η οποία καθώς ανοιγοκλείνει κινεί μεταλλικά γλωσσίδια.Αυτή στηρίζεται σε ένα μεταλλικό πλαίσιο, το οποίο από τη μία πλευρά έχει το πληκτρολόγιο και από την άλλη κουμπιά για τις έτοιμες συγχορδίες.
Από το παραπάνω μπλά μπλά κρατάμε ως ιδιότητα κλειδί, για το συγκεκριμένο ορισμό το ανοιγοκλείσιμο της φυσούνας. Τη μεταβολή δηλαδή του μήκους της φυσούνας συναρτήσει του χρόνου. Ο συγκεκριμένος ορισμός αντιστοιχίζεται με τις συχνές αυξομοιώσεις του βάρους ενός ανθρώπου. Μιλάμε για την περίπτωση, όπου κάποιος παχύσαρκος (κάποιος δηλαδή που αντί να χτίζει κοιλιακούς με την κλασσική έννοια, χτίζει κοιλιακούς με την εναλλακτική έννοια του όρου), αδυνατίζει αρκετά όσο διαρκεί μια δίαιτα η μια εκγύμναση, μετά αφήνεται στον παλιό τρόπο ζωής, όπου ξαναφουλάρει μέχρι να ξανά ξεκινήσει πάλι τη δίαιτα και μετά ……ξανά προς τη δόξα τραβά….Και το loop συνεχίζεται με πρωταγωνιστή πάντα τον άνθρωπο ακορντεόν που σαν υαλοκαθαριστήρας κινείται από τη μια κατάσταση στην άλλη και τούμπαλιν.
Το φαινόμενο γίνεται περισσότερο έντονο όσο η απόσταση μεταξύ min και max τιμής του βάρους είναι μεγαλύτερη, όσο μικρότερος είναι ο χρόνος μεταβολής του βάρους και όσο συχνότερες είναι οι μεταβολές αυτές. Ο άνθρωπος ακορντεόν προκαλεί τα γέλια σε όσους τον γνωρίζουν.
Πολλές φορές πρόκειται για κάποιον που όταν αδυνατίζει δεν το κάνει με κύριο γνώμονα τη βελτίωση της υγείας του, αλλά τη βελτίωση της εικόνας του σωματότυπου του για ευκαιριακές κατακτήσεις. Γιαυτό και όταν χάνει το ευκαιριακό κίνητρο ο Τιραμόλα βγάζει τον Πάγκαλο που κρύβεται μέσα του. Η κατάσταση μοιάζει δηλαδή με ασανσέρ, όπου στο ισόγειο μένει ο Πάγκαλος και στο ρετιρέ ο Τιραμόλα. Ετσι το άτομο περνάει από φάση ζιπαρίσματος (συμπίεσης) σε φάση ξεζιπαρίσματος (αποσυμπίεσης) και τούμπαλιν. Ο τύπος δηλαδή μοιάζει με το χοντρό και το λιγνό σε συσκευασία του ενός. Πότε έτσι πότε γιουβέτσι.
-Τον είδες το Βρασίδα, σκέτο ακορντεόν κατάντησε.
-Εννοείς πως είναι fun με το συγκεκριμένο μουσικό όργανο;
-Εννοώ, πως έχει καταντήσει ο ίδιος ακορντεόν. Δε σταθεροποιείται με τίποτα. Πότε φουσκώνει, πότε ξεφουσκώνει. Και φυσικά…..το βιολί συνεχίζεται.
-Τώρα σε τι φάση είναι;
-Μόλις πέρασε απ’ τη στάση Βενιζέλου και οδεύει προς τη στάση Πάγκαλου.
-Ωχ και έρχεται χειμώνας. Τον βλέπω να πάει και πιο πέρα απ’ τη στάση Πάγκαλου. Έχει και δυνατούς σαγωνιαίους ο άτιμος. Αλήθεια... τι μπορεί να βρίσκεται πιο πέρα απ’ τη στάση Πάγκαλου;
-Αυτός, σε λίγους μήνες.
20 σχόλια
GATZMAN
Πάντως φίλε Vrast, η (Φρ)Ατζολίνα Τζολί, ωραία ως ακορντεόν. Σε προδιαθέτει να μάθεις μουσική.(Νότες:Φρα - Τζο (Ματζόρε) - Λι - Να(!) ) Και να πεις και για τα κύμβαλα...
