• Η νιρβάνα, η απόλυτη ευδαιμονία, η έκσταση, το bliss (προφέρεται «μπλjις» στα καθ' ημάς).

Στο ψυχαναλυτικό παράδειγμα του β-Lacan, τον φαλλό ως αντικείμενο της επιθυμίας και σημαίνον αυτού του απολύτου, τον κατέχει ο πατέρας. Όμως στην ελληνική ιδιοτυπία, δεν τον κατέχει ο πατέρας, μα ο μπάρμπας. Τουτέστιν, από τον μπάρμπα περιμένουμε να μας δοθεί ως διά μαγείας η ευτυχία, η επιτυχία, η ευδαιμονία, ή απλώς το χαρτζηλίκι. Ο μπάρμπας είναι ο κάτοχος της αλήθειας και του ψεύδους ως «ο μπάρμπας μου ο ψεύτης» , ή ο Μπαρμπαλήθειας, also known as μπαρμπα-truthman. Ο μπάρμπας είναι αυτός που κατέχει τα μυστικά του γυναικείου οργασμού, αφού αυτός ανοίγει και κλείνει τη βάνα (βρύση), και γενικότερα σ' αυτόν αποβλέπουμε για οποιαδήποτε οργασμική εμπειρία μας στην Κορώνη, στην Αμερική (έχω μπάρμπα στην Αμερική) ή αλλού.

Αφού ετυμολογικώς ο μπάρμπας συνδέεται με την βαρβατίλα (παράβαλε τις ετυμολογικές παρατηρήσεις στο αντίστοιχο λήμμα), ο μπάρμπας είναι ο νούμερο 1, ο κατ' εξοχήν βαρβάτος, κι ο πατέρας ακολουθεί καταϊδρωμένος. Ετυμολογική ρίζα είναι το λατινικό barba = γένεια (βλ. μπαρμπιέρης), απ' όπου το ιταλικό barba, δηλαδή ο σεβάσμιος γενειοφόρος, αλλά και το βαρβάτος, με την γνωστή έννοια (βλ. τα ρουμάνικα, που επικαλείται το Πονηρόσκυλο εδώ). Οπότε ο μπάρμπας κερδίζει τον θαυμασμό και την εμπιστοσύνη χάρη και μόνο στην εγνωσμένη βαρβατίλα που αποπνέει, πρώτος αυτός, και μετά τα λοιπά αρσενικά, πατεράδες, παππούδες, παππούστηδες ξάδερφοι, μπατζανάκηδες και λοιποί. Συχνότατα είναι ο αδερφός της μητέρας. Στην ιδιοτυπία της παραδοσιακής ελληνικής κοινωνίας έχουμε ένα κράμα πατριαρχίας και μητριαρχίας, όπου υπάρχουν μεν οι παραδοσιακές πατριαρχικές δομές, πλην η γυναίκα είναι μητριάρχης στο νοικοκυριό (λέμε για παλιά χρόνια τώρα), κι εκεί η μεγάλη αυθεντία είναι ο μητραδελφός. Άλλωστε ποιος είναι ο πατέρας τους δεν το ήξεραν ούτε τα παιδιά του Ζεβεδαίου, αλλά όλοι ξέρουν ποιος είναι ο μπάρμπας τους. Αν προσθέσουμε και τον παραδοσιακό νεποτισμό του ελληνικού / ελληνορωμαϊκού / ρωμαίικου κόσμου, τότε έχουμε ένα εκρηκτικό μίγμα, όπου ο μπάρμπας είναι η αυθεντία στον οποίο προστρέχουμε σε κάθε δύσκολη στιγμή και δεόμαστε για τα πάντα. (Δεν είναι τυχαίο ότι μόνο τα Ελληνάκια αποκαλούν όλους τους μεγάλους σε ηλικία φίλους της οικογένειας «θείο, θείο», το οποίο κάνει μπαμ στην Διασπορά, λ.χ. στην ελληνοαμερικάνικη κοινωνία του My Big Fat Greek Wedding).

