κουράδα4 ακόμη ορισμοί

Έχουμε πάθει ανοσία πια, δε σιχαινόμαστε ούτε με αυτό....άντε, ανέβασε κανά μίντι μπας και καταλάβουμε τίποτα....

Συμφωνώ κι εγώ απολύτως με τον Χαλ. Ενώ θέλω να αισθανθώ την ηδονή της σιχαμάρας, εντούτοις αδυνατώ.

Να προσθέσω την κατηγορία «Ολικής αλέσεως»: Πρόκειται για επτάσπορη κουράδα γιομάτη ακατέργαστα κομμάτια ημιχωνευμένων τροφών όπως φιστίκια, φυτικες ίνες κλπ. Δεν χέζεται, ξεσπορίζεται.

Νομιζω οτι ο βραστος με το μιντι μας τακτοποιησε απο πλευρας σιχαμαρας βραδιατικα. Το κινεζικο μου 'λειπε...

Νομίζω οτι αξίζει να επισκεφτείτε και το σχετικό πόνημα ενός βραβευμένου σκηνοθέτη: περιεκτική λίστα με λήμματα όπως το γυναικείο σκατό, το φιλοσοφικό σκατό και άλλα ωραία.

μάλλον θα κατεβάσω το λήμμα κ θα αφήσω μόνο το λινκ...

όχι, μήηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη! πέθανα στα γέλια, πρέπει να το αποστηθίσουμε, είσαι θεός, είναι ευαγγέλιο! δεν πρέπει να λείψει από δω μέσα!

θεός είμαι γενικότερα, όχι με αυτό...ένα το κοπί το πίτα έκανα...:Ρ

Σύντροφοι, για την κουράδα του μπεκρή, παραπέμπω στο αντίστοιχο αγγλικό (Αμερικάνικο) λήμμα που έχω καταθέσει παλαιότερα: Bud Mud.

Για τα υπόλοιπα, τα αναλογούντα αστέρια και τα θερμά... συγχεστήρια μου!! :-)

είναι και η κουράδα «κα-μπούμ!!!» ή κουράδα «ομοβροντία», αυτή η βαριά, μεστή, συμπαγής, μονοκόμματη κουράδα που πέφτει με τη μία στον πάτο της λεκάνης κι εξαφανίζεται χωρίς καζανάκι 9που λέει ο λόγος), έχοντας αντηχήσει βροντερά σε όλο το διαμέρισμα καθώς και στον φωταγωγό όπου βλέπει το μπάνιο.

Την δεκαετία '80, η ΕΣΤΙΑ αποκαλούσε την ΑΥΡΙΑΝΗ Κουρηάδα (η Κουρηάς / της Κουρηάδος).

Χρειάστηκε να τρέξω στην τουαλέτα και να αρπάξω το χαρτί υγείας για να... σκουπίσω τα δάκρυά μου!!! :-D :-D :-D Εκπληκτικό πόνημα, καμιά κατηγορία δε σου ξέφυγε νομίζω! Αλλά συμφωνώ και με τον Βράσταμαν κ την «ολικής αλέσεως», ήταν κορυφαίο! Μπράβο ρε παιδιά, άντε και μεταπτυχιακό στη Δυσεντερολογία

den nomizw na exw ksanagelasei toso polu pragmatika me ponese h koilia apo ta gelia. 8erma suxaritiria se opoion to egrapse!!!

κουράδα «ποπ κορν»: βγαίνει με μικρο-εκρήξεις σε δεκάδες μικρά κατσικοκουραδάκια

ironick έγραψες όπως πάντα! Αντίθετα από ότι γράφει η antigoni, ορίστε μια κατηγορία διαμάντι σε σύλληψη και εκτέλεση! (ειδικά το κατσικοκουραδάκια!!!!) Εύγε!

τιμή μου...