Η βιβλιογραφία πάλι για το ακορντεόν μιλά για μεταλλικά γλωσσίδια...Ε οι συνειρμοί στην περίπτωση της Φραντζολίνας γίνονται αυτόματα
Vrastaman
Οι Λατίνοι ημών πρόγονοι αποκαλούσαν τα μεταλλικά γλωσσίδια vagina dentata.
xalikoutis
vagina dentata είναι βέβαια και ένα αρχετυπικό ονειρικό περιεχόμενο σύμφωνα με την ψυχανάλυση....μπρρρρ
Vrastaman
Δαγκωτή ψήφος~
iron
vagina dentata δεν είναι η επιθετική γυναίκα (με την έννοια της μήτρας που δαγκώνει;)
xalikoutis
ναι, ο κόλπος με δόντια ως μυθική εικόνα έχει πολύ ιστορία, και στην ψχνλυση θεωρείτει αρχέτυπο ή έστω κοινό σχετικά ονειρικό περιεχόμενο.
....ενώ η φαλλική γυναικά μάλλον είναι πλησίον της ψωλούς ή πιο σωστά της πουτσαρπάχτρας επειδή έχει διεκδικητική στάση στο γαμήσι και στο καμάκι (βλ. φυσικά εδώ για τις λεπτές αποχρώσεις) και πλησιάζει τη λεβεντομούνα βεβαίως,
η vagina dentata ως λαϊκή πρόληψη (προειδοποίηση για τους κινδύνους των αφροδισίων, που μπορούν όμως να οδηγήσουν το αγοράκι σε φόβο για το αιδείο, όνειρα με οδωντωτά μουνιά και τρέχα γύρευε) εκφράζεται μια χαρά με το φοβερό και τρομερό φαρμακομούνα νομίζω.
xalikoutis
αιδείο όπως οδοντιατρείο
Vrastaman
Γνωστό και ως μουτζούρικο, ή μουνί απ' τα Καλάβρυτα λόγω του συνωνύμου Οδοντωτού.
jesus
χαλικούτη, πόαο συχνά μιλάς για ψυχανάληση στο νετ, ώστε να έχεις συντμήσει τον όρο, ενώ γράφεις κανονικά;;
Vrastaman
Γιαλόμας;
jesus
τελειωμένος...
xalikoutis
το άλεφ σου εσύ!
jesus
;;;
xalikoutis
ε δε θα μπορούσε να σημαίνει κάτι;
jesus
εγώ με ρόκα κ με πίπα το ξέρω...
xalikoutis
ναι, κι εγώ ρε je, το χάωσα λίγο, εννoούσα ότι αν εγώ είμαι γιαλόμας, εσύ που παραπέμπεις στον άλεφ εδώ δεν είσαι αλεφού για αλλού *;
Όταν έκλασε ο Νίτσε βγήκε ο Γιάλομ.
*which is a very good thing
jesus
τώρα σε πιάνω θείο...κ γαμώ τις απειρίες λέμε.
κ μια κ έπεσε οδοντωτό αιδοίο, ας δούμε κ το ενεργειακό αιδοίο
πάμε το βίντεο.
http://www.youtube.com/watch;v=jvjDr8KKtsE
κατά τα κλασσικά, κόπυ-πέηστ το λινκ κ αντικατάσταση ελληνικού με λατινικό ερωτηματικό
xalikoutis
ποιος είπε ότι οι λευκοί δεν μπορούν να πηδήξουν;
είχε δίκιο
iron
παπούτσι απ' τον τόπο σου κι ας είναι μπαλωμένο
Hank
Σχετικά, υπάρχει και η «δίαιτα των Όσκαρ». Σταρ σεξ-σύμβολ καθ' όλα παίρνει δέκα με είκοσι κιλά για να παίξει έναν ρόλο ψαγμένο, «τέρατος» ή αντικοινωνικού ανθρώπου και μετά κάνει μια δίαιτα για να είναι στιλάκι στην απονομή των Όσκαρ. Την έκανε με επιτυχία η Σαρλίζ Θερόν για το «Τέρας», την έκανε με λιγότερη επιτυχία κι ο Κλούνι στο «Συριάνα». Μπορεί να περιγραφεί ως ακορντεόν κατάσταση.