Ampalinho (Αμπαλίνιο)

Ο τυπάς που φλερτάρει με την μπάλα από τα γεννοφάσκια του,αλλά εξακολουθεί να παραμένει άμπαλος. Κυριότερη αιτία το ότι «δεν το έχει», δηλαδή η έλλειψη ταλέντου. Η κατάληξη -inho,που υπάρχει στα ονόματα πολλών Βραζιλιάνων μπαλαδόρων χρησιμοποιείται για να τονίσει την ειρωνεία.

- Πολύ τσαρούχι ο τύπος. Πρώτη φορά κλωτσάει τόπι στην ζωή του;
- Όχι ρε, από 7 χρονών παίζει.
- Και τον λένε Αμπαλίνιο, κατάλαβα.

Ο Τογκολέζος αμυντικός Jean Paul Abalo (από allivegp, 25/06/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε 2008-10-18 19:29:08+00:00
Τελευταία επεξεργασία 2010-04-07 21:38:32+00:00

pam pam

acg

2008-10-21 15:44:26+00:00

Η έλλειψη ταλέντου στο άθλημα απαντάται ευρύτατα και στη χώρα μας. Γνήσιοι εκπρόσωποι του είδους απ' όλες τις γωνιές της πατρίδας μας ο Γιορίκας Αμπαλίδης (τεμέτερον), ο Ευθύμιος Αμπαλιάδης, ο Γιάννης Αμπαλόπουλος, ο Μανώλης Αμπαλάκης, ο Διονύσης Αμπαλάκος και ο Σπύρος Αμπαλάς.

Βέβαια το παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα έχει κι αυτό, πέραν του αείμνηστου Αμπαλίνιο, να επιδείξει πολλούς και διάφορους μη έχοντες σχέση με το άθλημα το οποίο υπηρετούν και καλά, όπως:

Σεργκέι Αμπάλωφ (Ρωσία), Ντράζαν Αμπάλοβιτς (Σερβία), Εβγκένι Αμπαλόφσκυ (Βουλγαρία), Νικολάι Αμπαλάου (Ρουμανία), Ζοζέ Αμπαλάο (Πορτογαλία), Ζαν Μαρί Αμπαλά (Γαλλία), Σάιμον Άμπαλ (Αγγλία), Κλαούντιο Αμπαλίνι (Ιταλία), Χουάν Αντόνιο Αμπαλάν (Ισπανία), Χανς Ντίτερ Άμπαλερ (Γερμανία), Χοσέ Μαρία Αμπαλέζ (Μεξικό), Άρι Αμπαλάανεν (Φινλανδία), Γιόχαν Φαν ντερ Άμπαλ (Ολλανδία), Κιρκόρ Αμπαλιάν (Αρμενία), Άρβιντας Αμπαλάουσκας (Λιθουανία) και Τουργκούτ Αμπάλογλου (Τουρκία).