Κουράδα ομορφιάς (κατά το κούρα ομορφιάς):την παράγεις και η ανακούφιση κάνει το πρόσωπό σου να απαστράπτει από ομορφιά

Να δούμε πότε θα οργανώσουν καλλιστεία κουράδας; Θα γίνει τότε το αντάμωμα των αντιφάσεων, αφού θα συνδυαστεί αρμονικά η βρώμα(μισή αρχοντιά) με την ομορφιά

η κουράδα ομοφίας ανακλάται και στον εξής εσωτερικό μονόλογο...
«μα γιατί νιώθω υπέροχα ρε πούστη μου, πριν 10 λεπτα ήμουνα χάλια...α ναι, έχεσα»

ΕΛΙΩΣΑ ΣΤΟ ΓΕΛΙΟ

Θερμά συγχαρητηρια αν και με αυτό το λήμμα δεν κατάφερα να φάω το πρωινό μου...απο τα γέλια εννοείται...Θα ήθελα να επισημάνω πως η «ποπ-κορν» συνανταται και ως «paintball» και εμφανιζεται κυριως μετα από την βρώση από γνωστές αλυσίδες φαστ-φουντ! Τέλος οφείλω να ομολογήσω πως εξεπλάγην με την έλλειψη της «προφιτερόλ εκτός ψυγείου»...Αυτής της καυτής παχύρευστης μάζας που μπορεί να ονομαστεί και «σπατουλαριστό»!

ΕΧΩ ΚΛΑΨΕΙ ΑΠ ΤΑ ΓΕΛΙΑ...!

prasini kourada: meta ti katanalwsi laxanikwn kai eidika xortopitas

Και σπανακιού βεβαίως βεβαίως...

Πρασινες τηγανητές κουρά... μα τι κάθομαι και γράφω!

άσε την κορούλα σου να γράψει, γιατί με τις πολικές κουράδες απλά έγραψε

να προσθεσω τη κουραδα..του <<χρυστου>> διοτι ειναι τοσο αθωα και συμπαγησ μαζα δεν αφινει καταλυπα..λεγεται οτι τετιες εκανε και ο χρυστος

Πέντιουμ εξτρίμ!

Ρε φίλε να'σαι καλά βραδυάτικα...έλιωσα...πονάει το στομάχι μου....ΣΠΕΚ.....

θα ήθελα στο πάνθεον των κουράδων να προσθεθεί και η προσφάτως εμπνευσμένη «κουράδα 10.0»...επεξηγώ:
ειναι το σκατό που οπως στο αθλημα των καταδύσεων, εχει μεγαλο συντελεστη δυσκολιας και προβλεπεται τεραστια εκτιναξη νερου...παρ'ολ'αυτά ο αθλητης (σκατο) καταφερνει να το κάνει τελεια και χωρίς την παραμικρή εκτίναξη νερού, παρ'οτι το κοινό (κωλος) εχει ετοιμαστει για μπουγελωμα (κυριως λογω των προηγουμενων αθλητων), με αποτελεσμα να βαθμολογειται με 10.0!

Έχω να προσθέσω την κουράδα-μαλακία. Στα πρώτα εφηβικά χρόνια κλείνεσαι για ώρες στο μπάνιο, προφασιζόμενος ότι θα βγάλεις μουγκρί αλλά ασβεστώνεις τα πλακάκια άπειρες φορές καθημερινά με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι στο σπίτι να νομίζουν πως βγάζεις κουράδα-γραμμάτιο χέζεις δηλαδή με δόσεις άτοκες ισόποσες και όζουσες

Όσα σπυριά 'χει ο πλαλτός
όπου χωράει στη γκούμπζα
τόσο στο μάτσεμα εύκολος
πέρασα δεν ακούμπ' σα.

Πισπίλη είχα δύστροπο που πάθαινε λουμπάγκο
γιατί συνέχεια μάνευα
γαβρί και νταλαμάγκο.