Επειδή, όμως, ο μπάρμπας δεν έχει μόνο εμάς για ανήψια, είναι αναμενόμενο όπου περνάει ο μπάρμπας, να γίνεται το έλα να δεις, το λαϊκό προσκύνημα, το πατείς με πατώ σε, το αδιαχώρητο άμα και ανυποχώρητο. Και βέβαια, είναι μοιραίο ο μπάρμπας να έχει δύο πρόσωπα, ως άλλος Ιανός. Το ένα είναι το ευμενές, του πράου μπάρμπα, που ικανοποιεί σπλαχνικά την δέησή σου. Το άλλο είναι του αδυσώπητου αποτρόπαιου μπαρμπόιλ, που απαντά στο αίτημά σου μ' ένα παγερό «Μπαρμπαριά και Τούνεζι»! Ή «μπαρμπούτσαλα κι αντίδια καπαμά»! Συμπερασματικά, το δώσε και μένα μπάρμπα είναι ως αίτημα, καημός, όνειρο κ.τ.ό. η ευδαιμονία, το μπερεκέτι, η νιρβάνα, ο οργασμός, γενικά ότι περιμένουμε απ' την ζωή να μας το επιδαψιλεύσει χωρίς ανταλλάγματα ο μπάρμπας μας απ' την Κορώνη ή ο μπάρμπας απ' την Αμερική. Αλλά μέχρι να γίνει αυτό πραγματικότητα, αν γίνει, είναι το τρομαχτικό κομφούζιο, και χάος που επικρατεί από την προσέλευση όλων των αιτούντων ανηψιών. Με λίγα λόγια το χάος στο οποίο βρίσκεται η Ελλάδα στις τελευταίες δύο χιλιετίες και βάλε.

  • Όλα τα παραπάνω ισχύουν αν το «μπάρμπα» στην έκφραση είναι κλητική προσφώνηση και με μικρό το αρχικό «μ». Υπάρχει και η περίπτωση, όπου το «Μπάρμπα» είναι με μεγάλο «Μ», (το λεγόμενο «μι εις τη νιοστή», πού 'λεγε κι ο Ανδρουλάκης), και τότε μιλάμε για την γνωστή και μη εξαιρετέα ηθοποιό Βάνα Μπάρμπα.

Οι δύο περιπτώσεις δεν διαφέρουν τόσο όσο μπορεί να νομίσει κανείς. Και στην δεύτερη περίπτωση έχουμε εναγώνιο αίτημα - δέηση, μόνο που τώρα αναφερόμαστε στο οργασμικό αντικείμενο των προσδοκιών μας, το οποίο είναι η μεγάλη νταρντανογυναίκα, ο μπάρμπας με Μ κεφαλαίο, που μπορεί να τα κατάφερει όλα με τοσπαθί της.
Επομένως, ουσιαστικά η ίδια και απαράλλακτη έκφραση λέγεται διττώς, αναφορικά α) προς τον πάροχο της αιτήματος, και β) το εκπληρωμένο αίτημα καθαυτό. Για να θυμηθούμε και τον β-Lacan, ο πατέρας (μπάρμπας στην Ελλάδα) έχει τον φαλλό, ενώ η μητέρα (Μπάρμπα εδώ, η απόλυτη μητρική φιγούρα - μανάρα) είναι ο φαλλός.

Μερικές περαιτέρω ομοιότητες μεταξύ μπάρμπα και Μπάρμπα: Και οι δύο μπορούν να καταφέρουν τα πάντα, τίποτα δεν είναι αδύνατο γι' αυτούς. Ο μεν πρώτος ως Ρήγας - μπαστούνι, άλλως μπαστουνόβλαχος, με το μπαστούνι - γκλίτσα του, η δε δεύτερη, ως (Μα)ντάμα - σπαθί (κατά GATZMAN, βλέπε εδώ) τα καταφέρνει όλα με το σπαθί της. (Φαλλικά σύμβολα και τα δύο, για να θυμηθούμε τον β-Lacan). Και ο μεν μπάρμπας είναι αυτός πουανοίγει και κλείνει την βάνα, όμως η Βάνα Μπάρμπα είναι αυτή που, κατά την εναλλακτική ανάγνωση της ίδιας έκφρασης, χύνει. Ο μπάρμπας είναι ο δρόμος προς τον οργασμό, η Μπάρμπα είναι ο ίδιος ο οργασμός.

