Πολυχώρος είναι πλέον ένας σκωπτικός χαρακτηρισμός για τα διάφορα και καλά κουλτουριάρικα μαγαζά, που συνδυάζουν το κλασικό με το καινούργιο, τις εκθέσεις video art με το έντεχνο κατσιμηχέσω, το μεζεκλίκι με το μπλιμπλίκι, την έκθεση ασπρόμαυρης φωτογραφίας με το τάβλι, τα ζογκλερικά με το κοκορέτσι, και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Το να ονομάζεται το κάθε μαγαζί και το κάθε ο,τιδήποτε πολυχώρος, έχει ουσιαστικά την εξής λειτουργία: όσο και καλά διαφοροποιούνται και ποικίλουν οι χρήσεις ενός χώρου, τόσο ομογενοποιούνται οι και καλά εντός του.
Μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να χαρακτηρίσει και άτομα που έχουν ήδη αφήσει πίσω τους το λατέρνατιβ.
Ένα σημαίνον που το περιεχόμενό του τείνει προς το μηδέν, ακολουθώντας την ίδια πορεία που ακολουθεί και το σημαινόμενο.
- Και τι ναι αυτό το Psemmata;
- Τι είναι; Ε, βασικά έχει ένα καφέ, έχει ένα στούντιο για σύγχρονο χορό... διακόσμηση με επιρροές από σπαγγέτι γουέστερν...α, και κάνουν και παραστάσεις καραγκιόζη....
- Κατάλαβα, πολυχώρος...
7 σχόλια
Hank
Εξαιρετικό λήμμα!!! Εξαιρετική περιγραφή φαινομένου!
Galadriel
Χαλικού!!!
HODJAS
Και γαμώ!
Jonas
Συγγνώμη εκ των προτέρων για την (ελαφρώς ετεροχρονισμένη) σλανγκαρχιδιά, αλλά κττμγ δεν νομίζω πως το παρόν μπορεί να ενταχθεί στα πλαίσια του σλανγκ, από τη στιγμή που χρησιμοποιείται Εβραίος, μέχρι και από φορείς του δημοσίου (βλ. εδώ)
Φιλικά πάντα,
Γιάννης
poniroskylo
Ε, ναι... αλλά αυτοί το λένε στα σοβαρά. Η σλανγκιά της υπόθεσης δεν είναι στην ειρωνεία;
iron
θα συμφωνήσω με τον Γιόνας... Έλα μωρεχαλικού, μη μου μουτρώνειειειειειεεις!
xalikoutis
Ναι, η αλήθεια είναι ότι αναφέρομαι στην ειρωνική - μειωτική χρήση της λέξης... (όταν κλείνει ένα ροκάδικο, ανοίγει ένας πολυχώρος)...
Όπως επίσης είναι αλήθεια ότι προσπαθώντας να ανασυστήσω το σκεπτικό μου πίσω από την καταχώριση της λέξης, σκέφτομαι ότι προφ είχα ξεκινήσει προκειμένου να αναφερθώ περισσότερο στις μεταφορικές και μετωνυμικές χρήσεις της λέξης (εξηγούμαι παρακάτω), αλλά τελικά παρασύρθηκα σε κυριολεκτικά νερά, λόγω κάποιας ιερής μανίας και ακατανίκητης τάσης για κράξιμο που πρέπει να με είχαν καταλάβει, και που γενικά δεν είναι καλοί σύμβουλοι.
«Πολυχώρος», πάντως, είναι κομμάτι του λατέρνατιβ Λόγου, που ως γνωστόν είναι τόσο επιστημολογική όσο και οντολογική κατηγορία. Ο Πολυχώρος είναι ένα από τα υλικά ερείσματα του λατέρνατιβ νέας κοπήςλαϊφστάλιν, ως «τεχνολογίας του εαυτού». Το δε λατέρνατιβ είναι κατ΄εξοχήν «τεχνολογία του εαυτού», αφού περιγράφει τέλεια την καθ΄ημάς ρευστοποίηση των ταυτοτήτων, αποκέντρωση πώς-διάολο-τη-λένε του υποκειμένου κ.λπ. Μεταφορικά, ο όρος Πολυχώρος μπορεί να περιγράψει ενδεχομένως χώρους επιτελούντες το λατέρνατιβ λαιφσταλιν, που δεν είναι Πολυχώροι με την επίσημη έννοια (λ.χ. γκαρσονιέρα-πολυχώρος, καντίνα - πολυχώρος) και μετωνυμικά, αντί του λατέρνατιβ, ανθρώπους που αναπτύσσουν με τους Πολυχώρους συμβιωτικές σχέσεις και το ανάλογο mindset (γκόμενα -πολυχώρος) ... Κάτι τέτοια τα πετάω εγώ αλλά ίσως είναι τραβηγμένα και ιδιοσυγκρασιακά.