Όμως μια γκρέντζω πονιτ' κή
που τσιούλ' τσε τι τραβούσα
ξεχώθ' κε έναν καλόγερο
στο κούφιο π' αγρυπνούσα.

«Λαγέ μ' να πεις στη μάνα σου
ν' ανάψει μια τζιαμάλω
να φτιάξει μια μελαχρινή
ζιούμπενα δίχως άλλο

Μόνος να τη φχαριστηθείς
μόνος να τη μανέψεις
κι τ' άλλο γιόκα μ' το πρωί
σίγουρα θα ματσέψεις».

Κι όπως τα είπε γένηκαν κι αφού 'γινα μουσκίδι
το βγαλα ένα μονάχο του
βαρύ σαν το μολύβι.

Απ' της χαράς τα κλάματα με πήρανε κι οι γκντάμες
σαν το 'μαθε κι ο κούρκουλας βαράει τις καμπάνες.

Λέφτερος πια ήμουν κι έμορφος
κι γρήγορα την πάτ' σα
γνώρισα και παντρεύτηκα
μι' αγκίδα που 'χε τσιάτσια.

Ευθύς μετά τα στέφανα και βάλτσαμε ντισέρι
κι πήγαμε όπως όλοι σας
ταξίδι σ' άλλα μέρη.

Σ' έν' απ' αυτά είχε θάλασσα
κι μι ήρθε να βουτήξω
με το συντρόφι ρίχνομαι
τον πάτο για ν' αγγίξω.

Γυαλίζω τσ' άλλους και κουνώ
διγκράνια κι αγωγιάτες
μα ξάφνου νιώθω έν' άγγιγμα
πίσω κει δα στις πλάτες.

Μία φωνούλα με καλεί
«Αφέντη μ', παλικάρι μ'»
γυρνώ και βλέπω 'λόιρα
κλώθει το ματσιφτάρι μ'.

Να κ μια ωδή στο ματσιφτάρι απο τον Θαναση που και χωρίς το Α κέρδισε την Αθανασία.Υπέκυψα στην επιτακτική αναγκη να την καταθέσω γιατι 1)Η γνώση πρέπει να μοιράζεται.
2)Πολλοί αμετανόητοι σλανγκιστές θα νοιώσουν τη άρρηκτη σύνδεση μεταξύ παράδοσης, slang και βασικών αναγκών του ανθρώπου πάντα ανικανοποίητων που τον ωθούν ακόμα πιό βαθειά στην κατανόηση της ουσίας της ύπαρξής του

πλαλτός = τραχανάς
γκούμπζα = γαβάθα
μάτσεμα = χέσιμο (από το ματσεύω = χέζω)
πισπιλής = κώλος
γαβρί = τυρί
νταλαμάγκο = γάλα
γκρέτσω = γριά
πονιτ'κή = πονετική
τσιούλτσε = κατάλαβε (από το τσιουλίζω = καταλαβαίνω)
ξεχωθ΄κε = ήρθε (από το ξεχώνομαι = έρχομαι)
καλόγηρος = νύχτα
κούφιο = σπίτι
λαγός = αγόρι
τζιαμάλω = φωτιά
ζιούμπενα = πίτα μελαχρινή
ζιούμπενα = λαχανόπιτα
μανεύω = τρώω
γκντάμες = μύξες
κούρκουλας = παπάς
αγκίδα = νεαρά ύπαρξη
τσιάτσια = λεφτά
ντισέρι = γαϊδούρι
συντρόφι = βρακί
γυαλίζω = βλέπω, παρατηρώ
διγκράνια = χέρια
αγωγιάτες = πόδια
΄λόιρα = ολόγυρα
ματσιφτάρι = σκατό

Μη μπορώντας να διπλώσω το σεντόνι, δευτερολογώ.
@Άγιε, το κοπί το πίτα, ενίοτε, εχει φανταστική πλάκα, σοβαρομιλώ.
Η αγνωστη διάλεκτος είναι κοδαρίτικα γλώσσα των μαστόρων τότε που μαστοριά ηταν κ τέχνη

Ξεχάσαμε την κουράδα «Ταρζάν» Eίναι αυτή που κρέμεται και το ξέρεις αλλά δε λέει να πέσει με τίποτα...