Δώσε και μένα Μπάρμπα, τελικά σημαίνει την ευχή, το αίτημα για το ανεκπλήρωτο, αυτό που ο β-Lacan αποκαλεί «το πραγματικό» (le reel), και όπου ενώνονται το αρσενικό και το θηλυκό, ο έρωτας και ο θάνατος. Να σας θυμίσω ότι η Μπάρμπα είναι το μεγάλο θηλυκό - νταρντάνα με την υψηλή τεστοστερόνη, η βαρβάτη γκόμενα, η Barbarella, η κατεξοχήν Ελλεεινίδα! Αλλά κι αυτή που ο οργασμός μαζί της είναι θανατηφόρος, ολετήριος (πολλά έχουν ακουστεί γι' αυτό!). Οπότε πρέπει να το αναρωτηθούμε καλά: Θέλουμε πράγματι να μας δώσουν την Μπάρμπα;

Θα έλεγα ναι, αφού ακόμη κι ο οργασμικός θάνατος στην αγκαλιά μιας Μπάρμπα είναι ένα «μακάριον τέλος» με την αρχαιοελληνική έννοια, ότι ευτυχισμένος θνητός είναι αυτός που πεθαίνει όμορφα στην κορύφωση της ζωής του (του οργασμού του θα προσέθετα εγώ). Απλώς θέλει αρετήν και τόλμην!

Μετά τις πυρκαγιές στην Πελοπόννησο, υποσχέθηκε ο Καραμανλής τα τριχίλιαρα κι έγινε το δώσε και μένα μπάρμπα, ποιος θα τα πρωτοπάρει. Και μετά τον ξαναψήφισαν! Τώρα που κάηκε κι η Αθήνα, θα ξαναγίνει το δώσε και μένα μπάρμπα για τα δεκαχίλιαρα; Τελικά, ως πότε θα περιμένουμε από έναν μπάρμπα, τον x μπάρμπα, την σωτηρία για όλα τα δεινά μας;

Όπου περιέφερε ο Ευφραίμ τα κειμήλια, γινόταν το δώσε και μένα μπάρμπα. Και τώρα γίνεται το δώσε και μένα μπάρμπα όπου πάει, αλλά για να τον κράξουν!

Ο τύπος είναι αδίστακτος! Μέχρι πρότινος έλεγε δώσε και μένα μπάρμπα στον πράσινο μπάρμπα του απ' την Μεθώνη, σαν να 'ταν πρασινοφρουρός. Κι όταν άλλαξαν τα πράγματα τσαμπούνησε το δώσε και μένα μπάρμπα στον γαλάζιο μπάρμπα του απ' την Κορώνη. Ναι, ήμουν παρών που του μίλαγε απ' το bluetooth, ζητώντας μονιμοποίηση.

- Και τι θέλεις να σου δώσω παιδάκι μ';
- Δώσε και μένα Μπάρμπα, μπάρμπα!

Δώσε και μένα μπάρμπα Jack. (από Jonas, 25/02/09)(από gizaha, 06/09/14)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
mariahomorfi

παναγια μου ποση ωρα εγραφεσ;

#2
GATZMAN

Ολα τα σπέκια του ντουνιά για πάρτη σου!

#3
Hank

Μερσώ! Δηλαδή όλοι οι σλανγκίτες του ντουνιά εμένα μ' αγαπούνε;

Μαράκι, μην μου πεις ότι δεν έχεις δει και μεγαλύτερα λήμματα! Αν προσέξεις καλύτερα το slang.gr, θα δεις ότι υπάρχουν αρκετοί που την έχουν μεγαλύτερη την καταχώρηση...

#4
GATZMAN

Πω πω ...την έχουν μεγαλύτερη, ε;

#5
Hank

Εμ ναι! Υπάρχουν κάτι παρθενοπιπίτσες, που αφού έχουν περάσει απ' όλες τις καταχωρήσεις ενός GATZMAN ή ενός Vrastaman (και τι καταχωρήσεις! Με μύδια!), μετά μας κάνουν ότι τις σοκάρει το μέγεθος!

Την Μαρία βέβαια την συμπαθώ, γιατί έχω αδυναμία στις όμορφες γυναίκες!

#6
GATZMAN

Ω..δηλώσεισ!!!! Μήπως είσαι ασιγματιστήσ;

#7
mariahomorfi

μα δν τοπα για κακο
απλα βαριεμαι να γραφω τοοσα πολλα και απορω ποσο καιρο το εγραφεσ
αμα σε παιραξε δεν πειραζει :)

#8
xalikoutis

καλά ρε πούστη, εμείς κάτι ψελίσαμε μια φορά και μας την πέσανε μέχρι να πεις petit a, και τώρα όλοι κάνουν τους άνετους με τις γιαλομιές;
btw Hank, damn! έχεις δίκιο, πολύ σωστή ανάλυση.....