ΠΟΙΟΣ ΒΛΑΚΑΣ ΕΒΑΛΕ ΤΟΝ ΚΑΚΑ;
τρισαθλιοι τυποι :P

επιτέλους κάποιος πρόσεξε το φοβερό μύδι μου! έχει και λογοπαίγνιο, με τον συγγραφέα του λήμματος, μιλάμε για χάϊ τεκ μύδι-υποννοούμενο!!!!!!!!1

αμα σου χεσω θα σου πω εγω...
εεελα ρε ειναι ωραιοσ ο κακα και μονο στον ορισμο ΘΕΟΣ ταιριαζει η φωτογραφια του, οχι στην κουραδα

+1 στη Μαρία.

κατέχει και το τόπι, και είναι και πλούσιος (ήταν από πριν, βγάζει κι ένα κάρο λεφτά τώρα).
βουρ μαράκι στο γαμπρό

μόνο που θα σε λένε Μαρία Κακά! λεφτομερειες!

η μυδούμπα σπεκ, έλεκτρον. μόνο τον έχω:Ρ

υπαρχει και η κουραδα αυτοδυτης που οταν τραβας καζανακι αγναντευει τον βυθο της χεστρας αλλα μετα αναδυεται για να παρει τις απαραιτητες ανασες. τετοια δειγματα ειναι ιδιαιτερα επιμονα με αποτελεσμα πολες φορες να ριχνεις ενα μπινελικι και να φευγεις νικημενος. συνηθως σου συμβενει στο σπιτι καποιου αλλου. βαλτε το κι αυτο ρε παιδια

Σωστός φίλε, το φαινόμενο λέγεται «στεατόρροια» και παρουσιάζεται όταν η κουράδα έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε άπεπτο λίπος, όπως π.χ. τυπικά στην περίπτωση της παγκρεατικής ανεπάρκειας.

Παιδες θυμήθηκα και μια ακόμη φάση. Η κουράδα φελλός. Πονάν τα έντερά σου. Ζορίζεσαι ξαναζορίζεσαι κοκκινίζεις σε έχουν βγεί τα μάτια μέχρι να βγεί ένα κομμάτι σαν φελλός. Απο κεί και πέρα χέζεις για μισή ώρα με διάροια.

Γνωστή και ως «τάπα». Μάστα.

Κουράδα του μάντη. Ίδια με τη χειροβομβίδα, αλλά με περισσότερα ακαθόριστα σχήματα σαν του καφέ, που προσφέρονται για κουραδομαντεία. Πάνω σε τρία θα κάτσεις και μεγάλη χαρά θα λάβεις κλπ κλπ

την «Κουράδα Εσωτερικού» (πώς λέγαμε ΚΚΕσωτερικού ένα πράμα) την είπαμε; ε λοιπόν είναι αυτή που σκάει μέσα μας, μοιάζει με γουργουρητό αλλά εν είναι. Είναι κι αυτή κομπολογάτη ή σφυριχτή, ή, ή, ή, ή, ή, ή. Και μας εκθέτει πολύ λιγότερο από την άλλη.

Ἡ ἀνωτέρω ἀναφερθείσα «τρομαγμένη χελώνα» ὀνομάζεται στὸ Repertorium Homeopathicum bashful stool.

Υπήρχε κι ένα παιδικό τετράστιχο αίνιγμα: « Φρέσκο μυρίζει, μπαγιάτικο βρωμίζει αλμυρό 'ναι γιά (=ή) γλυκό κανείς δεν το γνωρίζει. Τί είναι;;

H KOYΡΑΔΑ!! (με έμφαση)»