#9
Hank

Όχι, παραμένω πιστός σιγματόφιλος, αλλά ακριβώς γι' αυτό μ' αρέσει η Μαρία! Τα ετερόσιγμα έλκονται! Οπότε μπορώ να αναφωνήσω:

-Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο κύριος με τα -ςου!

(Αυτός είμαι εγώ)!

Λοιπόν, για να συνεισφέρω και στην επιστημονική πλευρά του σλανγκολογικού αυτού θέματος, υπάρχει κι ένα πολύ καυλωτικό σίγμα, το βυζαντινό- ρωμαίικο -c, που το πήραμε από τους Ρωμαίους/ Λατίνους και το μεταλαμπαδεύσαμε στους Σλάβους με τα κυριλλικά. Σήμερα το -c χρησιμοποιούν:

-Τελειωμένοι αρχαιόκαυλοι, αγριοχρίστιανοι κι ευρωσκεπτικιστές. Στην Πλάκα υπάρχει ακόμη μια πινακίδα με τα λεφτά που έδωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση για την αναδιάρθρωση του Αρείου Πάγου, κι από κάτω ένας ευρωσκεπτικιστής, προφανώς αγριοχρίστιανος, αλλά και σταρχιδιστήςέχει γράψει:
CΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑC !

-Τελειωμένοι σλαβόφιλοι. Το καλύτερο είναι το πώς γράφεται το «σεξ» στα κυριλικά. Είναι έτσι: «CEKC» ! Και στις πιο λατινογράμματες σλαβικές γλώσσες συχνά γράφεται «seks». Αυτό είναι και η μοναδική περίπτωση ασιγματισμού που με καυλώνει...

#10
Hank

Χαλικούτη, είδες; Η Γιαλομιά θέλει θράσος και τσαμπουκά!
Είμαι καθ' οδόν στην ανάγνωση όλης της περιπτωσιολογίας της vagina dentata, έχετε κάνει πολύ καλή δουλειά!

#11
GATZMAN

Τo ςου στη φράση:Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο κύριος με τα -ςου!, είναι το γνωστό γλυκό;

#12
mariahomorfi

φυσικα.αναγγελει τον κυριο.ειναι σαν να λεει «γεια σου κεχαριτωμενο μαρακι τι λεει;ερχεται ο κυριοσ με τα σου να σου πει δυο λογακια ω8»
οσο για το c ξαναλεω οτι αν και ειναι ομορφο δε βοηθα στην πληκτρολογηση γιατιιι πρεπει να αλλαζεισ γλωσσα

#13
GATZMAN

Ε τα ωραία πράγματα στη ζωή, θέλουν και κάποιο κόπο.Αρα ή αλλάζεις πλγιο, ή προκαλείς ολόκληρο γλωσσικό χαμό, ώστε το c, να ενταχθεί στην ελληνική με τη διακιολογια πως προήρθε από τους αρχαίους Χαλικιδαίους (αυτό έχει πιο πολύ κόπο....χα χα χα)

#14
GATZMAN

Ερώτηση
Ποιά Μαρία είνια ομορφότερη

Εσύ, η κεχαριτωμένη, η η γυναίκα του Κακά;
Υπόψιν η πιο όμορφη κινδυνέυει από μάτιασμα.Αρα αν η ομορφότερη είναι η γυναίκα του Κακά, τότε ανάμενε τον.Αλλά πότε θα γίνει αυτό;E...πριν γεράσει ο Κακά, έτσι;

#15
Hank

άμα είναι σου είναι γλυκά. άμα είναι ςου είναι πικρά, υποθέτω...

#16
mariahomorfi

κοιταξε αφηνω στουσ αλλουσ να πουν οτι εγω ειμαι πιο ομορφη γιατι οπωσ φαινεται δν ειμαι ψωνιο :Π
η γυναικα του κακα θα ψοφησει συντομα εχουμε κανει βουντου,μην ανησυχεισ

#17
GATZMAN

Ωχ...άγριες διαθέσεις χρονιάρεσ νύχτεσ +(Σήμα του Σταυρού)

#18
GATZMAN

Μαρία ξέχασα να σε ρωτήξω. Στο προτελευταίο σχόλιο σου γράφεις κάπου ω8. Τι είναι αυτά;Τα λιπαρά που περιέχονται στα σου;(π.χ: πως λέμε ω3, ω6)

#19
mariahomorfi

wait

#20
HODJAS

Handsome!